ARYTMIE SERCA
Mechanizmy powstawania arytmii serca
- Zjawisko reentry (>90%)
- Aktywność wyzwalana (potencjały następcze wczesne)
- Wzmożony automatyzm
Zjawisko reentry
- Blok jednokierunkowy
- Zwolnienie przepływu
Trójkąt Humela
- Substrat - reentry
- Czynniki modyfikujące: katecholaminy, niedokrwienie, układ autonomiczny
- Czynniki wyzwalające: ekstrasystolia, zmiany w rytmie serca
Leczenia arytmii serca
1) Usunięcie przyczyny
2) Eliminacja czynników wyzwalających i modyfikujących
3) Farmakologiczne
4) Niefarmakologiczne:
- ablacja elektryczna *
- chirurgia antyarytmiczna
- terapia genetyczna
- automatyczny kardiowerter - defibrylator*
- stymulacja antyarytmiczna
CHOROBA NIEDOKRWIENNA SERCA:
- Choroba niedokrwienna serca - wszystkie stany niedokrwienia mięśnia sercowego bez względu na patomechanizm
- Choroba wieńcowa - niedokrwienie mięśnia sercowego związane ze zmianami w tętnicach wieńcowych
- Choroba niedokrwienna serca to zespół objawów klinicznych spowodowany niedostatecznym dostarczeniem tlenu i związków energetycznych w stosunku do aktualnego zapotrzebowania mięśnia sercowego
Klasyfikacja
1) Stabilne zespoły wieńcowe:
- dławica piersiowa stabilna
- dławica naczynioskurczowa (Prinzmetala)
- sercowy zespół X
- dławica związana z mostkami mięśniowymi nad t. wieńcowymi
2) Ostre zespoły wieńcowe:
- bez uniesienia ST
- z uniesieniem ST
Inny podział:
- niestabilna dławica piersiowa
- zawał serca bez uniesienia ST
- zawał serca z uniesieniem ST
- zawał serca nieokreślony
- nagły zgon sercowy
Stabilna dławica piersiowa
- Zwężenie nieistotne - zmniejszenie przekroju światła tętnicy o < 75 %, ciśnienie perfuzyjne, rezerwa wieńcowa i spoczynkowy przepływ pozostają niezmienione
- Zwężenie istotne - zmniejszenie przekroju światła tętnicy o 75-90 %, ciśnienie perfuzyjne, rezerwa wieńcowa zmniejszone, spoczynkowy przepływ nadal pozostaje niezmieniony
- Zwężenie krytyczne - zmniejszenie przekroju światła tętnicy o > 90%, ciśnienie perfuzyjne, rezerwa wieńcowa i spoczynkowy przepływ zmniejszone
- Blaszki koncentryczne - obejmują cały obwód naczynia (25%)
- Blaszki ekscentryczne - obejmują część naczynia (75%)
Ostre zespoły wieńcowe
Wystąpienie OZW wymaga współistnienia:
- bodźca uszkadzającego blaszkę (wzrost ciśnienia krwi, aktywacja metaloproteinaz)
- podatności blaszki na uszkodzenie (rdzeń lipidowy > 50%, cienka pokrywa łącznotkankowa, aktywny proces zapalny)
- skłonności do tworzenia wewnątrznaczyniowego zakrzepu
Blaszka miażdzycowa -> nadżerka śródbłonka (30-40%); pęknięcie pokrywy (60-70%) -> bez konsekwencji (10-15%) lub adhezja, agregacja płytek -> zakrzep, skurcz ściany, mikrozatory -> wzrost blaszki bez nagłego ograniczenia perfuzji lub nagłe ograniczenie perfuzji - OZW
Nadżerka śródbłonka
Odsłonięcie substancji (kolagen, czynnik von Willebranda) będących ligandami receptorów płytek krwi
- adhezja i agregacja płytek krwi - ekspresja integryny IIb/IIIa, uwolnienie ziarnistości płytek, odsłonięcie ujemnie naładowanych fosfolipidów błon płytkowych (powierzchnia katalityczna dla kompleksu protrombinazy)
Pęknięcie pokrywy blaszki
- Przedostawanie się do wnętrza naczynia zawartości blaszki (materiał zatorowy), aktywacja osoczowego układu krzepnięcia przez czynnik tkankowy (makrofagi)
- Niestabilną dławicę piersiową powoduje najczęściej uszkodzenie ekscentrycznej blaszki - zakrzep z nim związany ogranicza przepływ ale go nie blokuje
- Zawał serca z uniesieniem ST - na ogół zakrzep całkowicie i nagle zamykający światło tętnicy.
- Zawał serca bez uniesienia ST - zwykle wynik połączenia niewielkich obwodowych obszarów martwicy (mikrozawałów)
Objawy dławicy piersiowej stabilnej
Ból w klatce piersiowej (tzw.ból dławicowy)
- lokalizacja za mostkiem (może promieniować do szyi, żuchwy, nadbrzusza, lewego ramienia)
- wywołany przez wysiłek fizyczny lub stres emocjonalny
- ustępuje w spoczynku lub po podjęzykowym przyjęciu azotanów
- Typowy ból dławicowy - spełnia wszystkie 3 kryteria
- Nietypowy ból dławicowy - spełnia dowolne 2 kryteria
- Ból niedławicowy - spełnia najwyżej 1 kryterium
Klasyfikacja dławicy piersiowej na podstawie jej nasilenia (CCS)
- Klasa I - zwyczajna aktywność fizyczna nie wywołuje dławicy
- Klasa II - niewielkie ograniczenie zwyczajnej aktywności fizycznej ( dławica po przejściu > 200m, lub wyjściu po schodach > 1 piętro)
- Klasa III - znaczne ograniczenie zwykłej aktywności fizycznej ( dławica po przejściu 100-200m, lub wyjściu po schodach na 1 piętro)
- Klasa IV - jakakolwiek aktywność wywołuje dławicę, dławica spoczynkowa
Równoważniki (maski) dławicy piersiowej
- Duszność i zmęczenie - częściej w podeszłym wieku
- Omdlenie lub stan przedomdleniowy - częściej w podeszłym wieku
- Nudności i wymioty - częściej w niedokrwieniu ściany dolnej
Rozpoznanie dławicy piersiowej stabilnej
- Objawy kliniczne
- EKG spoczynkowy (często niediagnostyczny)
- Elektrokardiograficzna próba wysiłkowa (najistotniejsze badanie)
- Echokardiografia
- Koronarografia
Dławica Pinzmetala
- Ból dławicowy jest wywoływany skurczem tętnicy wieńcowej (ból niesprowokowany, dłuższy)
- W powstawaniu zaznacza się wpływ palenia papierosów
- W EKG przemijające uniesienia ST
Sercowy zespół X
Charakteryzuje się:
- dławicą piersiową
- obniżeniem ST w próbie wysiłkowej
- prawidłowym obrazem tętnic wieńcowych (koronarografia)
Występuje głównie u kobiet w wieku pomenopauzalnym
Dławica związana z mostkami mięśniowymi
- Mostek mięśniowy - pasmo mięśnia sercowego przebiegające nad tętnicą nasierdziową, zwężający światło naczynia tylko w czasie skurczu serca
- Spada rezerwa wieńcowa
- Ból dławicowy związany z wysiłkiem fizycznym
Ostry zespół wieńcowy bez uniesienia odcinka ST
Jest to zespół kliniczny spowodowany przez świeże lub narastające ograniczenie przepływu krwi przez tętnicę wieńcową (niestabilna dławica piersiowa), doprowadzające u części chorych do martwicy małych obszarów mięśnia sercowego (markery martwicy - troponiny sercowe)
Patomechanizm
- Zakrzepica na istniejącej wcześniej i pękającej blaszce miażdżycowej
- Postępujące zwężenie tętnicy
- Skurcz tętnicy
- Niedostateczna podaż tlenu
Objawy kliniczne
1) Ból dławicowy nie ustępujący w spoczynku (po 5min) ani pod wpływem azotanów
2) Również:
- dławica spoczynkowa
- dławica nowo powstała
- dławica narastająca
Rozpoznanie
- Objawy kliniczne
- EKG spoczynkowe: obniżenie odcinka ST, ujemny załamek T
- Oznaczenie troponiny sercowej
Zawał serca z uniesieniem odcinka ST
Jest spowodowany zwykle ustaniem przepływu przez tętnicę wieńcową wskutek jej zamknięcia, doprowadzającym do martwicy mięśnia sercowego (troponiny sercowe)
Patomechanizm
- Zakrzep powstający w miejscu uszkodzenia niestabilnej blaszki miażdżycowej, najczęściej jej pęknięcia
- Martwica zaczyna się rozwijać w ciągu 15-30 min od ustania przepływu krwi i postępuje od warstwy podwsierdziowej do nasierdziowej
- Najczęściej występuje rano prawdopodobnie wskutek zwiększonej aktywności adrenergicznej i oraz wzmożonej aktywności płytek krwi
Objawy kliniczne
- Ból dławicowy (b.silny, narastający, nie ustępujący w spoczynku (>20min) i po azotanach
- Duszność
- Osłabienie, zawroty głowy, kołatania serca
- Niepokój, lęk
- Stan podgorączkowy, bladość, poty
- Tachykardia, niemiarowość, ciśnienie zwykle prawidłowe
Rozpoznanie
- Objawy kliniczne
- EKG: uniesienia ST
- Markery martwicy (troponiny sercowe
Powikłania
- Ostra niewydolność serca
- Nawrót niedokrwienia lub ponowny zawał
- Pęknięcie wolnej ściany serca
- Pęknięcie mięśnia brodawkowatego
- Zaburzenia rytmu i przewodzenia (dodatkowe pobudzenia komorowe, trwały i nietrwały częstoskurcz komorowy, migotanie komór, migotanie przedsionków, bradyarytmie)
- Tętniak serca
- Udar mózgu
Objawy mocznicy
- Objawy ogólne: osłabienie, świąd skóry, zabarwienie koloru kawy z mlekiem
- OUN: spadek koncentracji, senność, śpiączka, polineuropatia, napady padaczkowe
- Płuca: płuca wodniste, zapalenie płuc i opłucnej
- Układ sercowo-naczyniowy: nadciśnienie, miażdżyca
- Przewód pokarmowy: zapalenie żołądka lub jelit, krwawienia
- Układ krwiotwórczy: niedokrwienie, trombocytopenia
- Zaburzenia układu immunologicznego
- Osteopatia nerkowa
INFEKCYJNE ZAPALENIE WSIERDZIA:
Definicja
- Infekcyjne zapalenie wsierdzia (IZW) jest chorobą rozwijającą się w wyniku zakażenia wsierdzia, najczęściej w obrębie zastawek, ale też komór i przedsionków
- Występuje u 1-2% osób z wadą serca, najczęściej w 50-70 r.ż.
- Najczęściej IZW dotyczy zastawki aortalnej, rzadziej mitralnej, trójdzielnej; w 10% przypadków obejmuje więcej niż jedną zastawkę
Klasyfikacja
- Ostre, podostre, przewlekłe
- Czynne, wyleczone (aktywność choroby)
- Pewne (potwierdzone), podejrzenie (niepotwierdzone), możliwe - pewność rozpoznania
- Nawrót (od 1 IZW minął co najmniej rok lub inny patogen), przetrwałe
- Zastawki własnej, protezy wczesne (do roku od wszczepienia), protezy późne
- Lokalizacja: zastawka mitralna itd.
- Czynnik etiologiczny
Czynnik etiologiczny
- Bakterie (>90%): paciorkowce, gronkowce, enterokoki, bakterie Gram-ujemne
- Grzyby: candida, aspergillus
- Chlamydie, riketsje, mykoplazmy
Choroby predysponujące do IZW na naturalnej zastawce
- Przebyta choroba reumatyczna
- Wrodzone wady serca
- Wypadanie zastawki mitralnej z niedomykalnością
- Inne choroby: kardiomiopatia przerostowa, wady serca na podłożu zwyrodnieniowym
Konsekwencje kliniczne IZW
- Miejscowe niszczenie wsierdzia i aparatu zastawkowego (przedziurawienie płatka, pęknięcie struny ścięgnistej, okołozastawkowe ropnie, tętniaki, przetoki)
- Zatory obwodowe (zawały, odległe ropnie)
- Uogólniająca się odpowiedź immunologiczna (autoagresja)
Swoiste zmiany patologiczne IZW
- Wegetacje: konglomeraty drobnoustrojów, płytek krwi, fibryny, komórek zapalnych (>10cm lub ruchome - mogą dawać zatory)
- Tętniaki zapalne (tzw. mykotyczne): zator septyczny z wtórnym zapaleniem tętnicy i zniszczeniem jej ściany (zwykle w odgałęzieniach tętnicy środkowej mózgu)
Obraz kliniczny
- Zajęcie prawej części serca: dominują objawy zapalenia płuc, rzadziej niewydolności prawej komory (dreszcze, gorączka, nocne poty, osłabienie, kaszel i ból w klp, rzadko krwioplucie, duszność)
- Zajęcie lewej części serca: dominują objawy związane z zatorami obwodowymi oraz z niewydolnością serca
Diagnostyka IZW
- Badania mikrobiologiczne (posiewy krwi lub biopsji śródoperacyjnej)
- Echokardiografia
- Dodatkowo: badania laboratoryjne, EKG, rtg klatki piersiowej
Kryteria IZW
- Rozpoznanie pewne: sepsa lub posocznica + obiektywne cechy zapalenia wsierdzia
- Rozpoznanie prawdopodobne: nowy szmer, niejasny epizod zatorowy, niejasna posocznica, KZN,
- Możliwe IZW: gorączka niewiadomego pochodzenia
Gorączka reumatyczna
- Choroba zaliczana do układowych chorób tkanki łącznej
- Poprzedzające zakażenie paciorkowcowe - zwykle po 3 tygodniach (choroba z autoagresji)
- Istotna predyspozycja genetyczna
- Pierwszy rzut rozpoznaje się gdy obecne są dwa duże lub jeden duży i dwa małe kryteria Jonesa
Kryteria Jonesa
1) Duże:
- Zapalenie serca; - Zapalenie wielostawowe (zawsze asymetryczne); - Pląsawica; - Rumień brzeżny; - Guzki podskórne
2) Małe:
- Ból stawów; - Gorączka; - Wzrost CRP, OB.; - Wydłużony odstęp PQ; - Przebyta gorączka reumatyczna
NADCIŚNIENIE TĘTICZE
- Choroba rozpowszechniona zarówno w krajach rozwiniętych jak i rozwijających się.
- W Polsce nadciśnienie tętnicze występuje u ok.. 20 % dorosłej populacji
- Nadciśnienie jest najczęstsze u mieszkańców północnej Japonii, a najrzadsze u Eskimosów
Ciśnienie tętnicze |
Skurczowe |
Rozkurczowe |
Optymalne |
<120mmHg |
<80 |
Prawidłowe |
<130 |
<85 |
Wysokie prawidłowe |
130-139 |
85-89 |
Nadciśnienie |
≥140 |
≥90 |
Definicja nadciśnienia
- Średnia arytmetyczna wyników kilku pomiarów przeprowadzonych podczas co najmniej dwóch odrębnych wizyt wynosi ≥ 140/90 mmHg
- W przypadku gdy ciśnienie skurczowe wynosi ≥ 140 mmHg, a ciśnienie rozkurczowe < 90 mmHg rozpoznajemy nadciśnienie skurczowe
Klasyfikacja nadciśnienia
- Nadciśnienie pierwotne (>90%przypadków): spowodowane różnorodnymi czynnikami genetycznymi i środowiskowymi - nie udaje się wykryć jednoznacznej przyczyny
- Nadciśnienie wtórne: o znanej przyczynie
Nadciśnienie pierwotne
1) Wieloczynnikowe zaburzenie regulacji ciśnienia tętniczego
2) Istotną rolę w rozwoju nadciśnienia odgrywają:
- układ RAA
- układ współczulny
- peptydy natriuretyczne (ANP,BNP)
- substancje wytwarzane przez śródbłonek naczyniowy (endoteliny, NO, wolne rodniki tlenowe)
3) Czynniki genetyczne: RR zależy od wielu genów - za predyspozycję do nadciśnienia mogą odpowiadać geny kodujące różne składowe układu RAA (angiotensynogen, ACE, receptor dla angiotensyny)
4) Czynniki środowiskowe:
- spożycie soli (osoby sodowrażliwe)
- aktywność fizyczna
- otyłość
- stres psychiczny
Nadciśnienie wtórne - przyczyny
- Choroby nerek (choroby miąższowe, nadciśnienie naczyniowonerkowe, nowotwory wydzielające reninę, zespoły pierwotnej retencji sodu - zespół Liddle'a)
- Choroby gruczołów dokrewnych (hiperaldosteronizm, zespół Cushinga, guz chromochłonny, nadczynność i niedoczynność tarczycy, nadczynność przytarczyc, zespół rakowiaka, akromegalia)
- Koarktacja aorty
- Stan przedrzucawkowy lub rzucawka
- Ostry stres (oparzenia, odstawienie alkoholu u uzależnionych, hipoglikemia, po dużych zabiegach)
- Zespół obturacyjnego bezdechu sennego
- Zwiększona wolemia
- Choroby neurologiczne (zwiększone ciśnienie wewnątrzczaszkowe, zespół Guillaina-Barre, porażenie czterokończynowe)
- Leki
- Substancje toksyczne
- Wady serca
Obraz kliniczny
- W większości przypadków bezobjawowy przebieg
- Objawy: bóle głowy, zaburzenia snu, męczliwość, kołatanie serca, krwawienia z nosa
Ciśnienie skurczowe wyższo o 20 mmHg lub rozkurczowe wyższe o 10 mmHg wiąże się z około 2-krotnym większym ryzykiem zgonu z przyczyn naczyniowych - zależność ta utrzymuje się już od 115/75 mmHg
Docelowe wartości ciśnienia
- < 140/90 u wszystkich chorych
- < 130/80 u chorych na cukrzycę lub niewydolność nerek
- < 125/75 u chorych z białkomoczem >1g/d
Nadciśnienie złośliwe - najcięższa postać nadciśnienia, charakteryzuje się wysokim ciśnieniem rozkurczowym > 130 mmHg, szybkim postępem powikłań naczyniowych, a zwłaszcza rozwojem niewydolności serca i nerek oraz nasilonych zmian w naczyniach siatkówki
Leczenie niefarmakologiczne
- Ograniczenie spożywania soli kuchennej
- Zmiana diety
- Zmniejszenie masy ciała
- Zaprzestanie palenia tytoniu
- Ograniczenie picia alkoholu
- Regularne uprawianie różnych form aktywności fizycznej
Powikłania nadciśnienia
- Przerost lewej komory serca
- Przyspieszony rozwój miażdżycy w tętnicach szyjnych (IMT), wieńcowych, nerkowych i tętnicach kończyn dolnych
- Udar mózgu
- Upośledzona czynność nerek i ich niewydolność
- Rozwarstwienie aorty
- Zmian w naczyniach siatkówki
NIEWYDOLNOŚĆ SERCA
Przewlekła niewydolność serca (PNS)
Stan, w którym wskutek trwałej dysfunkcji serca pojemność minutowa serca jest zmniejszona w stosunku do zapotrzebowania metabolicznego tkanek, co powoduje występowanie objawów podmiotowych i przedmiotowych.
Klasyfikacja PNS
- Skurczowa (ze zmniejszonym lub zwiększonym rzutem serca)
- Rozkurczowa (LVEF ≥ 45%)
- Lewokomorowa - dominują objawy zastoju w krążeniu płucnym
- Prawokomorowa - dominują objawy zastoju w krążeniu dużym
- Obukomorowa
Mechanizmy prowadzące do PNS:
- Pierwotne upośledzenie kurczliwości - wskutek choroby niedokrwiennej serca lub kardiomiopatii rozstrzeniowej
- Przeciążenie ciśnieniowe lub objętościowe komór - wskutek nadciśnienia lub wad serca
- Upośledzenie rozkurczu - wskutek chorób osierdzia lub kardiomiopatii restrykcyjnej bądź przerostowej
Najczęstsze przyczyny PNS:
- Choroba niedokrwienna serca
- Nadciśnienie tętnicze
- W przypadku dysfunkcji rozkurczowej dodatkowo kardiomiopatia przerostowa
Klasyfikacja kliniczna kardiomiopatii
- Rozstrzeniowa: powiększenie lewej i/lub prawej komory, upośledzeni kurczliwości mięśnia sercowego, niewydolność serca
- Restrykcyjna: włóknienie endomiokardialne lub nacieczenie mięśnia powodujące restrykcję napełniania lewej i/lub prawej komory, niewydolność serca
- Przerostowa: nieproporcjonalny przerost mięśnia sercowego, zwykle obejmujący przegrodę, z/lub bez gradientu wewnątrzkomorowego
Zaburzenia hemodynamiczne w PNS są następstwem:
- Zmniejszenia liczby kurczących się kardiomiocytów wskutek apoptozy i martwicy
- Zmniejszenia kurczliwości kardiomiocytów wskutek zmian molekularnych (m.in. pojawienie się postaci płodowych miozyny)
- Ograniczenia neurohormonalnej regulacji objętości minutowej (down regulation beta receptorów)
- Zwłóknienia mięśnia sercowego w następstwie pobudzenia fibroblastów do wytwarzania nadmiernej ilości kolagenu
- Objawy PNS stanowią wypadkową tzw. niewydolności wstecznej (backward failure) i niewydolności rzutu (forward failure)
- W ponad połowie przypadków objawy te są wywołane dodatkowymi czynnikami, takimi jak: zakażenia, zaburzenia elektrolitowe, nadczynność tarczycy lub niedokrwistość
Objawy podmiotowe PNS:
- Zmniejszona tolerancja wysiłku
- Duszność (ortopnoe, napadowa duszność nocna)
- Kaszel, odksztuszanie różowej plwociny
- Nykturia
- Obrzęki
Objawy przedmiotowe:
- Bladość i ochłodzenie kończyn
- Tachykardia, zmniejszenie amplitudy RR
- Nadmierne wypełnienie żył szyjnych, objaw Kussmaula
- Oddech Cheyne'a i Stokesa
- Trzeszczenia i rzęrzenia drobnobańkowe
- Płyny w jamach ciała
- Powiększenie i tkliwość wątroby
- Zaparcia
- Zaburzenia przepływu mózgowego
- Niekiedy stan podgorączkowy
Klasyfikacja wg NYHA
- Klasa I - bez ograniczeń, zwykły wysiłek nie powoduje objawów
- Klasa II - niewielkie ograniczenie aktywności fizycznej - bez dolegliwości w spoczynku, ale zwykła aktywność powoduje objawy
- Klasa III - znaczne ograniczenie aktywności fizycznej - bez dolegliwości w spoczynku, ale mniejsza niż zwykła aktywność powoduje objawy
- Klasa IV - każda aktywność fizyczna wywołuje objawy, dolegliwości w spoczynku
Ostra niewydolność serca - ONS
- Szybkie pojawienie się objawów upośledzonej czynności serca wskutek dysfunkcji skurczowej lub rozkurczowej, zaburzeń rytmu serca lub nieodpowiedniego obciążenia wstępnego lub następczego
- ONS może rozwijać się de novo lub jako ostra dekompensacja przewlekłej niewydolności serca
Przyczyny ONS
- Ostry zespół wieńcowy - najczęściej
- Przełom nadciśnieniowy
- Zaburzenia rytmu i przewodzenia
- Zatorowość płucna
- Zapalenie mięśnia sercowego
- Infekcyjne zapalenie wsierdzia
- Tamponada serca
- Rozwarstwienie aorty
- Guz chromochłonny
- Ciężki zakażenie, niedokrwistość
- Przełom tyreotoksyczny, zaostrzenie PNS
Klasyfikacja wg Forrestera
1) Klasa I - Stan prawidłowy:
- bez objawów hipoperfuzji obwodowej, bez objawów zastoju w krążeniu płucnym, wskaźnik sercowy (CI) >2,2 l/min/m², PCPW <18 mmHg (śmiertelność 2%)
2) Klasa II - izolowany zastój w krążeniu płucnym
- bez objawów hipoperfuzji obwodowej, zastój w krążeniu płucnym, wskaźnik sercowy (CI) >2,2 l/min/m², PCPW >18 mmHg (śmiertelność 10%)
3) Klasa III - wstrząs hipowolemiczny:
objawy hipoperfuzji obwodowej, bez objawów zastoju w krążeniu płucnym, wskaźnik sercowy (CI) < 2,2 l/min/m², PCPW <18 mmHg (śmiertelność 22%)
4) Klasa IV - wstrząs kardiogenny:
objawy hipoperfuzji obwodowej, zastój w krążeniu płucnym, wskaźnik sercowy (CI) < 2,2 l/min/m², PCPW <18 mmHg (śmiertelność 55%)
Obraz kliniczny ONS
- ONS ze zmniejszeniem rzutu serca: łatwe męczenie się, osłabienie, splątanie, senność, skóra blada, chłodna, wilgotna, sinica obwodowa, tętno nitkowate, hipotonia, skąpomocz
- Niewydolność lewokomorowa z zastojem wstecznym: duszność wysiłkowa, suchy kaszel, skóra blada, chłodna, wilgotna, sinica obwodowa, prawidłowe lub podwyższone RR, rzężenia drobnobańkowe
- Niewydolność prawokomorowa z zastojem wstecznym: zmęczenie, duszność, skąpomocz, poszerzenie żył szyjnych, obrzęki obwodowe, tkliwość w nadbrzuszu
UDAR MÓZGU
Definicja udaru
Udar to nagłe wystąpienie ogniskowych lub uogólnionych zaburzeń czynności mózgu, trwających dłużej niż 24h (o ile wcześniej nie doprowadzą do zgonu) i spowodowanych wyłącznie przyczynami naczyniowymi, związanymi z mózgowym przepływem krwi
Klasyfikacja udaru
1) Ze względu na czas udaru:
- przemijający napad niedokrwienia mózgu
- odwracalny udar niedokrwienny (objawy do 3 tyg.)
- udar dokonany - objawy powyżej 3 tyg.
2) Ze względu na patomechanizm:
- niedokrwienny (80%)
- krwotoczny (ok.20%)
- żylny (0.5 -1 %)
Podział udarów niedokrwiennych (klasyfikacja TOAST)
- Udar spowodowany zmianami miażdżycowymi w dużych tętnicach domózgowych lub tętnicach mózgu (zwężenia tętnic, zakrzepica, zatory tętniczo-tętnicze) - 20%
- Udar spowodowany zmianami w małych tętnicach tzw. udar zatokowy (nadciśnienie, zmiany zwyrodnieniowe małych tętnic przeszywających) - 25%
- Udar spowodowany zatorami pochodzenia sercowego - 20%
- Udar o innej etiologii (np. wskutek trombofilii, układowego zapalenia naczyń) - 5%
- Udar o nieokreślonej przyczynie - 20%
Udar spowodowany zatorami pochodzenia sercowego
Przyczyny:
- migotanie przedsionków (najczęściej)
- przetrwały otwór owalny
- wady zastawkowe, w tym sztuczne zastawki w lewej części serca
- zaburzenia kurczliwości, w tym tętniak lewej komory
- zapalenie wsierdzia
Udar krwotoczny
Rodzaje:
- krwotok śródmózgowy - 15%
- krwawienie podpajęczynówkowe - 5%
Krowotok śródmózgowy - przyczyny:
- Nadciśnienie
- Angiopatia skrobiawicza ( u ludzi w wieku podeszłym)
- Malformacje naczyniowe
Krwotok podpajęczynówkowy - przyczyny:
- Pęknięcie tętniaka workowatego
- Wady naczyniowe
Udar żylny
- Zmiany powstają w żyłach mózgu lub zatokach żylnych opony twardej
- Przyczyna: zakrzepica żylna w tym obszarze unaczynienia
Czynniki ryzyka udaru mózgu
- Migotanie przedsionków
- Nadciśnienie tętnicze
- Mała aktywność fizyczna
- Cukrzyca
- Palenie tytoniu (w ciągu ostatnich 5 lat)
- Nadużywanie alkoholu (>60g etanolu dziennie)
- Hipercholesterolemia
- Dla komórek nerwowych najważniejszym źródłem energii jest tlenowa przemiana glukozy - niedobór tlenu i glukozy prowadzi do zmniejszenia syntezy ATP i upośledzonego przekaźnictwa synaptycznego
- Prawidłowa czynność mózgu wymaga zachowania ciągłego przepływu krwi - przepływ mózgowy zależy od ciśnienia perfuzji i oporu naczyniowego
- Dłużej trwające niedokrwienie wywołuje apoptozę komórek lub martwicę (jeżeli przepływ < 10ml/100g tkanki /min trwa >5-10min mogą rozwinąć się nieodwracalne zmiany
- Ognisko martwicy jest otoczone strefą względnego niedokrwienia (PENUMBRA), oddzielającej ją od tkanki dobrze ukrwionej (10-20ml/100g/min)
Obraz kliniczny
1) Objawy zależą od lokalizacji niedokrwienia
2) Klasyfikacja :
a) - Udar zatokowy (LACS) - powstaje w obszarze małych tętnic przeszywających najczęściej w jądrach podkorowych, torebce wewnętrznej, wzgórzu - zwykle odosobniony niedowład lub zaburzenia czucia w 2 z 3 obszarów (twarz, kończyna górna, kończyna dolna)
b) - Udar obejmujący cały przedni obszar unaczynienia (TACS) - obejmuje obszar tętnicy mózgu przedniej i środkowej - porażenie lub znaczny niedowład połowiczy lub połowicze zaburzenia czucia w co najmniej 2 z 3 obszarów, afazję i niedowidzenie połowicze jednoimienne
c) - Udar obejmujący część przedniego obszaru unaczynienia (PACS) - objawy ruchowe, bądź czuciowe w zakresie 1 lub 2 z 3 obszarów, bądź tylko afazję
d) - Udar obejmujący tylny (kręgowo-podstawny) obszar unaczynienia mózgu (POCS) - objawy uszkodzenia móżdżku, pnia mózgu lub płatów potylicznych
e) - Udary żylne - zróżnicowany obraz kliniczny -ogniskowe objawy, częściowe napady padaczkowe, objawy zwiększonego ciśnienia śródczaszkowego, zaburzenia świadomości, zaburzenia ruchomości gałek ocznych, bóle głowy - objawy zwykle powoli narastające
Badania obrazowe
TK
- Udar niedokrwienny - można potwierdzić ale nie można wykluczyć, w ciągu 6h mało czułe
- Udar krwotoczny - metoda z wyboru
MR
- Udar niedokrwienny - technika dyfuzyjna (DWI) metoda bardziej czuła w pierwszych godzinach
- Udar krwotoczny - obrazy T2 wiarygodne
USG
Arteriografia
Echokardiografia
Przebieg choroby
- Udar jest chorobą dynamiczną - stan neurologiczny może się zmieniać
- U 5-10% we wczesnych okresie choroby dochodzi do powtórnego udaru
- W przebiegu udaru niedokrwiennego zwłaszcza o etiologii zatorowej często dochodzi do wtórnych zmian krwotocznych (zwykle bezobjawowych)
Powikłania udaru
- Ostre powikłania neurologiczne: zwiększone ciśnienie śródczaszkowe i obrzęk mózgu; napady padaczkowe
- Depresja
- Zaburzenia emocjonalne
- Niedożywienie
- Spastyczność i bolesne kurcze mięśni
- Nietrzymanie moczu i stolca (u blisko 50%)
- Odleżyny
- Zakrzepica żył głębokich i zatorowość płucna
- Zakażenia
- Zespół bolesnego barku
WADY SERCA
Nabyte wady zastawkowe
1) - Większość jest spowodowana przez reumatyczne zapalenie wsierdzia
- W większości dotyczy zastawek lewej komory
2)Umiejscowienie wad zastawkowych:
- Zastawka dwudzielna wyłącznie > 50%
- Zastawka dwudzielna z zastawką aorty około 30%
- Zastawka aorty wyłącznie około 15%
Zatem udział zastawki dwudzielnej to około 80%.
3) - Obciążenie objętościowe - niedomykalność zastawek (rokowanie pomyślniejsze)
- Obciążenie ciśnieniowe - zwężenia zastawek ( rokowanie niekorzystne)
Dla wad serca obowiązuje skala NYHA nasilenia dolegliwości subiektywnych
Diagnostyka wad serca
- Podstawowa metoda: Echokardiografia
- RTG klatki piersiowej
- Cewnikowanie serca
Nabyte wady zastawkowe - leczenie
- Leczenie niewydolności krążenia
- Zapobieganie zapaleniu wsierdzia
- Zapobieganie zakrzepom
Zwężenie zastawki mitralnej
- Najczęstsza przyczyna: reumatyczne zapalenie wsierdzia
- Zwężenie zastawki mitralnej - obciążenie ciśnieniowe lewego przedsionka - zastój w naczyniach płucnych/nadciśnienie płucne - obciążenie ciśnieniowe prawej komory - przerost prawego serca - niedomykalność zastawki trójdzielnej - zastój w krążeniu dużym
- Powierzchnia niezmienionej zastawki prawidłowo > 5-6 cm²
- Stopień zwężenia:
* łagodne 1,5-2 cm²
* umiarkowane 1-1,5 cm² (wymiana zastawki)
* duże < 1 cm² (wymiana zastawki)
Niedomykalność zastawki dwudzielnej
- Najczęściej nabyta (rzadko wrodzona)
* reumatyczne zapalenie wsierdzia
* zespół wypadania płatka zastawki mitralnej
* martwica m. brodawkowatych (zawał)
* powikłania po komisurotomii
* rozstrzeń lewej komory (względna niedomykalność)
- Niemożność zamknięcia zastawki - skurczowa fala zwrotna do lewego przedsionka - przeciążenie objętościowe lewego przedsionka i lewej komory - rozstrzeń lewego przedsionka oraz przerost lewej komory
- Gdy dojdzie do niewydolności lewokomorowej - wzrasta ciśnienie w lewym przedsionku - ciąg zmian jak w zwężeniu mitralnym
- Przebieg mniej dramatyczny, do czasu pojawienia się niewydolności lewej komory (Wyjątek ! Ostra niedomykalność - wstrząs kardiogenny - konieczna nagła rekonstrukcja zastawki)
- Stopień ciężkości zależy od frakcji zwrotnej wyrażonej w % objętości wyrzutowej
* <15% st.I
* 15-30% st.II
* 30-50% st.III (+objawy - ieotrzymanie zastawki)
* >50% st.IV (rekonstrukcja zastawki)
Zespół wypadania płatków zastawki dwudzielnej (zespół Barlowa)
- Jest to skurczowe uwypuklenie tylnego płatka lub obu płatków do lewego przedsionka
- Klinicznie i hemodynamicznie często bez znaczenia
- Najczęstsza postać nieprawidłowości zastawkowej w wieku dorosłych (do 10%)
- Kobiety chorują częściej
- W większości bezobjawowy
- Jeśli objawy to:
* arytmia
* atypowe dolegliwości dławicowe
* rzadko cechy niedomykalności zastawki
Zespół wypadania płatków zastawki dwudzielnej - przyczyny
- Często wrodzona anomalia (np.. w zespole Marfana)
- Nabyte: dysfunkcja mięśnia brodawkowatego (zawał), śluzakowata proliferacja płatka
Leczenie: tylko chorzy objawowi
Zwężenie zastawki aorty
- Najczęstsza wada u dorosłych
- Mężczyźni chorują częściej
- Prawidłowa powierzchnia zastawki aortalnej >2,5 cm²
- Łagodne zwężenie ujścia aorty nie powoduje żadnych dolegliwości
- Wystąpienie objawów świadczy o bardzo zaawansowanej wadzie
Zwężenie zastawki aorty - przyczyny
- Wrodzone - sklejenie spoideł lub asymetria płatków (głównie gdy dwupłatkowa zastawka)
- Wtórne zwapnienie płatków: 4-5 dekada życia
- Nabyte: choroba reumatyczna (zwykle wada kombinowana), starcze zwężenia ujścia aorty ( miażdżyca)
Zwężenie zastawki aorty
- Obciążenie lewej komory - przerost koncentryczny - zmniejszona rozciągliwość lewej komory - wzrost późnorozkurczowego ciśnienia napełniania
- Objawy:
* niewydolność wieńcowa
* zawroty głowy, omdlenia (zespół MAS)
* spadek ciśnienia (bladość, męczliwość)
* zaburzenia rytmu
* nagła śmierć sercowa (20% objawowych pacjentów)
- Nasilenie zwężenia zależy od powierzchni ujścia aorty:
* łagodne: 1-1,5 cm²
* umiarkowane: 0,75 -1 cm²
* duże: < 0,75 cm²
Operacja: przy pierwszych objawach klinicznych ( nie dopuścić do niewydolności serca !)
Niedomykalność zastawki aorty - przyczyny
1) Bardzo rzadko wrodzona
2) Nabyta:
- zwykle choroba reumatyczna
- bakteryjne zapalenie wsierdzia
- kiłowe śródścienne zapalenie aorty
- pourazowe
- tętniak rozwarstwiający
Niedomykalność zastawki aorty
1) Duża objętość wyrzutowa, przeciążenie objętościowe lewej komory - przerost odśrodkowy i narastająca rozstrzeń lewej komory - względna niedomykalność zastawki mitralnej
2) Objawy kliniczne:
- wzrost ciśnienia skurczowego a spadek rozkurczowego (zrost amplitudy)
- kołatanie serca i męczliwość
- wreszcie: niewydolność krążenia i dławica piersiowa
3) Stopień ciężkości zależy od frakcji zwrotnej wyrażonej w % objętości wyrzutowej
- <15% st.I
- 15-30% st.II
- 30-50% st.III ( ieotrzymanie zastawki)
- >50% st.IV (rekonstrukcja zastawki)
Wady wrodzone serca
Do 1% wszystkich żywo urodzonych
Najczęściej:
- Ubytek przegrody międzykomorowej
- Ubytek przegrody międzyprzedsionkowej
- Przetrwały przewód tętniczy Botalla
- Zwężenie cieśni aorty
- Zwężenie pnia płucnego
- Zwężenie aorty
- Tetralogia Fallota
- Przełożenie dużych pni tętniczych
Wady wrodzone serca - przyczyny
1) Czynniki genetyczne: zespół Downa (40% chorych ma wadę serca), zespół Turnera (często ubytek przegrody międzykomorowej i zwężenia cieśni aorty)
2) Czynniki egzogenne (4-6 tydzień embriogenezy):
- zakażenia wirusowe (różyczka)
- substancje teratogenne: cytostatyki, immunosupresja, alkohol, talidomid
- promieniowanie jonizujące
- niedobór tlenu
Wady wrodzone serca - podział
1) Wady bez przecieku (25%):
- zwężenie cieśni aorty
- zwężenie pnia płucnego
- zwężenie aorty
2) Wady z przeciekiem lewo-prawym (55%):
- ubytek przegrody międzykomorowej
- ubytek przegrody międzyprzedsionkowej
- przetrwały przewód tętniczy Botalla
Wady z przeciekiem prawo-lewym (20%):
- tetralogia Fallota
- przełożenie dużych pni tętniczych
Wady wrodzone serca - leczenie
Operacyjne:
- Czasami w dwóch etapach: I etap celem poprawy czynności hemodynamicznej serca, II etap - właściwa korekcja
- Gdy wada wrodzona jest hemodynamicznie istotna operacja w okresie niemowlęcym lub przedszkolnym
ZAGADNIENIA Z NEUROLOGII
Urazy czaszkowo-mózgowe
- Skutki urazu głowy zależą w dużym stopniu od cech budowy czaszki (zbite struktury kostne wokół pnia i rdzenia przedłużonego; zatoki + kości twarzy = „strefa kontrolowanego zgniotu”)
- Urazy akceleracyjno-deceleracyjne (przy ruchu głowy)
- Zespół zwiększonego ciśnienia śródczaszkowego
1) Urazy czaszkowo-mózgowe
- Wstrząśnienie mózgu
- Złamanie kości sklepienia czaszki
- Złamanie podstawy czaszki
- Krwiak nadtwardówkowy
- Krwiak podtwardówkowy
- Wodniak podtwardówkowy
- Uszkodzenie mózgu
- Późne następstwa urazów
Wstrząśnienie mózgu
- Łagodne, częste następstwo urazu
- Utrata przytomności nie dłużej niż 6 h (zwykle krócej niż 1 h)
- Przyczyna: zaburzenie czynności dróg nerwowych w obrębie tworu siatkowatego (przejściowe wyłączenie wstępującego układu pobudzającego)
- Objawy: niepamięć wsteczna (nawet do kilku dni), nudności, rzadziej wymioty, bóle głowy
- W badaniu neurologicznym i w badaniach pomocniczych brak odchyleń od normy
- Leczenie: objawowe
Złamanie kości sklepienia czaszki
- Podział: otwarte i zamknięte oraz na linijne i wieloodłamowe
- Stan chorego zależy od uszkodzenia mózgu (największe przy wgłobieniu kości)
- Objawy: najczęściej wstrząśnienie mózgu
- Rozpoznanie: TK ewent. Rtg czaszki
- Ważne ustalenie czy linie złamań nie krzyżują się z rowkami naczyniowymi opon twardych
Złamanie podstawy czaszki
1) W obrębie podstawy czaszki - ścisłe połączenie kości z oponą twardą, bliska lokalizacja przestrzeni powietrznych (zatoki, wyrostek sutkowy, ucho wewnętrzne)
2) Najważniejsze objawy:
- Odma wewnątrzczaszkowa
- Płynotok pourazowy (wyciek płynu m-r)
- Uszkodzenie nerwów twarzowych - dotyczą nerwu wzrokowego, nerwów okoruchowych i nerwu twarzowego
- Przetoka szyjno-jamista- połączenie pomiędzy tętnicą szyjną wewnętrzną lub jej gałęzią i zatoką jamistą
Krwiak nadtwardówkowy
- Nagromadzenie krwi pomiędzy kością i oponą twardą
- Źródłem krwawienia są tętnice oponowe, rzadziej żyły śródkościa
- Krwiak wyczerpuje wewnątrzczaszkowa rezerwę objętościową, przemieszczenie struktur mózgu, obniżenie mózgowego ciśnienia perfuzyjnego; może doprowadzić do wgłobienia i śmierci
- Dwa epizody utraty przytomności przedzielone tzw. przerwa jasną
- Objawy: przeciwstawny niedowład połowiczy, poszerzenie źrenicy po stronie krwiaka i zwolnienie tętna
- Rozpoznanie: TK
Krwiak podtwardówkowy
- Nagromadzenie krwi pomiędzy oponą twardą i pajęczą
- Podział: ostre (objawy pojawiają się do 72h), podostre (do 3 tyg), przewlekłe (>3tyg.)
- Źródło - żyły mostowe łączące korę z zatokami żylnymi opony twardej
- Często w urazach akceleracyjno-deceleracyjnych
- Objawy różne -najbardziej dramatyczne w ostrych (ciężki stan ogólny, Glasgow < 8pkt, przeciwstawny niedowład połowiczy, poszerzenie źrenicy po stronie krwiaka i zwolnienie tętna), w podostrych (nasilający się ból głowy, nudności, wymioty, spowolnienie psychoruchowe, niedowład połowiczy)
- Rozpoznanie: TK
Wodniak podtwardówkowy
- Nagromadzenie PMR w przestrzeni pomiędzy oponą twarda i pajęczą
- Przyczyna: pourazowe przerwanie ciągłości pajęczynówki
- Objawy: jak w krwiaku podtwardówkowym
- Rozpoznanie: TK
Uszkodzenie mózgu
Postaci:
- Pourazowe krwawienie podpajęczynówkowe - przerwanie ciągłości naczynia korowego, często następczy skurcz naczyń
- Krwiaki śródmózgowe - najczęstsze uszkodzenia mózgu - stłuczenia (niewielkie wynaczynienia) i krwiaki, centralna martwica i obwodowo obrzęk, zjawisko contre coup, leczenie >5cm w okolicy nadnamiotowej i > 3cm
- Rany drążące i postrzałowe
- Rozsiane uszkodzenia aksonów - uogólnione powiększenie mózgu, z niewielkimi krwotokami, porażenie naczyń (nie obrzęk), do 9 dni nieprzytomni, różny przebieg, nieraz niekorzystny
Rozpoznanie: TK, czasami MR
Późne następstwa urazów mózgu
1) Występują od kilku tygodni do roku po urazie
2) Najczęściej występują:
- pourazowy ropień mózgu ( w trakcie tworzenia objawy zapalenia opon, mózgu)
- Wodogłowie (zaburzenia krążenia lub wchłaniania PMR, najczęściej po krwawieniu podpajęczynówkowym, objawy: postępujące spowolnienie, bóle głowy, zaburzenia chodu, ieotrzymanie moczu, zwykle po 1 miesiącu od urazu)
- padaczka pourazowa (po około 6 miesiącach od urazu)
2) Choroby układu nerwowo-mięśniowego
1) Są to stany, w których dochodzi do czynnościowego lub strukturalnego uszkodzenia jednostki ruchowej
2) Jednostka ruchowa składa się z;
- komórki rogu przedniego rdzenia kręgowego
- jej wypustki (akson) wchodzącej w skład nerwu obwodowego
- złącza nerwowo-mięśniowego
- komórki mięśniowej
3) Każdy składnik jednostki ruchowej może ulec uszkodzeniu pod wpływem swoistych czynników genetycznych (choroby dziedziczne) lub niegenetycznych (zespoły nabyte). Przykłady:
Miejsce uszkodzenia |
Choroba genetyczna |
Choroba nabyta |
Komórka rogu przedniego |
Rdzeniowy zanik mięśni (SMA) |
Choroba Heinego Medina |
Nerw obwodowy |
Neuropatie dziedziczne |
Zespół Guillaina i Barrego |
Złącze nerwowo - mięśniowe |
Wrodzone zesp. Miasteniczne |
Miastenia |
Mięśnie |
Dystrofie mięśniowe |
Uszkodzenia toksyczne (leki..) |
4) Ponieważ narządem efektorowym jednostki ruchowej jest komórka mięśniowa, niezależnie od miejsca uszkodzenia, występują wspólne objawy zaburzeń czynności mięśni opisywane jako niedowład wiotki tj.
- osłabienie mięśni
- zmniejszenie ich napięcia
- osłabienie lub zanik odruchów ścięgnistych
I. Stwardnienie zanikowe boczne (ALS) - to postępujące , wybiórcze uszkodzenie obwodowego i ośrodkowego neuronu ruchowego
- 6-7 dekada życia, częściej mężczyźni
- Etiologia nieznana (u 10% genetyczne pochodzenie (SOD))
- Objawy: osłabienie rąk, niedowład kończyn dolnych, uczucie „chodzenia robaków pod skórą”; zanik mięśni kończyn z drżeniem pęczkowym, objaw Babińskiego, objawy opuszkowe i rzekomoopuszkowe, kurcze mięsni, męczliwość, brak zaburzeń czucia, najczęściej oszczędzone mięśnie okoruchowe
- Powikłania: niedożywienie, niewydolność oddechowa (zajęcie mięśni przepony i międzyżebrowych)
- Rozpoznanie: EMG (zmiany nerwowe: wymaga potwierdzenia na 3 poziomach), objawy, histologia
- Przeżycie średnio 1,5-3 lata
II. Rdzeniowy zanik mięśni - dziedziczony autosomalnie recesywnie zanik neuronów rogów przednich rdzenia
Postaci:
- Typ I - początek kliniczny w pierwszych 6 miesiącach życia, dziecko nigdy nie siedzi, przeżycie poniżej 2 lat
- Typ II - objawy w wieku 6-12 miesięcy, dziecko nigdy nie chodzi, przeżycie często skrócone
- Typ III - objawy po 12 miesiącu, rozwój ruchowy opóźniony, niektórzy chodzą do IV dekady, przeżycie normalne
- Typ IV - ujawnia się w wieku dorosłym, przebieg jak w typie III
Objawy: symetryczne osłabienie i zanik mięśni, głównie ksobnych kończyn dolnych, zniesienie odruchów, znaczna wiotkość
Rozpoznanie: EMG, badania genetyczne (głównie)
Leczenie: rehabilitacja
III. Ostra zapalna poliradikuloneuropatia demielinizacyjna (zespół Guillaina i Barrego) - nabyta choroba nerwów obwodowych
- Przyczyna: nieznana ale udział czynników autoimmunologicznych (głównie przeciwko osłonce mielinowej np.anty GM1), czynnikiem wyzwalającym może być zakażenie wirusowe (mononukleoza, cytomegalia) lub bakteryjne (Campylobacter, Mycoplasma) - występuje odcinkowa demielinizacja, nacieki z limf. T
- Objawy: często wyprzedzająca o 1-6 tyg infekcja, parestezje stóp, bóle korzeniowe, niedowłady wiotkie wstępujące, osłabienie lub zniesienie odruchów głębokich
- Rozpoznanie: EMG (demielinizacja, uszkodzenie aksonów), klinika, rozszczepienie białkowo-komórkowe w PMR
- Powikłania: niewydolność oddechowa, zaburzenia rytmu, zakrzepica żylna, zaburzenia połykania
IV. Neuropatie paranowotworowe - nie związane z bezpośrednim naciekaniem ani uciskiem przez guz
Występują najczęściej w przebiegu:
- szpiczaka mnogiego
- chłoniaka złośliwego
- raka drobnokomórkowego płuc
V. Dziedziczna neuropatia ruchowo-czuciowa: Choroba Charcota, mariego i Tootha (CMT)
- Ujawnia się w dzieciństwie lub młodości
- Powoli postępuje
- Objawy: deformacje stóp (stopa wydrążona), zaniki mięśni podudzi (nogi bocianie), opadanie stopy, osłabienie odruchów skokowych
- Większość zachowuje zdolność samodzielnego chodzenia, czasami duże ograniczenie sprawności
VI. Miastenia - nabyta choroba autoimmunologiczna z występowaniem przeciwciał przeciwko antygenom złącza nerwowo-mięśniowego (głównie przeciwko receptorom dla Ach: anty-AchR, rzadziej kinazie tyrozynowej: anty-MusK)
- Najczęściej ujawnia się między 20-30r.ż., częściej chorują kobiety
- U 75% stwierdza się przetrwałą grasicę, u 10% grasiczaka
- Często współwystępują inne choroby autoimmunologiczne
- Objawy: zaburzenia m. okoruchowych (podwójne widzenie, opadanie powiek), smutny wyraz twarzy, opadanie głowy i żuchwy, uśmiech Giocondy, trudności w unoszeniu kończyn górnych, chodzeniu po schodach, AKAMNOZA tj. nasilanie się objawów, niedowładu w miarę wysiłku mięśnia
- Choroba może przebiegać rzutami i remisjami
VII. Przełom miasteniczny - szybkie i ciężkie zaostrzenie objawów miastenii z objawami niewydolności oddechowej. Najczęściej występuję w pierwszych 2 latach choroby u chorych z uogólnioną miastenią. Przyczyny: zakażenia układu oddechowego, stosowanie p/wskazanych leków, ciąża, zaburzenia elektrolitowe
VIII. Zespół miasteniczny Lamberta i Eatona
- Choroba autoimmunologiczna z przeciwciałami przeciwko kanałom wapniowym w błonie presynaptycznej złącza nerw.-mięśniowego,
- W 60% towarzyszy nowotworom
- Objawy: osłabienie m. ksobnych, bóle mięśniowe, męczliwość, zniesienie odruchów, zaburzenia wegetatywne
IX. Botulizm - zatrucie jadem kiełbasianym, hamuje uwalnianie Ach na płytce motorycznej
- objawy: podwójne widzenie, opadnięcie powiek, zez zbieżny, porażenie akomodacji, rozszerzenie źrenic, trudności w połykaniu, zahamowanie perystaltyki, niewydolność oddechowa
Choroby mięśni - miopatie
1) Zajęcie mięśni szkieletowych, powodujące zwykle ich niedowład i osłabienie lub zniesienie odruchów ścięgnistych
2) Zmiany zwykle symetryczne i najsilniej wyrażone w mięśniach ksobnych
3) Grupy miopatii:
- Kanałopatie i zaburzenia transportu jonów
- Dystrofie mięśniowe
- Rabdomioliza
- Miopatie zapalne
- Zakażenia mięsni
- Miopatie wrodzone
- Miopatie mitochondrialne
- Miopatie metaboliczne i endokrynne
I. Dystrofia miotoniczna - uwarunkowana genetycznie, zaburzona czynność kanału chlorkowego CIC-1.
Postaci:
- Typ 1 -ujawnia się zwykle w 20-40 r.ż. W postaci miotonii (niemożność szybkiego rozluźnienia mięśni), postępujące osłabienie i zanik mięśni twarzy, mięśnia mostkowo-sutkowo-obojczykowego, mięśni odsiebnych kończyn
- Typ 2 - przeważa niedowład mięśni dosiebnych, słabsza reakcja miotoniczna, mięśnie twarzy zwykle oszczędzone, częsty przerost łydek
II. Dystrofie mięśniowe - cechują się zwyrodnieniem i zanikiem mięśni w następstwie uwarunkowanych genetycznie defektów składników komórek mięśniowych
- W bioptacie współwystępują cechy zwyrodnienia i regeneracji, później cechy zaniku
- Najczęściej występują postaci nabyte - pojawiające się później, postępujące, defekt zwykle dotyczy genu DMD kodującego dystrofinę (białko niezbędne do prawidłowej czynności struktur błonowych mięśni)
- Dystrofie mięśniowe Duchenne'a i Beckera spowodowane są właśnie mutacjami genu DMD, znajdującego się w chromosomie X
a) Dystrofia Duchenne'a - całkowity brak dystrofiny, opóźniony rozwój ruchowy we wczesnym dzieciństwie (chodzenie po 18 m.ż.), najczęściej już w 2-5 r.ż. objawy: trudności w bieganiu, wchodzeniu po schodach, upadki, objaw Gowersa, symetryczne zajęcie mięśni najpierw obręczy biodrowej, później barkowej, przerost prawdziwy lub rzekomy mięśni łydek, osłabienie odruchów skokowych, kolanowych; wzrost CK w surowicy, zmiany typowe w EMG, z czasem kardiomiopatia; niewielu dożywa 20 lat, najczęściej z powodu niewydolności oddechowej lub kardiomiopatii
b) Dystrofia Beckera - rzadsza, nieprawidłowa dystrofina, ujawnia się później tj w 5-15 r.ż., przebiega znacznie łagodniej, chorzy pozostają dość długo sprawni i mogą mieć potomstwo, objawy podobne jak w powyżej.
ZAGADNIENIA Z REUMATOLOGII
Patomechanizm
Etiologia przeważnie nieznana
Podstawową rolę odgrywają:
- predyspozycje genetyczne
- mechanizmy autoimmunologiczne
Predyspozycje genetyczne
- Częstsze zachorowania u członków rodzin
- Współwystępowanie chorób reumatycznych i pewnych antygenów zgodności tkankowej np.:
* dla RZS: HLA DR4
* ZZSK i zespół Reitera: HLA B27
* Toczeń: HLA DR2 i DR3
Układ HLA - układ zgodności tkankowej
1) Składa się z genetycznie zdeterminowanych antygenów znajdujących się na powierzchni komórek jądrzastych
2) Pozwala na odróżnienie substancji „własnej” ustroju od „obcej”
3) Wyróżnia się 3 podstawowe klasy układu HLA:
a) Klasa I (HLA A,B,lub C - na wszystkich komórkach jądrzastych)
b) Klasa II (HLA DR,DP lub DQ - na komórkach odpowiedzi zapalnej tj. limfocytach B i makrofagach)
c) Klasa III (HLA C2,C4A,C4B, Bf - są to składowe układu dopełniacza)
Mechanizmy autoimmunologiczne
- Cechuje występowanie autoreaktywnych komórek B i cytotoksycznych komórek T
- W stanie zdrowia istnieją (co prawda) klony komórek autoreaktywnych, ale nie otrzymują one pomocy od limfocytów pomocniczych (Th) i dlatego działanie ich jest wygaszane
- Dla odpowiedzi zapalnej (również odpowiedzi autoimmunologicznej) niezbędna jest odpowiednia aktywność limfocytów pomocniczych - Th (stymulujących reakcję zapalną) oraz aktywność limfocytów supresyjnych - Ts (hamujących limfocyty pomocnicze Th).
- Zaburzenie równowagi w kierunku wzmożonej aktywności limfocytów Th albo osłabionej aktywności limfocytów Ts powoduje nadmierną reakcję zapalną
Uszeregowanie układu odpornościowego
Odpowiedź odpornościowa |
Antygenowo swoista |
Antygenowo nieswoista |
Humoralna |
Przeciwciała |
Układ dopełniacza |
Komórkowa |
Limfocyty T i B |
Makrofagi, granulocyty |
Mechanizmy „zabronionej” aktywacji autoreaktywnych limfocytów Th
- Specjalne komórki T (kontra-supresyjne) hamują limfocyty supresyjne i w ten sposób pozwalają na nadmierną aktywację Th
- Zmiana tolerowanego autoantygenu przez sprzężenie go z antygenami bakteryjnymi albo substancją chemiczną może aktywować Th
- Ekspresja autoantygenu łącznie z antygenem HLA na monocytach może prowadzić do aktywacji Th
- Istnieje wreszcie możliwość bezpośredniej aktywacji przez niektóre WIRUSY komórek odpowiedzi zapalnej (limfocytów B oraz cytotoksycznych limfocytów T)
- Bezpośrednia aktywacja oznacza brak wpływu na aktywność limfocytów Th
Reumatoidalne zapalenie stawów (RZS)
- Przewlekła zapalna choroba układowa, rozwijająca się od zapalenia stawu do zapalenia stawów, kaletek maziowych i pochewek ścięgnistych.
- Czasami dochodzi do objawów narządowych
- Rozwój choroby następuje rzutami i może prowadzić do inwalidztwa (po 5 latach 50% traci zdolność do pracy)
RZS - patogeneza
- U osób genetycznie podatnych nieznane czynniki wywołują reakcję autoimmunologiczną powodującą nacieki zapalne błony maziowej stawów
- Reakcja ta spowodowana jest napływającymi do stawu limfocytami i monocytami, które produkują autoprzeciwciała (np. czynnik reumatoidalny), cytokiny prozapalne (IL-1, IL-6, TNF-ၡ), enzymy niszczące chrząstkę stawową (kolagenazy, elastazy)
- IL-1, TNF-ၡ są kluczowymi cytokinami prozapalnymi; odpowiedzialne są za wystąpienie zapalenia błony maziowej i destrukcję stawów
- Objawy narządowe spowodowane są zapaleniem naczyń na tle kompleksów immunologicznych
Objawy RZS
- Nieswoiste objawy ogólne (uczucie rozbicia, stany podgorączkowe)
- Zapalenie wielostawowe, czasem zapalenie pochewek ścięgnistych i kaletek maziowych
- Typowo zaczyna się od małych stawów (głównie śródręczno-paliczkowych i międzypaliczkowych bliższych) symetrycznie i postępuje dośrodkowo
* Sztywność poranna
* Brak zajęcia kręgosłupa piersiowego i lędźwiowego
* Czasami zespół cieśni nadgarstka
* Torbiele Bakera ( w dole podkolanowym)
* Guzki reumatoidalne - w ścięgnach i pod skórą, głównie nad wyprostnymi powierzchniami
- Objawy narządowe (rzadko):
* serce: zapalenie osierdzia czy mięśnia sercowego
* płuca: zapalenie opłucnej
* oko: zapalenie spojówek i rogówki
* naczynia: zapalenie naczyń palców, polineuropatia
Rozpoznanie RZS
- Badania obrazowe (RTG, USG)
- Badania laboratoryjne: nieswoiste wykładniki zapalenia (CRP, OB), badania Immunologiczne (czynnik reumatoidalny - przeciwciało IgM przeciw fragmentowi Fc immunoglobuliny IgG, przeciwciała antycytrulinowe)
- Artroskopia (nakłucie stawu) i biopsja płyny zapalnego (badanie histologiczne)
Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa (ZZSK)
1) Najczęściej u młodych mężczyzn
2) Pochodzenie: być może po zakażeniu bakteryjnym (Klebsiella), na pewno skłonność genetyczna (antygen HLA B27)
3) Charakterystyczne:
- zapalenie stawów krzyżowo-lędźwiowych
- zapalenie stawów kręgosłupa
- włóknienie i kostnienie wiązadeł i tkanek okołokręgosłupowych
- Rzadko objawy narządowe: zapalenie tęczówki, niedomykalność zastawek aorty, skrobiawica
Zespół Reitera
- Jest to przykład zapalenia reaktywnego tzn. towarzyszącego bakteryjnym zakażeniom układu pokarmowego lub moczowego
- Objawy występują po okresie utajenia (ok. 4 tygodnie od zakażenia)
- Objawy:
* zapalenie stawu (głównie kolanowego lub skokowego, często pojedynczego)
* zapalenie cewki moczowej
* zapalenie spojówek, zapalenie tęczówki
* zmiany skórne: zmiany łuszczycopodobne, afty
Kolagenozy
- Grupa chorób dotyczących przede wszystkim tkanki łącznej
- Występują częściej u kobiet
- Pochodzenie jest nieznane. Istotny jest wpływ podłoża genetycznego.
- Są to choroby autoimmunologiczne
- Toczeń rumieniowaty układowy
- Twardzina
- Zapalenie wielomięśniowe
- Zapalenie skórno-mięsniowe
- Zespół Sjögrena
- Kolagenozy mieszane (zespół Sharpa) - nakładają się objawy różnych zespołów
Toczeń rumieniowaty układowy
- Chorują głównie młode kobiety
- Może występować toczeń polekowy (jako reakcja na leki) - postać odwracalna po odstawieniu leków
- Cechuje się okresami względnej poprawy i zaostrzeń
- Charakterystyczne tworzenie autoprzeciwciał przeciwko antygenom jądra komórkowego
Toczeń rumieniowaty układowy - kryteria
- Rumień w postaci motyla na twarzy
- Liszaj krążkowy (świecące, rogowaciejące rumienie)
- Nadwrażliwość na światło (rumień lub osutka po UV)
- Owrzodzenia w jamie ustnej
- Niezniekształcające zapalenie wielostawowe (w odróżnieniu od RZS)
- Zapalenie błon surowiczych (opłucnej, osierdzia)
- Kłębuszkowe zapalenie nerek
- Zmiany neurologiczne (psychoza, napady padaczkowe)
- Niedokrwistość hemolityczna, małopłytkowość
- Przeciwciała przeciwjądrowe
Stwierdzenie dowolnych 4 kryteriów - rozpoznanie tocznia prawdopodobne
Zapalenie wielomięśniowe
- Dotyczy początkowo proksymalnych grup mięśni kończyn, szerzenie odśrodkowe
- Powoduje osłabienie obręczy biodrowej lub barkowej, bóle tych okolic
- W zapaleniu skórno-mięśniowym dodatkowo występują objawy skórne: obrzęk twarzy głównie wokół oczodołów (płaczliwy wygląd twarzy), liszajowate plamy grzbietowych powierzchni palców
- Objawy narządowe (u 1/3 chorych):
* zapalenie przełyku - zaburzenie połykania
* zapalenie mięśnia sercowego (z zaburzeniami rytmu serca)
Twardzina
Postać uogólniona
- obrzęk skóry, stwardnienia, zaniki mięśni - początkowo dłoni (szerzenie się dośrodkowe);
- zespół Reynauda (napadowe sinienie, niebolesne przykurcze palców dłoni);
- twarz napięta, pozbawiona mimiki (obrzęk, stwardnienie, zaniki)
- Bóle stawów
- Objawy narządowe (zwłóknienia płuc, sztywność przełyku, zaburzenia połykania, zbliznowacenia serca, zawały nerek)
Zespół Sjögrena - zespół suchych błon śluzowych
Przewlekłe zapalenie gruczołów łzowych i ślinianek
Charakterystyczne są 2 główne objawy:
- suche oczy (suche zapalenie spojówek i rogówki)
- suche usta (upośledzone wydzielanie śliny)
WSTRZĄS
Definicja
Jest to krytyczne zmniejszenie mikrokrążenia z hipoksją tkanek i zaburzeniami metabolicznymi.
Etiologia wstrząsu
1) Zmniejszenie ilości krwi krążącej - wstrząs hipowolemiczny: utrata krwi, osocza, wymioty, biegunka
2) Niedostateczne tłoczenie krwi przez serce: wstrząs kardiogenny
3) Niedomoga regulacji krążenia obwodowego:
- Wstrząs septyczny (przy posocznicy, zwłaszcza wywołanej bakteriami Gram(-), często z DIC)
- Wstrząs anafilaktyczny (alergeny wyzwalające: środki cieniujące z jodem, antybiotyki, dekstran, jad owadów, wyciągi narządowe)
Przyczyny wstrząsu kardiogennego
- Osłabienie kurczliwości: zawał serca, zapalenie mięśnia sercowego, kardiomiopatie
- Przeciążenie objętościowe ze zwiększeniem obciążenia wstępnego: niedomykalność zastawek, wady przeciekowe
- Przeciążenie ciśnieniowe ze zwiększeniem obciążenia następczego: zwężenia zastawkowe, zator płuc
- Upośledzenie napełniania serca: tamponada osierdzia, zaciskające zapalenie osierdzia
- Zaburzenia rytmu serca
Patogeneza wstrząsu: (schem)
Wpływ wstrząsu na narządy:
- Nerki: oliguria/anuria
- Płuca: płuco wstrząsowe (ARDS)
- Serce: spadek przepływu wieńcowego, niewydolność krążenia
- Układ siateczkowo-śródbłonkowy: zaburzenia ze skłonnością do zakażeń
- Układ krzepnięcia (DIC)
Wstrząs hipowolemiczny
3 okresy:
- Blada, chłodna, wilgotna skóra, ciśnienie prawie prawidłowe
- Tętno > 100/min, RR skurcz. < 100mmHg, żyły szyjne zapadnięte, pragnienie, skąpomocz
- RR skurcz. < 60 mmHg, tętno prawie niewyczuwalne, płytki, szybki oddech, zaburzenia świadomości z szerokimi, prawie areaktywnymi źrenicami, bezmocz
RR obniża się przy utracie dopiero ok. 20% krwi
Wstrząs kardiogenny
- RR skurcz. < 80-90 mmHg
- Indeks sercowy < 1,8 l/min/m²
- Ciśnienie napełniania lewej komory > 20 mmHg
Objawy: niewydolność lewej komory
Wstrząs anafilaktyczny
4 stopnie nasilenia reakcji anafilaktycznej:
- Objawy ogólne (zawroty głowy, ból głowy, strach) oraz reakcje skórne (przekrwienie, swędzenie, pokrzywka)
- Dodatkowo: spadek RR oraz tachykardia jak i objawy żołądkowo-jelitowe
- Dodatkowo: skurcz oskrzeli, rzadziej obrzęk krtani
- Zatrzymanie krążenia i oddychania
Wstrząs septyczny
1) Posocznica: choroba ogólnoustrojowa spowodowana przez bakterie lub ich toksyny znajdujące się we krwi
2) SIRS:
- Temperatura > 38 st.C lub < 36 st.C
- Częstoskurcz > 90/min
- Przyspieszenie oddechu > 20/min
- pCO2 < 32 mmHg
- Liczba leukocytów > 12tys lub < 4tys/ul, w tym > 10% niedojrzałych granulocytów
Wstrząs septyczny: posocznica (SIRS) + objawy ostrej niewydolności krążenia spowodowane bakteriami lub ich toksynami znajdującymi się we krwi
Objawy wstrząsu septycznego
- Gorączka, niepokój, splątanie
- Hiperwentylacja (zasadowica oddechowa)
- Mogą wystąpić objawy skórne (krosty, zmiany martwicze, pęcherze; w posocznicy meningokokowej krwawienia)
- Bakteriemia (posiewy)
Wstrząs septyczny - fazy:
- Faza I: zmniejszony opór naczyniowy, zmniejszona różnica tętniczo-żylna wysycenia tlenem, ocieplenie i suchość skóry, różowe zabarwienie, prawidłowe RR i OCŻ
- Faza II: zwiększony opór naczyniowy, zwiększona różnica tętniczo-żylna wysycenia tlenem, blada, wilgotna i zimna skóra, spadek RR i OCŻ, diurezy oraz częstoskurcz
Wstrząs toksyczny
Etiologia:
- Enterotoksyna F pochodząca z gronkowca złocistego (zakażone rany, tampony) powoduje zespół TSST
- Enterotoksyna pochodząca z paciorkowców grupy A (powikłanie martwiczego zapalenia mięśnia lub powięzi) powoduje zespół STSS
Patogeneza: enterotoksyny - aktywacja limfocytów T - uwolnienie mediatorów (np. TNF -ၡ) - wstrząs
Objawy: gorączka, spadek RR, hipokalcemia, plamiste przebarwienia krwi, wysypka, czasem wymioty, biegunka, wstrząs, niewydolność wielonarządowa