Wydział |
Dzień/godz. Czwartek 8.00 - 12.00 |
Nr zespołu |
|
Inżynierii Środowiska |
Data ćwiczenia (sem. letni/zimowy) 08.10.2009 |
3 |
|
Nazwisko i Imię |
Data oddania sprawozdania: |
Ocena |
|
1. Pająk Bartłomiej |
|
|
|
2. Wiechetek Mateusz |
|
|
|
3. Nowak Katarzyna 4. Korkuć Maciej |
|
|
|
Temat ćwiczeń: Pomiar nadciśnienia statycznego |
Podpis prowadzącego: |
||
|
|
Cel i zakres ćwiczenia
Cel:
Zbadanie wpływu położenia manometru mechanicznego na wartość pomiaru
Analiza błędów z uwzględnieniem zakresu mierniczego i klasy urządzenia oraz określenie średniej wartości małej liczby pomiarów za pomocą testu t-Studenta
Poznanie metod wykonywania pomiarów ciśnienia statycznego oraz zasad działania używanych w tym celu manometrów cieczowych i mechanicznych.
Zakres:
Pomiary nadciśnienia w przewodzie za pomocą manometrów - cieczowego M1 oraz mechanicznych M2, M3, M4 (dla manometru M4 kilka różnych wariantów wzniesienia względem osi przewodu)
Wyznaczenie wartości średniej nadciśnienia z małej liczby pomiarów za pomocą narzędzi statystycznych (test t-Studenta)
Określenie wpływu zakresu mierniczego i klasy urządzenia na błędy pomiarowe
Wyznaczenie gęstości cieczy manometrycznej
Przebieg ćwiczenia
Początek naszego doświadczenia stanowiło sprawdzenie układu pod względem technicznym a skupiliśmy się na upewnieniu, że wszystkie zawory są zamknięte. Następnie wypełniliśmy hydrofor wodą i sprawdziliśmy, czy nadciśnienie w nim nie przekracza wartości maksymalnej (domyślnie 1,5 bar). Kolejną czynnością było odcięcie zasilania wewnętrznego i otwarcie zaworu na doprowadzeniu z hydroforu (P<0,5 bar). Potem z kolei odpowietrzyliśmy manometry i napełniliśmy przewód wodą. Następnie wykonaliśmy serie pomiarów na układzie składającym się ze stalowego przewodu zasilanego z sieci wodociągowej poprzez zbiornik hydroforowy. Kończąc opróżniliśmy przewód i hydrofor z wody.
Seria |
Manometr |
Jednostka |
Odczyt
|
a [cm] |
Odczyt w Pa |
|
1 |
M1 |
[mm sł. c. m.] |
H1 = |
508 |
--- |
---- |
|
|
|
H2 = |
-523 |
|
|
|
|
|
ΔH = |
1031 |
|
|
|
M2 |
[MPa] |
--- |
0,13 |
18 |
130000 |
|
|
|
--- |
|
|
|
|
M3 |
[kg/cm2] |
--- |
1,36 |
23 |
133416 |
|
|
|
--- |
|
|
|
|
M4 |
[bar] |
pn1 = |
1,32 |
0 |
132000 |
|
|
|
pn2 = |
1,3 |
20 |
130000 |
|
|
|
pn3 = |
1,28 |
40 |
128000 |
|
|
|
pn4 = |
1,27 |
60 |
127000 |
|
|
|
pn5= |
1,25 |
80 |
125000 |
Wraz ze wzrostem wysokości, spada mierzone ciśnienie na manometrze 4, a wynika to ze wzoru :
p =
gdzie
i g są stałymi.
druga seria pomiarowa dla ciśnienia w hydroforze 1,2kg/cm2:
Seria |
Manometr |
Jednostka |
Odczyt |
Odczyt [Pa] |
a[cm] |
|
|
|
|
|
|
|
|
2 |
M1 |
[mm sł. c. m.] |
H1 = |
460 |
|
--- |
|
|
|
H2 = |
-473 |
|
|
|
|
|
ΔH = |
933 |
|
|
|
M2 |
[MPa] |
--- |
0,12 |
120000 |
18 |
|
|
|
--- |
|
|
|
|
M3 |
[[kg/cm2] |
--- |
1,25 |
122625 |
23 |
|
|
|
--- |
|
|
|
|
M4 |
[bar] |
pn5 = |
1,12 |
112000 |
80 |
|
|
|
|
|
|
|
trzecia seria pomiarowa dla ciśnienia w hydroforze 1,05kg/cm2:
Seria |
Manometr |
Jednostka |
Odczyt |
Odczyt [Pa] |
a[cm] |
|
|
|
|
|
|
|
|
3 |
M1 |
[mm sł. c. m.] |
H1 = |
398 |
|
--- |
|
|
|
H2 = |
-410 |
|
|
|
|
|
ΔH = |
808 |
|
|
|
M2 |
[MPa] |
--- |
0,105 |
105000 |
18 |
|
|
|
--- |
|
|
|
|
M3 |
[kg/cm2] |
--- |
1,1 |
107910 |
23 |
|
|
|
--- |
|
|
|
|
M4 |
[bar] |
pn5 = |
0,9 |
90000 |
80 |
|
|
|
|
|
|
|
c) czwarta seria pomiarowa dla ciśnienia w hydroforze 0,9kg/cm2:
Seria |
Manometr |
Jednostka |
Odczyt |
odczyt [Pa] |
a[cm] |
|
|
|
|
|
|
|
|
4 |
M1 |
[mm sł. c. m.] |
H1 = |
340 |
|
--- |
|
|
|
H2 = |
-350 |
|
|
|
|
|
ΔH = |
690 |
|
|
|
M2 |
[MPa] |
--- |
0,09 |
90000 |
18 |
|
|
|
--- |
|
|
|
|
M3 |
[kg/cm2] |
--- |
0,95 |
93195 |
23 |
|
|
|
--- |
|
|
|
|
M4 |
[bar] |
pn5 = |
0,83 |
83000 |
80 |
Oznaczenia zastosowane w tabelach:
c.m. - ciecz manometryczna
a - wysokość osi manometrów (M2, M3, M4) nad osią przewodu [cm]
H1 - odczyt lewego ramienia manometru cieczowego (M1) [mm sł. c.m.]
H2 - odczyt prawego ramienia manometru cieczowego (M1) [mm sł. c.m.]
ΔH - wskazanie manometru cieczowego M1 [mm sł. c.m.]
[kg/cm2] na [MPa] (dla manometru M3):
W tym wypadku skorzystaliśmy z zależności:
98066,5 Pa = 1 kg/cm2
Na zasadzie proporcji obliczyliśmy potrzebne nam ciśnienia w żądanej jednostce.
[bar] na [MPa] dla manometru M4):
Przy tej zamianie również skorzystaliśmy z znanej nam zależności:
1 bar = 0,1 MPa
Zatem gęstość cieczy manometrycznej liczymy ze wzoru :
Gdzie :
ciężar właściwy cieczy manometrycznej
ciężar właściwy w naszym przypadku wody
gęstość wody
gęstość cieczy manometrycznej
różnica wskazań manometru
Zatem dla równego poziomu manometrów otrzymujemy wyniki
Seria pomiarów |
Manometr 2 [Pa] |
Manometr 3 [Pa] |
Manometr 4 [Pa] |
1 |
130000+1763=131763 |
133416+2253=135669 |
125000 +7835=132835 |
2 |
120000+1763=121763 |
122625+2253=124878 |
112000+7835=119835 |
3 |
105000+1763=106763 |
107910+2253=110163 |
90000+7835=97835 |
4 |
90000+1763=91763 |
93195+2253=95448 |
83000+7835=90835 |
Seria pomiarów |
M2 [MPa] |
M3 [MPa] |
M4 [MPa] |
|
1 |
0,1318 |
0,1357 |
0,1328 |
|
2 |
0,1218 |
0,1249 |
0,1198 |
|
3 |
0,1068 |
0,1102 |
0,0978 |
|
4 |
0.0918 |
0,0954 |
0,0908 |
|
tak wiec możemy policzyć gęstość cieczy manometrycznej
Seria pomiarów |
Gęstość M2 [kg/m3] |
Gęstość M3 [kg/m3] |
Gęstość M4 [kg/m3] |
1 |
14029,7 |
14415,3 |
14128,6 |
2 |
14305,9 |
14644,6 |
14087,4 |
3 |
14472,2 |
14901,2 |
13336,8 |
4 |
14560,4 |
15092,3 |
14412,7 |
Zatem możemy policzyć gęstość średnią ze wzoru:
Rachunek błędów:
Uwzględniając klasę przyrządów odczyty są obarczone następującymi błędami:
manometr M1:
manometr M2:
manometr M3:
manometr M4:
ROZKŁAD T-STUDENTA
Określenie wartości nadciśnienia w przewodzie na podstawie testu t-Studenta
Przyjęto poziom istotności α = 0,05, a tym samym poziom ufności 1-α = 0,95. Skorzystano z następujących wzorów:
wyznaczenie średniej wartości pomiarów:
wyznaczenie niepewności przypadkowej wartości średniej:
wyznaczenie wartości odchylenia standardowego wartości średniej:
wyznaczenie przedziału, w którym z określonym prawdopodobieństwem i dla założonego poziomu ufności powinna znajdować się wartość rzeczywista
gdzie:
- Odchylenie standardowe średniej pomiarów
α = 0,05 - przyjęty poziom istotności
1 -α - przyjęty poziom ufności
n - ilość pomiarów (n = 4)
tα, n-1 - współczynnik przyjęty z tablic rozkładu t-Studenta (tα, n-1 = 3,182)
- średnia wartość z odczytów [MPa]
xi - i-ty odczyt z manometru [MPa]
Seria |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
1 |
0,1335 |
0,0012 |
0,1298 |
0,1372 |
2 |
0,1222 |
0,0015 |
0,1175 |
0,1269 |
3 |
0,1049 |
0,0037 |
0,0932 |
0,1168 |
4 |
0,0927 |
0,0014 |
0,0883 |
0,0972 |
Otrzymano przedziały ufności dla średniej wartości nadciśnienia w danej serii pomiarowej:
Seria 1
[MPa]
Seria 2
[MPa]
Seria 3
[MPa]
Seria 4
[MPa]
Wnioski i analiza wyników:
Niepewność pomiaru zależy zarówno od klasy przyrządu jak i zakres pomiarowy. Zauważyliśmy, że najmniejsza niepewność występowała w manometrze 4.
Jednocześnie na podstawie odczytów z tego manometru można zauważyć, że na odczyt nadciśnienia ma wpływ położenie manometru względem osi przewodu. Przyjeliśmy różne niepewności pomiaru położenia manometru względem osi przewodu.
Z obliczeń gęstości wynika, że cieczą manometryczną była rtęć. Różnice w otrzymanych w trakcie obliczeń gęstościach wynikają z faktu, że do obliczeń tej gęstości wykorzystano odczyty nadciśnienia które są obarczone błędem. Ponadto sposób obliczania gęstości nie uwzględnia tego, że wysokość słupa wody nad cieczą manometryczną nie jest równa różnicy wysokości wskazań manometru.
Dzięki Testowi T-Studenta zauważyliśmy, że dla pomiary z różnych manometrów dają różne przedziały w których znajduje się wartość rzeczywista nadciśnienia. Wynika to z tego, że każdy z użytych przyrządów charakteryzował się inną klasą, a co za tym idzie odczyty podawane były z różną dokładnością.