Leki w SOR, Ratownicto Medyczne, Farmakologia


LEKI STOSOWANE

W

SZPITALNYM ODDZIALE RATUNKOWYM

Adenocor

6 mg/2 ml

Działanie:

Działa przeciwarytmicznie, powoduje powrót rytmu zatokowego u pacjentów z napadowym częstoskurczem komorowym. Adenozyna nie jest skuteczna w migotaniu i trzepotaniu przedsionków. W dużych dawkach zmniejsza naczyniowy opór obwodowy i obniża ciśnienie tętnicze. Charakteryzuje się bardzo krótkim okresem półtrwania.

Stosuje się ją do szybkiego przywrócenia rytmu zatokowego w napadowym częstoskurczu napadowym (w tym z niewydolnością serca i niskim ciśnieniem tętniczym), elektrokardiograficznej diagnostyce tachykardii, gdzie ułatwia ocenę aktywności elektrycznej przedsionków, ustalenie miejsca bloku przedsionkowo - komorowego. Stosowana jest również w schemacie resuscytacji.

Drogi podawania:

Dożylnie, podawać w szybkim wstrzyknięciu dożylnym (do 2 sekund)

Dawkowanie:

Dorośli: 6 - 12 mg, zalecana dawka wstępna 3mg, o ile nie doszło do ustąpienia częstoskurczu w ciągu 1 - 2 min druga dawka 6mg, przy braku efektów trzecia dawka 12 mg

Dzieci: 0,0375 - 0,25mg/kg/dawkę, sposób dawkowania analogicznie jak u dorosłych, zalecana dawka dla dzieci poniżej 10 kg m.c. 0,25 - 0,5 mg/kg/bolus, dla dzieci powyżej 10 kg m.c.2 - 5 mg/bolus, dla dzieci starszych i młodzieży 5 - 10 mg/bolus

Przeciwwskazania:

Adrenalina

1 mg/1 ml

Działanie:

Pobudza receptory alfa 1, alfa 2 i beta1, beta 2 powoduje wzrost oporu obwodowego, zapobiega zapadaniu żył, powoduje wzrost ciśnienia rozkurczowego w aorcie i zwiększenie przepływu mózgowego i wieńcowego oraz wzrost siły skurczu mięśnia sercowego, poprawia przewodzenie i automatyzm w układzie bodźcoprzewodzącym serca oraz zwiększa amplitudy migotania komór. W niewielkich dawkach powoduje rozkurcz oskrzeli, skurcz naczyń tętniczych i żylnych skóry oraz błon śluzowych, rozszerzenie tętniczek mięśni szkieletowych i narządów miąższowych.

Stosowana jest w migotaniu komór, aktywności elektrycznej bez tętna oraz w asystolii. Wskazania to również wstrząs anafilaktyczny, napad astmy oskrzelowej i innych nasilonych reakcji alergicznych. Stosowana jako dodatek do środków znieczulających miejscowo w celu opóźnienia

Drogi podawania:

Podskórnie (stan astmatyczny)

Dożylnie w reanimacji bez rozcieńczenia

Dotchawiczo do rurki inkubacyjnej w rozcieńczeniu 1:10

Dawkowanie:

1 mg co 3 min. dożylnie

2-3 mg do rurki inkubacyjnej

2-10 mikrogramów /kg /min. wlew dożylny - wstrząs anafilaktyczny

Przeciwwskazania:

Aminophilinum

250 mg/10 ml, 500 mg/2 ml

Działanie:

Pobudza ośrodek oddechowy i naczynioruchowy rdzenia przedłużonego, rozkurcza mięśnie gładkie oskrzeli a także naczynia krwionośne, zwiększa przepływ nerkowy działając słabo moczopędnie i łagodnie obniżając ciśnienie tętnicze krwi. Wzmaga kurczliwość przepony dodatkowo ułatwiając oddychanie chorym na POCH.. zwiększa kurczliwość mięśnia sercowego i jego zapotrzebowanie na tlen.

Lek stosowany w stanach astmatycznych, stanach spastycznych oskrzeli. Wskazany również w udarze mózgu i zaburzeniach czynności ośrodka oddechowego.

Drogi podawania:

Dożylnie po rozcieńczeniu w 0,9% NaCl

Domięśniowo bez rozcieńczenia

Doustnie

Dawkowanie:

Dorośli

Dożylnie 250 mg 1-3 razy/dobę, stan astmatyczny 5-6 mg/kg m.c. we wlewie ciągłym przez 10 min. dawka podtrzymująca 0,9 mg /kg m.c./ h lub 9mg/kg m.c. we wlewie ciągłym przez 30 min. dawka podtrzymująca 0,5 mg/kg m.c.

Domięśniowo 500 mg 1-3 razy/dobę

Dzieci

Dożylnie 5 mg/kg m.c./dawkę powoli dożylnie lub we wlewie kroplowym

Domięśniowo do 3 m.ż. 30-60 mg/dobę

4-12 m.ż. 60-90 mg/dobę

2-4 r.ż. 90-120 mg/dobę

4-7 r.ż. 120-240 mg/dobę

8-18 r.ż. 240-500 mg/dobę w dawkach podzielonych.

Przeciwwskazania:

Arduan

4 mg

Działanie:

Niedepolaryzujący środek zwiotczający o długim czasie działania. Powoduje blokadę nerwowo-mięśniową. Nie wywiera istotnego klinicznie wpływu na układ krążenia. Po podaniu dożylnym pełne zwiotczenie umożliwiające intubację występuje po 2-3 min. utrzymuje się przez 40-50 min.

Stosowany jest do zwiotczenia mięśni podczas znieczulenia do długotrwałych zabiegów chirurgicznych.

Drogi podawania:

Dożylnie po rozcieńczeniu w 0,9 % NaCl

Dawkowanie:

Dorośli:

dawka wstępna 0,07-0,085 mg/kg m.c.

dawka podtrzymująca 0,015 mg/kg m.c. pierwsza w ciągu 35-55 min. następne co 40-60 min

dawka stosowana w premedytacji 0,01 mg/kg m.c.

Dzieci:

dawka wstępna 0,08-0,09 mg/kg m.c.

dawka podtrzymująca 0.015 mg/kg m.c. pierwsza w ciągu 25-35 min. następne co 25-30 min.

Przeciwwskazania:

Astmopent

0,5 mg/1 ml

Działanie:

Szybko i długotrwale działa rozkurczająco wpływając bezpośrednio na mięśnie gładkie oskrzeli. Po podaniu dożylnym działa po 10-20s. podskórnie lub domięśniowo po ok.10 min. działaniem ubocznym jest podwyższenie ciśnienia tętniczego krwi, przyspieszenie tętna, drżenia, nudności i wymioty.

Lek stosowany jest w dychawicy oskrzelowej i stanach spastycznych w zapaleniu oskrzeli oraz rozedmie płuc. Jak również w bradykardii zatokowej, bradykardii spowodowanej przedawkowaniem glikozydów naparstnicy oraz w zaburzeniach przewodnictwa.

Drogi podawania:

Domięśniowo

Dożylnie po rozcieńczeniu w 0,9 % NaCl podawać powoli

Podskórnie

Dawkowanie:

0,5-1 mg podskórnie lub domięśniowo

0,25-5 mg dożylnie

Przeciwwskazania:

Atropina

1 mg/1 ml; 0,5 mg/1 ml

Działanie:

Drogi oddechowe: rozkurcza mięśnie gładkie i zwiększa światło oskrzeli, zmniejsza wydalanie śluzu.

Serce: znosząc wpływ nerwu błędnego na serce powoduje zwiększenie częstotliwości rytmu serca i pojemność minutową serca, wpływa na węzeł zatokowo-przedsionkowy przyspieszając przewodzenie węzłowe i powodując skrócenie odstępu PQ.

Przewód pokarmowy: powoduje zmniejszenie napięcia mięśni gładkich ścian przewodu pokarmowego, osłabia perystaltykę jelit, zmniejsza wydzielanie soku żołądkowego działa przeciwwymiotnie.

Układ moczowy: zmniejsza napięcie mięśni gładkich ścian moczowodów i pęcherza moczowego.

Gruczoły wydzielania wewnętrznego: zmniejsza wydzielanie łez, potu, śliny, śluzu i enzymów trawiennych.

Gałka oczna: rozszerza źrenice i powoduje porażenie mięśnia rzęskowego.

Działa słabo miejscowo znieczulająco.

Lek stosowany w resuscytacji krążeniowo oddechowej (asystolia, blok serca), w premedykacji przy znieczuleniu ogólnym, w leczeniu odruchowej bradykardii, przy nadmiernym wydzielaniu i skurczu oskrzeli i stanów spastycznych przewodu pokarmowego, dróg żółciowych i moczowych. W okulistyce w celu długotrwałego rozszerzenia źrenic. Stosowana również w zatruciach glikozydami naparstnicy i inchiobitorami AChE. Zapobiegawczo w chorobie lokomocyjnej.

Drogi podawania:

Dożylnie po rozcieńczeniu 0,9% NaCl działa natychmiast.

Domięśniowo bez rozcieńczenia działa w ciągu kilku minut.

Inhalacje działa w ciągu 3-5 minut.

Po podaniu do worka spojówkowego rozszerzenie źrenic następuje po ok. 30 min.

Dawkowanie:

Dorośli:

premedykacja 0,4-1 mg

stany spastyczne oskrzeli 0,025 mg/kg m.c. max. 2,5 mg

resuscytacja 0,01-0,03 mg/kg m.c.(i.v., dotchawiczo)

bradykardia 0,5 mg

ostry blok przedsionkowo-komorowy 1mg

zatrucia środkami farmakologicznymi 1-3 mg i.v. co 10-20 min.

Dzieci:

premedykacja 0,01-0,02 mg/kg m.c.

stany spastyczne oskrzeli 0,05 mg/kg m.c.

zatrucia środkami farmakologicznymi 0,05 mg/kg m.c. co 3-5 min.

Noworodki i niemowlęta premedykacja 0,03 mg/kg m.c.

Przeciwwskazania:

Aviomarin

50 mg/ml

Działanie:

Działa przeciwwymiotnie oraz przeciwhistaminowo. Działa silnie hamująco na czynności ośrodka wymiotnego w rdzeniu przedłużonym i odruchy błędnikowe. Działanie to jest nasilone poprzez zmniejszenie napięcia mięśni gładkich i perystaltyki przewodu pokarmowego. Zahamowanie czynności wydzielniczej ślinianek, osłabienie czynności wydzielniczej żołądka. Początek działania po 20 - 30 min. Efekty kliniczne obserwowane są przez 4 - 6 godzin.

Stosowany w chorobie lokomocyjnej, zapobieganiu i leczeniu wymiotów innego pochodzenia z wyjątkiem wywołanych przez leki stosowane w chemioterapii nowotworów.

Nasila działanie atropiny, niektórych leków przeciwdepresyjnych oraz leków wpływających hamująco na o.u.n.

Drogi podawania:

Domięśniowo, doustnie

Dawkowanie:

Dorośli i dzieci powyżej 14 r.ż.: 50 - 100 mg

Dzieci 6 - 14 r.ż.: 25 - 50 mg

Przeciwwskazania:

Buscolysin

20 mg/ml

Działanie:

Wykazuje działanie podobne do atropiny, jednak działa szybciej i krócej. Jest antagonista nikotyny poprzez blokowanie receptorów muskarynowych znosi napicie mięśni gładkich. Znosi skurcze mięśni gładkich przewodu pokarmowego, dróg żółciowych i moczowych. Hamuje perystaltykę jelit.

Stosowana w bolesnych skurczach przewodu pokarmowego, dróg moczowych, kolkach żółciowych, przy chorobie wrzodowej, skurczach przełyku wpustu i odźwiernika, w wymiotach, kolkach jelitowych, zapaleniach trzustki. Wykorzystywana jest również w diagnostyce radiologicznej przełyku, żołądka, dwunastnicy, dróg moczowych oraz jako środek pomocniczy w różnicowaniu niedrożności jajowodów.

Drogi podawania:

Dożylnie, domięśniowo, podskórnie

Dawkowanie:

Dorośli i dzieci: 20 mg do 3 razy na dobę

Przeciwwskazania:

Calcium Polfa

1 g (1000 mg)/10 ml

Działanie:

Wapń jako podstawowy składnik mineralny wpływa na utrzymanie równowagi elektrolitowej organizmu oraz prawidłowe funkcjonowanie wielu mechanizmów regulacyjnych. Jest niezbędny w wielu procesach m. In. Przewodnictwie nerwowo - mięśniowym, czynności mięśni, prawidłowym rozwoju układu kostnego i procach krzepnięcia krwi, aktywności niektórych enzymów, przepuszczalności błon komórkowych i naczyń. Podanie preparatu uzupełniając niedobory wapnia organizmie prowadzi do zmniejszenia obrzęków i odczynów alergicznych oraz przywraca prawidłową kurczliwość mięśni.

Stosowany w sytuacjach niedoboru wapnia, zwłaszcza w stanach zwiększonego zapotrzebowania, tj. ciąża, laktacja, okres intensywnego wzrostu u dzieci, rekonwalescencja złamania kości. Stosowany również w profilaktyce osteoporozy, krzywicy u dzieci oraz wspomagająco w leczeniu przeziębienia i chorób alergicznych. Środek może nasilić toksyczne działanie glikozydów naparstnicy oraz osłabiać działanie werapamilu i innych antagonistów wapnia.

Drogi podawania:

Dożylnie w rozcieńczeniu do 20 ml w NaCl

Doustnie

Dawkowanie:

Dorośli i dzieci: 1000 mg/dobę

Przeciwwskazania:

Captopril

12,5 mg, 25 mg, 50 mg

Działanie:

Captopril wiąże wolne rodniki co jest szczególnie pożądane w chorobie wieńcowej, stanach stresowych i arytmii serca lek obniża ciśnienie krwi powodując nieznaczny wzrost poziomu potasu przy jednoczesnej utracie wody i sodu. Captopril zmniejsza systemowy i płucny naczyniowy opór obwodowy, nie zmieniając lub zwiększając pojemność minutową serca. Nie zmniejsza przepływu nerkowego. U chorych z zastoinową niewydolnością krążenia dzięki obniżeniu obwodowego oporu naczyniowego oraz obniżeniu obciążenia wstępnego następuje długotrwała poprawa hemodynamiczna oraz poprawa tolerancji wysiłku. Przeciwdziała przerostowi i rozrostowi mięśni gładkich w naczyniach oraz przerostowi i przebudowie mięśnia sercowego. Ma działanie przeciw miażdżycowe. Zwiększa miejscowy przepływ krwi w kończynach oraz poprawia mózgowy przepływ krwi.

Stosowany w leczeniu łagodnych i średnio zaawansowanych postaci nadciśnienia tętniczego oraz zastoinowej niewydolności krążenia w skojarzeniu z lekami moczopędnymi lub preparatami naparstnicy.

Drogi podawania:

Doustnie

Podjęzykowo

Dawkowanie:

W nadciśnieniu: początkowo 12,5 mg 2 razy dziennie zwiększając w razie potrzeby aż do uzyskania efektu. Standardowa dawka podtrzymująca 25 mg 2 razy na dobę. Nie przekraczać 150 mg na dobę.

Przeciwwskazania:

Chlorsuccillin

200 mg

Działanie:

Lek powodujący depolaryzację płytki nerwowo - mięśniowej, a tym samym zwiotczenie mięśni szkieletowych. Po podaniu dożylnym rozpoczyna działanie wciągu 30 sekund i utrzymuje się ono około 5minut. Bywa stosowane we wstrzyknięciach domięśniowych (noworodki i niemowlęta) lub pośluzówkowych, wtedy ujawnia działanie po dłuższym czasie trwa ono dłużej. Podczas stosowania tego środka konieczna jest możliwość wdrożenia oddechu zastępczego.

Stosowana przy intubacji dotchawiczej, w znieczuleniu ogólnym, zwiotczeniu mięśni poprzecznie - prążkowanych w krótkich zabiegach chirurgicznych, endoskopii, elektrowstrząsach, zatruciu strychniną.

Może powodować hiperkaliemię, zburzenie rytmu serca, bradykardię, częstoskurcz komorowy, migotanie komór, wstrząs anafilaktyczny. W przedawkowaniu dochodzi do przedłużenia stanu zwiotczenia mięśni, depresji układu krążenia, zaburzeń akcji i rytmu serca.

Drogi podawania:

Dożylnie po rozcieńczeniu w 0,9 % NaC do 20 ml 1ml=10mg

Domięśniowo

Podskórnie

Dawkowanie:

Indywidualne, zależy od zabiegu, masy ciała pacjenta i jego wrażliwości. Zalecane jest wykonanie próby celem określenia indywidualnej wrażliwości, szybkości występowania działania i czasu jego trwania. W tym celu podaje się dożylnie10 mg preparatu.

Dorośli: dożylnie 0,1 - 1 mg/kg m.c., przeciętnie 40 mg jednorazowo ( w postaci 2% roztworu), dawkę można powtarzać lub we wlewie kroplowym w postaci 0,1 - 0,2% roztworu z szybkością około 2,5 mg/min. Dawka maksymalna 150 mg.

Dzieci: dożylnie 1 mg/kg m.c. lub domięśniowo 3 - 4 mg/kg m.c.

Przeciwwskazania:

Clemastinum

2 mg/2 ml

Działanie:

Lek o działaniu przeciwhistaminowym, przeciwalergicznym, przeciwświądowym, przeciwobrzękowym. Nie wykazuje depresyjnego wpływu na o.u.n. i obwodowy układ nerwowy. Działa szybko i utrzymuje się 10 - 12 godzin.

Stosować w pokrzywce, odczyny polekowe.

Drogi podawania:

Dożylnie

Domięśniowo

Dawkowanie:

W intensywnej terapii:

Dorośli domięśniowo lub dożylnie 2 mg co 12 godzin, zapobiegawczo przed zabiegiem 2 mg jednorazowo.

Dzieci od 3 r.ż. dożylnie (tyko w ciężkich przypadkach) 0,2 - 0,75 mg jednorazowo lub domięśniowo podzielone na dwie dawki.

Przed podaniem dożylnym zawartość ampułki należy rozcieńczyć w 0,9% NaCl lub w 5% roztworze glukozy w stosunku 1:5 i wstrzykiwać powoli 2 - 3minuty.

Przeciwwskazania:

Clexane

20 mg/0,2 ml i 40 mg/0,4 ml

Działanie:

Jako drobnocząsteczkowa heparyna o małej masie cząsteczkowej Clexane wykazuje dużą aktywność przeciw czynnikom krzepnięcia krwi. W dawkach profilaktycznych nie ma wpływu na agregację płytek krwi lub wiązanie fibrynogenu. Po podaniu podskórnym wchłania się szybko i całkowicie. Clexane stosowane jest w profilaktyce żylnej choroby zatorowo - zakrzepowej, w leczeniu zakrzepicy żył głębokich powikłanej lub niepowikłanej zatorowością płucną, w leczeniu niestabilnej choroby wieńcowej oraz w zawale mięśnia sercowego bez załamka Q w skojarzeniu z kwasem acetylosalicylowym.

Drogi podawania:

Podskórna

Dawkowanie:

Profilaktyka żylnej choroby zatorowo - zakrzepowej - 20 mg/dobę lub 40 mg u pacjentów z dużym ryzykiem tej choroby.

Leczenie zakrzepicy żył głębokich powikłanej lub nie powikłanej zatorowościa płucną 1,5 mg/kg m.c./dobę lub 1 mg/kg m.c./2 razy na dobę.

Leczenie niestabilnej choroby wieńcowej oraz w zawale mięśnia sercowego bez załamka Q 1 mg/kg m.c. co 12 godzin w skojarzeniu z doustnym podaniem kwasu acetylosalicylowego.

Przeciwwskazania:

Clonazepam

1 mg/ml

Działanie:

Pochodna benzodiazepiny działa na struktury o.u.n. Charakteryzuje się silnym i długotrwałym działaniem przeciwdrgawkowym. Wykazuje także działanie przeciwlękowe i uspokajające. Działa umiarkowanie nasennie i rozluźnia zapieńcie mięśniowe.

Stosowany jest we wszelkich rodzajach padaczek u dorosłych i dzieci także w leczeniu skojarzonym w różnych formach wzmożonego napięcia mięśniowego, bezsenności i zaburzeniach snu szczególnie u chorych z organicznymi uszkodzeniami o.u.n.

Drogi podawania:

Doustnie

Dożylnie wstrzykiwać powoli po rozcieńczeniu w 0,9 % NaCl.

Dawkowanie:

Dawkowanie indywidualne w zależności od stanu pacjenta i jego reakcji na lek. Leczenie należy rozpocząć od małych dawek zwiększając je stopniowo do uzyskania efektu terapeutycznego.

Dorośli: początkowo 1,5 mg/dobę w 3 dawkach później dawkę zwiększać do 4 - 8 mg/ dobę dawka max. 20 mg/ dobę

Dzieci: noworodki i dzieci do 1 r. ż. 0,5 - 1 mg dziennie 1 - 5 r.ż. 1,5 - 3 mg dziennie 6 - 16 r.ż. 3 - 6 mg dziennie dzieciom do 30 kg m.c. podaje się 0,01-0,03 mg/kg m.c. dziennie w 3 dawkach nie przekraczając jednorazowo 0,05 mg/ kg m.c.

W celu przerwania stanu padaczkowego i.v. dorośli 1 mg , dzieci 0,3-0,5 mg. Całkowita dawka wynosić może 2 - 8 mg

Wlew kroplowy 3 mg wciągu 8 godzin.

Przeciwwskazania:

Cordarone (amiodarone)

150 mg/3 ml

Działanie:

Lek przeciwarytmiczny przedłużający czas trwania potencjału czynnościowego i okresu refrakcji w komórkach mięśnia sercowego. Zmniejsza zapotrzebowanie mięśnia sercowego na tlen. Zawiera jod i może powodować zaburzenia czynności tarczycy. Nawet po podaniu dożylnym działanie jest stosunkowo powolne.

Stosowany jest w leczeniu komorowych i nadkomorowych zaburzeń rytmu, w których inne leki antyarytmiczne są nieskuteczne lub przeciwwskazane. Stosuje się również w zaburzeniach rytmu w przebiegu zespołu WPW, częstoskurczu komorowym, nawracającym migotaniu komór, migotaniu przedsionków. Może spowodować spadek ciśnienia tętniczego, zapalenie żył w miejscu wlewu.

Drogi podawania:

Dożylnie we wlewie w 5% roztworze glukozy czasie 20 -120min

Doustnie

Dawkowanie:

5 mg/kg m.c./dobę, max 1,2 g/dobę pod kontrolą EKG

Przeciwwskazania:

Dexawen

4 mg/ml, 8 mg/ml.

Działanie:

Glikokortykosteroid syntetyczny o silnym i długotrwałym działaniu przeciwzapalnym (ok. 30-krotnie przewyższa hydrokortyzon) oraz działaniu przeciwalergicznym i immunosupresyjnym. Lek może prowadzić do wtórnej niedoczynności kory nadnerczy, dlatego należy unikać jego stosowania w długotrwałych kuracjach. Na szczególną uwagę zasługuje bardzo silne działanie przeciwobrzekowe w obrzęku mózgu pochodzenia naczynioruchowego, w nowotworach mózgu, po urazach głowy a także po zabiegach neurochirurgicznych. Działanie przeciwzapalne ujawnia się już po kilku minutach po podaniu dożylnym jak i domięśniowym.

Stosowany jest w interwencyjnej i przewlekłej kortykoterapi pozasubstytucyjnej w szczególności: obrzęk mózgu, osłona zabiegów neurochirurgicznych, bezpośrednie zagrożenie życia: wstrząs anafilaktyczny, ostre odczyny uczuleniowe, choroba posurowicza, stan dychawiczny, ostre zapalenie dróg oddechowych z zagrożeniem ich drożności, ostry obrzęk głośni.

Drogi podawania:

Dożylnie nie wymaga rozcieńczenia.

Domięśniowo

Dawkowanie:

Indywidualnie w zależności od wskazań i stanu chorego.

Dorośli: 2 - 20mg/dobę jedna dawka dożylna lub domięśniowa.

Dzieci: 2 - 4 mg/dobę

W obrzęku mózgu:

Dorośli: 24 - 32 mg/dobę

Dzieci: 1mg/kg m.c./dobę

Przeciwwskazania:

Diazepam (wlewka doodbytnicza)

5 mg/2,5 ml; 10 mg/2,5 ml

Działanie:

Pochodna benzodiazepiny charakteryzująca się silnym działaniem przeciwlękowym, uspokajającymi przeciwdrgawkowym. Wykazuje również silne działanie nasennie zmniejszające napięcie mięśni. Przenika przez barierę łożyska i do mleka matki.

Stosowany jest w sytuacjach, w których pożądane jest szybkie działanie leku przy jednoczesnym utrudnionym lub niewskazanym podaniu dożylnym. Wskazania to drgawki padaczkowe, drgawki gorączkowe, wzmożone napięcie mięśni w przebiegu tężca, doraźne interwencje w ciężkich stanach lękowych i pobudzenia. Lek jest szczególnie skuteczny w leczeniu doraźnym drgawek u dzieci o masie ciała powyżej 10 kg.

Drogi podawania:

Doodbytnicza

Dawkowanie:

Dawkę ustala się indywidualnie w zależności od wieku, masy ciała, reakcji osobniczej oraz obrazu choroby. Dawka przeciętna wynosi 0,25-0,5 mg/kg m.c.

Dzieci:

o masie ciała 10-15 kg wlewka 5 mg,

powyżej 15 kg 2 wlewki po 5 mg lub jedna 10 mg.

Dorośli: 4 wlewki 5 mg lub 2 wlewki 10 mg.

Przeciwwskazania:

Digoxin

0,5 mg/2 ml

Działanie:

Glikozy nasercowy otrzymany z naparstnicy wełnistej. Wywiera wpływ na serce poprzez działanie izotropowe. Zwiększa siłę skurczu mięśnia sercowego, skraca czas jego trwania, wydłużeniu ulegają przerwy pomiędzy skurczami, co ułatwia napływ żylny. Zwalnia czynność serca poprzez bezpośredni hamujący wpływ na węzeł zatokowy oraz poprzez pobudzenie receptorów nerwu błędnego. Hamuje i zwalnia przewodzenie przedsionkowo-komorowe. Powoduje wzrost pobudliwości pozazatokowych ośrodków bodźcotwórczych. O stanie wysycenia glikozydami świadczy miseczkowaty kształt odcinka ST w EKG ponadto ulega wydłużeniu odcinek PQ, skróceniu odcinek QT. Lek kurczy naczynia jamy brzusznej. Po podaniu dożylnym początek działania następuje po 15-30 min.

Stosowany jest w ostrej niewydolności serca, nadkomorowych zaburzeniach rytmu serc, migotaniu przedsionków.

Drogi podawania:

Dożylnie po rozcieńczeniu w 0,9% NaCl do 10 lub 20 ml podawać wolno przez 15 min.

Dawkowanie:

Dorośli:

szybkie nasycenie: I dnia 1,25 mg/dobę w dwóch dawkach; II dnia 0,75 mg/dobę w dwóch dawkach.

powolne nasycenie stosuje się po szybkim nasyceniu i po indywidualnym ustaleniu dawki podtrzymującej zazwyczaj 0,25-0,5 mg/dobę

Dzieci do 2 r.ż. i.v. lub i.m.:

szybkie nasycenie I dnia 0,05-0,06mg/kg m.c./dobę,

powolne nasycenie zazwyczaj ¼ dawki ustalonej dla szybkiego nasycenia

Dzieci powyżej 2 r.ż.i.v. lub i.m.:

szybkie nasycenie 0,02-0,045 mg/kg m.c./dobę,

powolne nasycenie ¼ dawki ustalonej dla szybkiego nasycenia

Przeciwwskazania:

Dobutamina

250 mg

Działanie:

Poprawia kurczliwość serca, zwiększa rzut serca i indeks sercowy, nieznacznie przyspiesza czynność serca oraz w niewielkim stopniu zmniejsza obciążenie wstępne i następcze, zwiększa pojemność minutową serca, zwiększa przepływ wieńcowy, poprawia przepływ płucny, zwiększa zaopatrzenie serca w tlen.

Lek stosowany jest w sytuacjach, gdy korzystne jest zwiększenie siły skurczu mięśnia sercowego i pojemności minutowej serca bez podnoszenia ciśnienia tętniczego krwi, gdy skurczowe ciśnienie wynosi 80-90 mm Hg lub więcej. Ma zastosowanie przy ostrej niewydolności serca (zawał, zapalenia mięśnia sercowego, prawo lub lewo komorowa niewydolność serca, zespół małego rzutu, niedociśnienie). Wskazaniem do stosowania są również różne postacie wstrząsu.

Drogi podawania:

Dożylnie po rozcieńczeniu w 0,9% NaCl lub 5% glukozie - wlew kroplowy.

Dawkowanie:

Wlew 0,5-30 mikrogramów/kg/minutę

Dawkowanie początkowe 2,5-10 mikrogramów/kg m.c.

Maksymalnie 40 mikrogramów/kg m.c.

Po dawce powyżej 15 mikrogramów/kg m.c. zwiększa się ryzyko tachykardii.

Przeciwwskazania:

Dolargan

100 mg/2 ml

Działanie:

Silny lek przeciwbólowy, słabiej niż morfina działa kurcząco na mięśnie gładkie przewodu pokarmowego, ma mniejszą tendencję do wywoływania zaparć i zwiększenia ciśnienia w drogach moczowych i żółciowych. Dolargan silniej od morfiny uwalnia histaminę i wykazuje silniejszy wpływ na układ krążenia. Zastosowany w bólu zawałowym działa izotopowo ujemnie nieznacznie podwyższając ciśnienie końcowo rozkurczowe w lewej komorze, raczej nie wpływa na ciśnienie w tętnicy płucnej. Nie hamuje czynności skurczowej macicy.

Stosowany w silnych i bardzo silnych bólach o różnorodnej etiologii jako opioid z wyboru w silnych bólach w przebiegu kolki nerkowej, moczowodowej, żółciowej, w łagodzeniu bólów porodowych, w premedytacji przedoperacyjnej.

Drobi podawania:

Dożylnie po rozcieńczeniu w 0,9 % NaCl

Domięśniowo

Dawkowanie:

Powyżej 1 r.ż. domięśniowo 1-1,5 mg/kg m.c.

dożylnie 0,5-1 mg/kg m.c.

W okresie pooperacyjnym ciągły wlew kroplowy w dawce 0,2 mg/kg m.c./1h

U niemowląt domięśniowo 0,5-1 mg/kg m.c.

Przeciwwskazania:

Dopamina

50 mg/5 ml; 200 mg/5 ml

Działanie:

W dawkach niskich tzn. 1-4 mikrogramów/kg m.c./1min. lek zwiększa kurczliwość mięśnia sercowego, objętość wyrzutową serca, nieznacznie zwiększa częstotliwość skurczów, zwiększa przepływ przez naczynia krezkowe i nerkowe powodując wzrost diurezy.

W dawkach średnich tzn. 5-10 mikrogramów/kg m.c./1min. lek zwiększa ciśnienie tętnicze, poprawia przepływ przez naczynia wieńcowe.

W dawkach wysokich tzn. pow. 10 mikrogramów/kg m.c./1min.lek powoduje silny efekt kurczący naczynia, wzrost ciśnienia i spadek perfuzji tkankowej oraz przyspieszenie akcji serca.

Całkowity opór obwodowy w zależności od zastosowanej dawki, spada w fazie rozszerzenia naczyń trzewnych i nerkowych, wzrasta wraz ze wzrostem oporu obwodowego poprawia rzut serca.

Wskazania to wstrząs septyczny, kardiogenny, urazowy, niewydolność mięśnia sercowego, lek stosowany również u chorych po zabiegach kardiochirurgicznych.

Przy podaniu dużych dawek mogą nastąpić zaburzenia rytmu serca.

Drogi podawania:

Wyłącznie dożylnie we wlewie kroplowym- pompa infuzyjna po rozcieńczeniu 0,9 % NaCl lub 5 % glukozie.

Dawkowanie:

W zależności od wskazań i stanu pacjenta. Dorośli i dzieci 0,5-10 mikrogramów/kg m.c./min.

Przeciwwskazania:

Ebrantil

25 mg/5 ml

Działanie:

Obniża skurczowe i rozkurczowe ciśnienie krwi na skutek zmniejszenia napięcia układu sympatycznego. Zmniejsza opór obwodowy, nie wywołuje tachykardii, zmniejsza zużycie tlenu przez mięsień sercowy.

Stosowany w przełomie nadciśnieniowym i ciężkich stanach w przebiegu nadciśnienia tętniczego różnego pochodzenia. W nadciśnieniu tętniczym opornym na inne leczenie. Stosowany również do kontrolowanego obniżenia ciśnienia tętniczego w czasie i po zabiegu operacyjnym.

Drogi podawania:

Dożylnie (szybkie wstrzyknięcie lub wlew kroplowy) rozcieńczony w 0,9 % NaCl lub 5 % glukozie z szybkością podawania 2 mg/min. następnie po ustabilizowaniu ciśnienia 9 mg/h.

Dawkowanie:

Dorośli 12,5-50 mg maksymalnie 100 mg/dobę. Wlew 200-250 mg

Przeciwwskazania:

Nie jest wskazane stosowanie u dzieci

Luminalum

200 mg/ml

Działanie:

Lek o działaniu uspokajający, w większych dawkach działa nasennie i przeciw drgawkowo. Ziała hamująco na neurony w różnych częściach mózgu. Przede wszystkim hamuje czynności neuronów tworu siatkowatego, układu limnicznego oraz podwzgórza i zaburza przewodzenie z tych struktur do kory mózgu. Mechanizm działania polega na naśladowaniu (w małych dawkach)i nasilaniu działania fizjologicznego przekaźnika hamującego. Luminal zmniejsza zużycie tlenu przez tkankę mózgową, hamuje proces fosforyzacji, hamuje syntezę i wydzielanie acetylocholiny z neuronów oraz uwalnia adrenalinę. Działa hamująco na ośrodek oddechowy, obniża nieznacznie ciśnienie tętnicze krwi i zwalnia czynność serca. Obwodowo osłabia napięcie mięśni gładkich i działa przeciwskurczowo.

Stosowany jest w padaczce, doraźnie w drgawkach gorączkowych u dzieci, pomocniczo w premedytacji przed zabiegami chirurgicznymi.

Drogi podawania:

Domięśniowo powoli i głęboko

Dawkowanie:

Dorośli: przeciwdrgawkowo 100 - 300 mg można powtórzyć co 6 godz., maksymalnie 600 mg na dobę, przed zabiegiem chirurgicznym 130 - 200 mg 60­ - 90 min przed zabiegiem.

Dzieci: przeciwdrgawkowo dawka wysycająca 15 mg/kg m.c., przed zabiegiem chirurgicznym 1 - 3 mg/kg m.c. 60 - 90 min przed zabiegiem.

Przeciwwskazania:

Levonor

1 mg/ml

Działanie:

Powoduje skurcz naczyń tętniczych i żylnych (z wyjątkiem naczyń wieńcowych) zwiększając opory przepływu zmniejsza ukrwienie nerek wątroby mięśni szkieletowych. Wywołuje krótkotrwały lecz gwałtowny wzrost skurczowego i rozkurczowego ciśnienia tętniczego a także ciśnienia żylnego. Na drodze odruchowej pobudza nerw błędny powodując zwolnienie czynności serca ( w związku z tym pojemność minutowa serca pozostaje stała bądzzmniejsza się). Nie działa na o.u.n.

Stosuje się go przy ostrej obwodowej niewydolności krążenia. Wskazania to również wstrząs w przebiegu zawału mięśnia sercowego, wstrząs pourazowy, anafilaktyczny, w przebiegu posocznicy.

Drogi podawania:

Dożylnie zazwyczaj wlew kroplowy w 500 ml NaCl z szybkością 30 - 60 ml/h przy monitorowaniu RR i EKG, przy wstrzyknięciu jednorazowym rozcieńczyć do 20 ml i podawać powoli.

Podskórnie

Domięśniowo

Dawkowanie:

Dorośli: 0,004-0,008g

Dzieci: od 4 m. ż. Do 18 r. ż. 0,02 g - dożylnie lub 0,0006-0,001g - domięśniowo

Przeciwwskazania:

Ketonal

100 mg/2 ml

Działanie:

Niesteroidowy lek przeciwzapalny o silnym działaniu przeciwbólowym i przeciwgorączkowym. Hamuje agregację płytek krwi. Szybko wchłania się po podaniu domięśniowym

Stosowany jako lek przeciwbólowy w leczeniu pooperacyjnym podawany dożylnie. Domięśniowo stosowany w chorobach reumatycznych, w ciężkich artrozach w ostrych bólach zwyrodnieniowych stawów dyskopatiach bólach korzonkowych zapaleniach ścięgien i stawów, bólach nowotworowych.

Drogi podawania :

Dożylnie po rozpuszczeniu w 0,9% NaCl we wlewie krótkotrwałym w 100 ml podawanych 0,5-1h, we wlewie długotrwałym w 500 ml przez 8h

Domięśniowo bez rozcieńczenia

Dawkowanie:

Dorośli: domięśniowo 100 - 200 mg/ dobę dożylnie100 - 200mg

Max. 300 mg/ dobę

Przeciwwskazania:

Ketamina

500 mg/10 ml

Działanie:

Poprzez działanie na o.u.n.(głównie układ limniczny i korę mózgową) wywołuje stan tzw. znieczulenia dysocjowanego objawiającego się zanikiem aktywności ruchowej, oddzieleniem od świata zewnętrznego, zdesynchronizowanym pobudzeniem niektórych ośrodków o.u.n. zniesieniem bólu i świadomości. Chory w czasie znieczulenia etaminą może mieć otwarte oczy wzrok utkwiony w jednym punkcie lub oczopląs poziomoruchowy, sprawiać wrażenie przytomnego(jednak z brakiem kontaktu lub bardzo ograniczonym kontaktem) ze zmniejszoną lub zniesioną reakcją na ból. Ketamina nie znosi bólu trzewnego, powoduje aktywacje układu współczulnego, wzrost ciśnienia tętniczego, przyspieszenie akcji serca, wzmożone wydzielanie śliny, wzmożenie odruchów gardłowych i krtaniowych, wzrost ciśnienia śródczaszkowego i przeływu mózgowego, wzrost ciśnienia śródgałkowego, wzmożenie napięcia mięśniowego. Nie wywiera istotnego wpływu depresyjnego na układ oddechowy pozwala skutecznie utrzymać drożność dróg oddechowych. Początek znieczulenia(utrata przytomności) po podaniu dożylnym następuje po 10-15 s i utrzymuje się 5-10 min. Po podaniu dożylnym następuje po kilku min. I utrzymuje się 20-40min. Po czym przez kilka minut utrzymuje się senność.

Lek stosowany jest jako środek znieczulenia ogólnego, jako monoanestetyk do krótkich zabiegów chirurgicznych, bolesnych zmian opatrunkowych, w zabiegach diagnostycznych, w znieczuleniach złożonych w połączeniu z innymi lekami. Stosowany z dobrymi efektami w leczeniu opornych na konwencjonalne leczenie kurczach oskrzeli. Często stosowany w anestezjologii pediatrycznej i u chorych w trudnym dostępem do żył do wprowadzenia znieczulenia drogą domięśniową. Ketamina jest uważana za bardzo dobry środek do znieczuleń w warunkach polowych w wypadkach masowych urazów. Powinna być stosowana po premedykacji atropiną.

Drogi podawania:

Dożylnie- jednorazowo po rozcieńczeniu w 0,9% NaCl lub w miarę potrzeb wlew ciągły dożylny

Domięśniowo.

Dawkowaniwe:

Dorośli i dzieci

dożylnie: 0,5-2,0 mg/kg m. c. w dawkach powtarzanych w wysokości od ¼ do pełnej dawki początkowej co 5-15 min, wlew ciągły dożylny - 2-6 mg /kg m.c./h

domięśniowo: 5-10 mg/kg m.c.

Przeciwwskazania:

Kalium Chloratum

150 mg/ml fiolka zawiera 20 ml co daje 3 g/20 ml

Działanie:

Potas jest jonem wewnątrzkomórkowym wpływającym na prawidłowe utrzymanie gospodarki wodno-elektrolitowej organizmu. Jest niezbędny do syntezy białek, bierze także udział w metabolizmie węglowodanów. Wpływa na prawidłowe funkcjonowanie układu nerwowego mięśniowego. Do stanu niedoboru potasu w organizmie dochodzi w wyniku jego nadmiernej utraty z przewodu pokarmowego (wymioty biegunka), nerek (niewydolność krążenia niektóre choroby nerek) a także w marskości wątroby i alkoholizmie.

Lek stosowany jest w uzupełnieniu i profilaktyce niedoboru potasu w przebiegu cukrzycy długotrwałych biegunek przy istnieniu przetok jelitowych oraz w leczeniu lekami mogącymi powodować hipokaliemię np. diuretyki, hormony steroidowe.

Drogi podawania:

Dożylnie we wlewie kroplowym 3g rozcieńczyć w 500 ml NaCl 0,9 % lub 5% glukozy podawać w ciągu 1,5 godz.

Dawkowanie:

Dorośli nie więcej niż 80 mEq /dobę

Dzieci podaje się w stężeniu 2mEq /100ml nie przekraczając 4 mEq /100ml

Przeciwwskazania:

Isoptin (Werapamil)

5 mg/2 ml

Działanie:

Lek przeciwarytmiczny blokuje napływ jonów wapnia do komórek mięśnia serca i komórek warstwy mięśniowej naczyń co prowadzi do zwolnienia przewodzenia przedsionkowo komorowego zmniejszenia pracy oraz zapotrzebowania mięśnia sercowego na tlen do rozszerzenia naczyń zmniejszenia oporu obwodowego, rozszerza również naczynia wieńcowe. Działa skutecznie w nadkomorowych zaburzeniach rytmu (częstoskurcz nadkomorowy, migotanie i trzepotanie przedsionków z szybką czynnością komór) w tym w arytmiach spowodowanych niedokrwieniem mięśnia sercowego. Obniża ciśnienie skurczowe i rozkurczowe.

Stosowany w celu przerwania nadkomorowych zaburzeń rytmu: napadowego częstoskurczu napadowego, migotania i trzepotania przedsionków z szybką czynnością komór z wyłączeniem zespołu W.P.W. i W.G.L. stosowany również w przełomach nadciśnieniowych, w ostrej niewydolności wieńcowej spowodowanej skurczem naczyń wieńcowych.

Drogi podawania:

Dożylnie w dawce jednorazowej po rozcieńczeniu w 0,9% NaCl do 10 ml (w 1ml = 0,5 mg) podawać powoli lub we wlewie kroplowym.

Dawkowanie:

Dorośli:

Dawka początkowa 5 mg, w razie potrzeby po 5-10 min. dalsze 5 mg. Dawka podtrzymująca infuzji wynosi 5-10 mg/ h. Średnia dawka dobowa wynosi 100 mg.

Dzieci:

Do 12 r.ż. dawka początkowa wynosi 0,1-0,2 mg /kg m.c. podana w czasie minimum 2 min. Do 15 r.ż. dawka początkowa 0,1-0,3 mg/kg m.c. nie przekraczając 5 mg, dawka następna jest taka sama nie przekraczając 10 mg. W infuzji ciągłej dzieciom podaje się 0,05-0,1 mg/kg m.c./h

Przeciwwskazania:

Hypnomidat (etomidat)

20 mg/10 ml

Działanie:

Krótko działający lek nasenny. Minimalnym stopniu wpływa na układ sercowo naczyniowy oraz oddechowy. Nie działa przeciwbólowo. Obniża ciśnienie śródgałkowe. Nie wywołuje senności po anestezji. Słabiej oddziaływuje na ośrodek oddechowy niż inne podobnie działające leki. Ulega szybkiemu metabolizmowi w organizmie.

Stosowany jest do intubacji i podtrzymania znieczulenia ogólnego

Drogi podawania:

Dożylnie - powolna iniekcja

Dawkowanie:

Dorośli: 0,3 mg/kg m.c.

Dzieci: 0,15-0,2 mg/kg m.c.

Przeciwwskazania:

Hydroxyzinum

100 mg/2 ml

Działanie:

Lek o działaniu uspokajającym i przeciwlękowym. Wykazuje działanie przeciwhistaminowe. Cechuje się także działaniem przeciwwymiotnym, w niewielkim stopniu obniża ciśnienie krwi. Zmniejsza napięcie wewnętrzne, niepokój chwiejność emocjonalną oraz napięcie mięśniowe. Wykazuje słabe właściwości przeciwdrgawkowe, przeciwbólowe. Nie upośledza czynności o.u.n.

Wskazania to nerwica z pobudzeniem ruchowym, stany lękowe u osób starszych, ostre podniecenie u alkoholików, nadmierna pobudliwość psychomotoryczna u dzieci, choroby uczuleniowe.

Drogi podawania:

Domięśniowo bez rozcieńczenia

Dawkowanie:

Dorośli:

100-200mg i.m. jednorazowo nie więcej niż 400 mg/dobę w premedytacji anestezjologicznej 100-200 mg/godzinę przed zabiegiem

Przeciwwskazania:

Hydrocortison (corhydron)

100 mg/5 ml, 250 mg/5 ml

Działanie:

Syntetyczny gikokortykosteroid działa przeciwzapalnie przeciw alergicznie przeciwreumatycznie, przeciwwstrząsowo. Zmniejsza przepuszczalność naczyń włosowatych i zmniejsza obrzęk. Hydrokortison zwiększa stężenie glukozy we krwi, przyspiesza rozpad białek i hamuje ich syntezę oraz osłabia odporność organizmu na zakażenia. Powoduje również zatrzymanie sodu i wody w organizmie i zwiększa wydalanie potasu z moczem. Nasila resorpcję wapnia z kości powoduje rozwój osteoporozy. Zmniejsza wchłanianie jonów wapniowych z przewodu pokarmowego, zwiększa wydalanie wapnia z moczem i hamuje wzrost u dzieci.

Lek stosuje się w ciężkich stanach wymagających szybkiego podania glikokortykosteroidów takich jak: stany wstrząsowe (wstrząs pourazowy, pooperacyjny, kardiogenny, anafilaktyczny, pooparzeniowy), ciężkie stany spastyczne oskrzeli, ostre stany alergiczne, ostra reakcja nadwrażliwość na leki.

Drogi podawania:

Dożylnie wstrzyknięcie lub wlew z roztworu (lek + dołączony rozpuszczalnik). Roztwór do infuzji sporządzany po rozpuszczeniu w 5% glukozie lub 0,9 % NaCl.

Domięśniowo bez rozcieńczenia.

Dawkowanie:

Dorośli i dzieci powyżej 14 r.ż. 100-250 mg w ciągu doby do 1,5 g. w stanach ciężkich podaje się 100-500mg i.v. powoli w ciągu 1-10 min. w jednorazowej dawce.

Dzieci do 14 r.ż. u każdego dziecka dawkę dobiera się indywidualnie w zależności od stanu klinicznego wieku i masy ciała dziecka. Zwykle stosuje się jednorazowo u dzieci do 12 miesiąca życia dawki 8-10 mg/kg m.c., a u dzieci 2-14 lat 4-8 mg/kg m.c./dobę.

Przeciwwskazania:

W ostrych, groźnych dla życia stanach nie ma żadnych przeciwwskazań, zwłaszcza, gdy przewiduje się stosowanie leku przez krótki czas.

Glukoza 5%, 10%, 20%, 40%

Działanie:

Izoosmotyczny w stosunku do krwi roztwór glukozy do podawania parenteralnego. Stosowany we wlewach dożylnych jako środek krótkotrwale wypełniający łożysko naczyniowe w hipowolemii (w krwotokach, biegunkach, oparzeniach). Glukoza wykorzystywana jest jako substrat do przemian energetycznych w organizmie. Niska osmolarność roztworu uzasadnia stosowanie jako rozpuszczalnika wielu leków podawanych parenteralnie pod warunkiem zgodność farmakochemicznej.

Stosowany w przypadku odwodnieniach, żywieniu pozajelitowym, kwasicy i hipoglikemii.

W roztworach powyżej 15% wymaga podawania do dużych naczyń, gdyż w wysokich stężeniach ma działanie drażniące na żyły obwodowe spowodowane wysoka hiperosmolarnością.

Drogi podawania:

Wlew dożylny

Dawkowanie:

Zwykle 150 kropli/minutę pod kontrolą składu elektrolitowego krwi

Przeciwwskazania:

Glucagon

1 mg

Działanie:

Antagonista insuliny wykazuje szybkie i wybitne działanie hiperglikemizujace. Pobudza glikogenolizę i glikoneogenezę. W większych dawkach działa na mięsień sercowy. Zwiększa przepływ wieńcowy, pozostając bez wpływu na obwodowy opór naczyniowy. Może przyczyniać się w przypadkach niewydolności krążenia do pożądanej diurezy. Lek można wykorzystywać w przypadkach zatruć beta - brokerami.

Stosowany w leczeniu hipoglikemii poinsulinowej (chorzy na cukrzycę), również w leczeniu wstrząsu kardiogennego oraz opornej na glikozydy naparstnicy przewlekłej niewydolności krążenia i obniżenia nadciśnienia płucnego w przewlekłym, zaostrzonym sercu płucnym.

Drogi podawania:

Podskórnie, domięśniowo, dożylnie po rozpuszczeniu lub we wlewie kroplowym

Dawkowanie:

Dorośli: 0,5-1 mg i.m., s.c.

Dzieci do 25 kg m.c. 0,5 mg i.m., s.c.

W ciężkiej hipoglikemii wlew dożylny 1-10 ug/kg m.c./minutę

Przeciwwskazania:

Metoclopramid 0,5%

10 mg/2 ml

Działanie:

Działa pobudzająco na perystaltykę żołądka, dwunastnicy, jelit, szczególnie jelita cienkiego, nie pobudzając jednocześnie błony śluzowej żołądka do wydzielania soku żołądkowego, enzymów trzustkowych i nie wpływając na inne funkcje przewodu pokarmowego. Lek poprawia łaknienia i działa przeciwwymiotnie. Swoje działanie osiąga poprzez wpływ na układ nerwowy. Nie jest skuteczny w nudnościach i wymiotach towarzyszących zaburzeniom błędnika.

Wskazaniami do stosowania są zaburzenia czynności ruchowej przewodu pokarmowego, refleks żołądkowo - przełykowy, przepuklina rozworu przełykowego, zgaga, zapalenie błony śluzowej żołądka, nudności, wymioty różnego pochodzenia, niewydolność wpustu żołądka, zaparcia wynikające ze zbyt leniwej perystaltyki jelita grubego, zaburzenia perystaltyki jelit po operacjach jamy brzusznej.

Drogi podawania:

Domięśniowo, dożylnie w rozcieńczeniu

Dawkowanie:

Dorośli: 10 - 15 mg/dawkę

Dzieci: 5 mg/dawkę

Przeciwwskazania:

Metoprolol (betaloc)

5 mg/5 ml

Działanie:

Zwalnia rytm zatokowy i wydłuża czas przewodzenia w węźle przedsionkowo komorowym zmniejsza pojemność minutową serca obniżając w rezultacie ciśnienie tętnicze krwi. Poprzez zmniejszenie zapotrzebowania mięśnia sercowego na tlen redukuje częstość występowania epizodów bólowych oraz podwyższa tolerancję wysiłku u chorych z chorobą niedokrwienną serca. Maksymalne działanie po podaniu dożylnym występuje po 20 min.

Lek stosowany jest w leczeniu nadciśnienia tętniczego w monoterapii i leczeniu skojarzonym w chorobie niedokrwiennej mięśnia sercowego. U osób po zawale stosowany w celu obniżenia ryzyka nagłej śmierci sercowej lub ponownego zawału, zastoinowej niewydolności serca, nadkomorowych zaburzeniach rytmu, migotaniu przedsionków w profilaktyce migreny oraz w terapii wspomagającej w nadczynności tarczycy.

Drogi podawania:

Dożylnie po rozcieńczeniu w 0,9 % NaCl pod kontrolą ciśnienia tętniczego krwi i EKG

Dawkowanie:

Dorośli: zaburzenia rytmu serca początkowo 5mg z szybkością 1-2 mg/min.

Średnia łączna dawka wynosi 10-15 mg

Dzieci: brak danych stosowanie niewskazane

Przeciwwskazania:

Midanium

5 mg/ml, 5 mg/5 ml, 15mg/3 ml, 50 mg/10 ml

Działanie:

Pochodna benzodiazepin o krótkim czasie działania. Wykazuje działanie nasenne, uspakajające, przeciwlękowe, obniżające napięci mięśni, przeciwdrgawkowe, amnestyczne (niepamięć wsteczna), brak działania przeciwbólowego. Charakteryzuje się szybkim początkiem działanie około 1 - 2minut po podaniu dożylnym i około 15 - 30 minut popadaniu domięśniowym.

Stosowany jest w premedytacji przedoperacyjnej jako lek wyłączny lub z innymi lekami.

W sedacji z zachowaniem świadomości przed i trakcie zabiegów diagnostycznych i zabiegów wykonywanych w znieczuleniu regionalnym, w prowadzeniu i podtrzymaniu znieczulenia ogólnego (w połączeniu z analgetykiem).

Drogi podawania:

Dożylnie w rozcieńczeniu w 0,9% roztworze NaCl, domięśniowo, doustnie, doodbytniczo

Dawkowanie:

Premedykacja

Dorośli: 0,07 - 0,08 mg/kg m.c.

Dzieci: 0,08 - 0,2 mg/kg m.c.

Sedacja z zachowaniem świadomości:

Dorośli: 0,035 mg/kg m.c.

Dzieci: 0,1 - 0,2 mg/kg m.c.

Pacjenci bez premedytacji:

Dorośli: 0,2 - 0,35 mg/kg m.c.

Dzieci: 0,15 - 0,2 mg/kg m.c.

Pacjenci po premedytacji z opioidami:

Dorośli: 0,15 - 0,35 mg/kg m.c.

Przeciwwskazania:

Morfina

10 mg/ml, 20 mg/ml

Działanie:

Silny lek przeciwbólowy z grupy czystych agonistów receptorów opioidowych. Wykazuje działanie kurczące na mięśnie gładkie przewodu pokarmowego, dróg żółciowych i moczowych powodując skurcz odźwiernika, opóźnienie opróżnienia żołądka, wzrost ciśnienia w drogach moczowych i żółciowych, zwolnienie perystaltyki zaparcia. Przenika przez łożysko, hamuje czynność skurczową macicy, przenika do mleka matki. Powoduje zwiększenie stężenia histaminy we krwi. Przez działanie na o.u.n. powoduje nudności, wymioty, hamuje odruch kaszlowy, zwęża źrenice, nasila uwalnianie hormonu antydiuretycznego, obniża temperaturę ciała i pobudliwość ośrodka oddechowego. Poprawia nastrój i działa euforyzująco. Wpływa na układ krążenia zależnie od stanu wyjściowego: możliwy jest wzrost lub spadek wskaźnika sercowego bez istotnego wpływu na ciśnienie końcowo - rozkurczowe w lewej komorze i w tętnicy płucnej, wykazuje tendencję do zwalniania rytmu serca przez wpływ pobudzający na nerw błędny i zmniejszenie napięci układu współczulnego.

Stosowany w umiarkowanych silnych i bardzo silnych bólach o różnorodnej etiologii, również w bólach zawałowych i niedokrwiennych mięśnia sercowego, w bólach spowodowanych ciężkim urazem klatki piersiowej z uszkodzeniem oskrzeli i płuc oraz w zespołach bólowych przebiegających z męczącym suchym kaszlem. Jest podstawowym opioidem (zalecanym przez WHO) w zwalczaniu bólów w przebiegu chorób nowotworowych. Stosowana także w anestezjologii.

Drogi podawania:

Dożylnie w rozcieńczeniu z 0,9% NaCl (maksymalna szybkość 2 mg/minutę),

Domięśniowo,

Podskórnie

Dawkowanie:

Dawki należy dobierać indywidualnie. Zalecane:

Dorośli: ból ostry 0,1 - 0,15 mg/kg m.c. s.c. lub i.m. lub 2 - 8 mg powoli dożylnie, w bólu przewlekłym 5 - 20 mg s.c. lub i.m. co 4 godziny, chorym w wieku przewlekłym zazwyczaj podaje się połowę dawki dla dorosłych

Dzieci: 0,1 - 0,2 mg/kg m.c./dawkę s.c. lub i.m. w razie potrzeby co 4 godziny, nie stosować doustnie

Noworodki: 0,1 mg/kg m.c. s.c. powtarzane w razie potrzeby co 4 - 6 godzin

Przeciwwskazania:

Norcuron (bromek werkuronium)

10 mg (proszek do przygotowania roztworu)

Działanie:

Syntetyczna pochodna steroidowi, niedepolaryzujący lek blokujący przewodnictwo nerwowo- mięśniowe powodujący zwiotczenie mięśni poprzecznie prążkowanych poprzez działanie kompetycyjne w stosunku do acetylocholiny na receptory płytki motorycznej. Charakteryzuje się względnie szybkim początkiem działania (około 60 - 120 sekund po podaniu dożylnym) i krótkim czasem działania, posiada nieznacznie słabsze działanie od bromku pankuronium. Po podaniu dożylnym pełne zwiotczenie umożliwiające intubacje występuje po 1,5 - 2 minut i utrzymuje się 20 - 30 minut. Praktycznie nie wpływa na parametry hemodynamiczne układu krążenia, nie wpływa na uwalnianie histaminy. Przechodzi przez barierę łożyskową w ilościach bez znaczenia klinicznego dla noworodka urodzonego z cięcia cesarskiego. Zniesienie resztkowego działanie zwiotczającego następuje po podaniu leków blokujących cholinesterazę (np. neostygmina, prostygmina).

Lek stosuje się do zwiotczenia mięśni poprzecznie prążkowanych w tym oddechowych podczas znieczulenia, zabiegów operacyjnych, u chorych leczonych oddechem kontrolowanym w warunkach OIOM.

Drogi podawania:

Dożylnie (rozcieńczać w 0,9% NaCl, roztworem Ringera lub 5% roztworem glukozy)

Dawkowanie:

Dorośli i dzieci: dawka wstępna 0,03 - 0,05 mg/kg m.c., dawka zapewniająca dogodne warunki do intubacji 0,08 - 0,15 mg/kg m.c. na 2 -3 minuty przed intubacją, dawki podtrzymujące 0,03 - 0,05 mg/kg m.c. co około 20 - 30 minut

Zastosowanie dożylne we wlewie kroplowym ciągłym: 0,08 - 0,1 mg/kg m.c., następnie wlew 0,075 - 0,1 mgkg m.c./godzinę

Przeciwwskazania:

No - spa

40 mg/ 2ml

Działanie:

Syntetyczny lek o działaniu spazmolitycznym. Działanie rozkurczające nie zależy od rodzaju unerwienia oraz lokalizacji mięśni gładkich (przewód pokarmowy, układ moczowo - płciowy, układ krążenia oraz drogi żółciowe). Lek powoduje zwiększony napływ wapnia do komórek. Jest metabolizowany w wątrobie i wydalany głównie z moczem.

Ma zastosowanie głównie w stanach skurczowych mięśni gładkich związanych z chorobami dróg żółciowych: kamicą dróg żółciowych, zapaleniem pęcherzyka żółciowego, zapaleniem okołopęcherzykowym, zapaleniem przewodów żółciowych. Lek stosowany również w stanach skurczowych mięśni gładkich dróg moczowych: kamicy nerkowej, kamicy moczowodowej, zapaleniu miedniczek nerkowych, zapaleniu pęcherza moczowego. Wspomagająco w stanach skurczowych mięśni gładkich przewodu pokarmowego, w chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy, w zapaleniu żołądka, jelit, okrężnicy, w stanach skurczowych wpustu i odźwiernika żołądka, w zespole drażliwego jelita grubego, w zaparciach na tle spastycznym i wzdęciach jelit, w stanach skurczowych w obrębie dróg rodnych, w bolesnym miesiączkowaniu, w zapaleniu przydatków, w silnych bólach porodowych.

Drogi podawania:

Podskórnie, domięśniowo, dożylnie (rozcieńczone w 0,9% NaCl)

Dawkowanie:

Dorośli: 40 - 240 mg/dobę w 1 - 3 dawek, w przypadku ostrego ataku kamicy nerkowej lub żółciowej 40 - 80 mg i.v. powoli (około 30 sekund)

Przeciwwskazania:

Naloxon

0,4 mg/ml

Działanie:

Jest antagonista w stosunku do naturalnych i syntetycznych odurzających leków przeciwbólowych, w zasadzie pozbawionym właściwości agonistycznychco oznacza, że nie posiada działania przeciwbólowego ani nie wywołuje depresji ośrodka oddechowego. Podanie go w pełnej dawce po uprzednim podaniu narkotycznych leków przeciwbólowych powoduje nawrót dolegliwości bólowych, małe dawki podane poza jelitowo zapobiegają lub znoszą ośrodkowe i obwodowe efekty działania morfiny i innych opioidów. Podany u osób zależnych od opioidów może spowodować zespół ostrej abstynencji. W dużych dawkach antagonizuje również działanie ago - antagonistów typu pentazocyny oraz innych narkotycznych leków przeciwbólowych, istnieją doniesienia o łagodzeniu depresji ośrodka oddechowego wywołanej przedawkowaniem innych niż opioidy leków działających depresyjnie na o.u.n. (np. barbituranów, benzodiazepin). Nawet długi podawanie leku nie powoduje uzależnienia.

Stosowany jest podczas leczenia ostrych zatruć narkotycznych lekami przeciwbólowymi, w anestezjologii po przeprowadzeniu znieczulenia ogólnego z użyciem narkotycznych leków przeciwbólowych, w odwracaniu depresji ośrodka oddechowego noworodków spowodowane podanej rodzącej narkotycznych leków przeciwbólowych podczas porodu.

Drogi podania:

Domięśniowo,

Podskórnie

Dożylnie po rozcieńczeniu w 0,9% NaCl

Dawkowanie:

Dorośli: 0,01 - 0,015 mg/kg m.c., następna dawka po 5 minutach

Dzieci i noworodki: 0,01 mg/kg m.c., dawkę można powtórzyć 2 - 3 razy, podawać należy wolno przez 2 - 3 minuty

Przeciwwskazania:

Natrium bicarbonicum

1,64 g/20 ml

Działanie:

Wodorowęglan sodowy dysocjując oddaje jon dwuwęglanowy, który w nadmiarze buforuje jony wodorowe prowadząc do alkalizacji. Jest związkiem używanym w leczeniu kwasicy metabolicznej różnego pochodzenia. Lek stosowany również w celu alkalizacji moczu.

Drogi podawania:

Dożylnie

Dawkowanie:

Dorośli i dzieci powyżej 2 r.ż.: w stanach zagrożenia życia początkowo 1mEq/kg m.c., następnie 0,5 mEq/kg m.c. powtarzane co 10 minut w zależności od sytuacji

Dzieci do 2 r.ż.: 8,4% preparat należy rozcieńczyć dwukrotną objętością 5% glukozy lub wody do wstrzyknięć, nie przekraczać dawki 8 mEq/kg m.c./dzień

Przeciwwskazania:

Nitrogliceryna

0,5 mg/tabletkę

Działanie:

Lek o silnym, krótkotrwałym działaniu na mięśnie gładkie, głównie naczyń krwionośnych. Mechanizm dziania związany jest z bezpośrednim wpływem jonów NO2 oraz prawdopodobnym wpływem na kanały wapniowe. Powoduje rozszerzenie żylnego łożyska naczyniowego, przez co zmniejsza się ciśnienie napełnienia serca, spada obciążenie wstępne i ciśnienie późno rozkurczowe lewej komory oraz ciśnienie w tętnicy płucnej, zmniejszenie oporu obwodowego i obciążenia następczego, przez co spada praca i wydatek energetyczny mięśnia sercowego, zmniejszenie oporu przepływu wieńcowego, zwiększenie przepływu wieńcowego (może też powodować korzystna redystrybucję przepływu wieńcowego do strefy podwsierdziowej) i rozszerzenie naczyń wieńcowych, zmniejszenie zużycia tlenu przez mięsień sercowy. Skutkiem powyższych działań w niewydolności wieńcowej zmniejsza się niedotlenienie mięśnia sercowego, w niewydolności krążenia poprawia się objętość minutowa. Nie wywiera bezpośredniego wpływu na serce - efekty hemodynamiczne i zmiana częstości akcji serca po podaniu leku są wynikiem wpływu na naczynia. Obniża ciśnienie tętnicze, podnosi ciśnienie śródczaszkowe i śródgałkowe.

Stosowany jest w leczeniu przewlekłej choroby wieńcowej (w doraźnym leczeniu bólu dławicowego, wleczeniu zawału mięśnia sercowego), w kolce nerkowej i pęcherzyka żółciowego.

Drogi podawania:

Podjęzykowo

Dawkowanie:

Dorośli: w napadzie bólu wieńcowego 0,5 - 2 tabletek, jeżeli ból nie ustąpi dawkę można powtórzyć po kilkunastu minutach, w zawale mięśnia sercowego 1 - 2 tabletek co 15 - 30 minut

Przeciwwskazania:

Oxytocyna

5 j.m./ml

Działanie:

Syntetycznie otrzymywany hormon tylnego płata przysadki mózgowej zwiększający napięcie mięśnia macicy w okresie porodu lub poronienia. W małych dawkach ułatwia prowadzenie porodu przez nasilenie częstości i siły skurczów macicy. W dużych dawkach może wywołać skurcz tężcowy macicy. Wrażliwość macicy na lek jest cechą indywidualną i nawet małe dawki mogą czasami spowodować skurcze tężcowe lub pęknięcie macicy. Macica nieciężarna jest niewrażliwa na oxytocynę.

Wskazania to indukcja porodu, uzyskanie regularnej czynności skurczowej o odpowiedniej amplitudzie w pierwotnie i wtórnie słabej czynności skurczowej macicy w drugim okresie porodu, krwotoki poporodowe wynikające z nieprawidłowego obkurczania się macicy, poronienie niezupełne.

Drogi podawania:

Dożylnie po rozpuszczeniu w 500 ml płynu Ringera lub 0,9% NaCl we wlewie kroplowym z szybkością 8 - 30 kropli na minutę

Domięśniowo

Dawkowanie:

W indukcji porodu: 5 - 10 j.m. i.v., 1- 3 j.m. i.m. co ½ - 1 godziny

W pierwszym okresie porodu: 1 - 3 j.m. im. co ½ - 1 godziny

W drugim okresie porodu: 2 - 3 j.m. i.m. co ½ godziny, maksymalna dawka pojedyncza 4 - 6 j.m. i.m.

W trzecim okresie porodu 5 - 10 j.m. i.m. lub i.v.

Po cięciu cesarskim 5 j.m. i.m. jednorazowo

Przy poronieniu 3 - 5 razy po 3 - 5 j.m. im. co ½ godziny

Przeciwwskazania:

Papaverinum

40 mg /2 ml

Działanie:

Silny środek rozkurczający mięśnie gładkie narządów wewnętrznych o bezpośrednim działaniu na komórkę mięśniową. Działanie przeciwskurczowe występuje w obrębie dróg żółciowych, moczowych, przewodu pokarmowego, naczyń krwionośnych i oskrzeli, powoduje niewielkie obniżenie ciśnienia tętniczego krwi.

Stosowana jest w stanach skurczów przewodu pokarmowego, kolkach wątrobowych, kamicy pęcherzyka żółciowego. Inne wskazania to stany zapalne i skurczowe dróg żółciowych, kolka jelitowa, zaparcia spastyczne, kamica nerkowa, bolesne parcie na mocz, stany skurczowe naczyń krwionośnych w tym naczyń krążenia wieńcowego, mózgowego i siatkówki, niekiedy stosowana jest w astmie oskrzelowej, sercu płucnym.

Drogi podawania:

Domięśniowo,

Podskórnie.

Dawkowanie:

Dorośli:

40-80mg i.m.

40mg i.v. jednorazowa dawka max.100 mg

Dzieci:

Do 3 m.ż. 4-8 mg

4-12 m.ż 8-16 mg

2-3 r. ż 12-24 mg

4-8 r.ż. 24-30 mg

powyżej 8 lat 30-40 mg

Przeciwwskazania:

Phenazolina

100 mg/2 ml

Działanie:

Lek o działaniu przeciwhistaminowym oraz słabym przeciwbólowym, uspokajającymi nieswoiście przeciwzapalnym. Zmniejsza przepuszczalność naczyń włosowatych, wywierając działanie przeciwobrzękowe. Wywiera również działanie przeciwarytmiczne. Jego działanie utrzymuje się przez 4-6 h.

Stosowany jest w obrzękach, pokrzywkach, świądach, przy wystąpieniu odczynów zapalno-uczuleniowych po ukąszeniu owadów i niektórych lekach. Jest podawany również w stanach niemiarowości nadkomorowych.

Drogi podawania:

Domięśniowo.

Dawkowanie:

Dorośli:

0,1-0,3g w 1-3 dawkach

Dzieci:

4-7 r.ż. 0,025 g na 24 h

8-14 r.ż. 0,05 g na 24 h

od 14 r.ż. 0,1 g na 24 h

podobnie jak inne leki przeciwhistaminowe lek należy odstawić na kilka dni przed wykonaniem testów skórnych.

Przeciwwskazania:

Polopiryna S

Działanie:

Kwas acetylosalicylowy działa głównie przez hamowanie uwalniania i biosyntezy prostaglandyn z nienasyconych kwasów tłuszczowych, zmniejsza agregację płytek krwi, działa przeciwbólowo, przeciwgorączkowo i przeciwzapalnie. Działanie przeciwgorączkowe i napotne jest silnie zaznaczone już przy dawkach 1,0-1,5 g/ dobę( zwłaszcza przy podwyższonej temperaturze ciała), działanie przeciwzapalne wyrażnie zaznaczone jest dopiero po kilku dniach przyjmowania. W dawkach powyżej 1 g/dobę kwas acetylosalicylowy zmniejsza krzepliwość krwi wykazuje działanie fibrynolityczne. Wchłania się szybko i prawie całkowicie z przewodu pokarmowego. Długotrwale stosowany w czasie ciąży niekorzystnie wpływa na płód.

Stosowany jest w stanach gorączkowych, przeziębieniach, bólach różnego pochodzenia, nerwobólach, bolesnych miesiączkach, w chorobie reumatycznej, w zapobieganiu zakrzepicy naczyń krwionośnych, zapobiegawczo przed zawałem serca.

Drogi podawania:

Doustnie (w ½ szklanki letniej wody najlepiej po jedzeniu)

Dawkowanie:

Dorośli:

1-3 tabl. przeciwbólowo i przeciwgorączkowo.

5-6 g / dobę w rzucie gorączki reumatycznej.

1,5-2 g dziennie w reumatycznym zapaleniu stawów

Dzieci:

1 r.ż. 30 mg/ kg m.c. / dobę

2-3 r.ż. 600 mg / dobę

4-14 r.ż. 900-1200 mg/ dobę

15-18 r.ż. 900-1800 mg/ dobę

Przeciwwskazania:

Polstygmina

0,5 mg/ 1ml

Działanie:

Odwracalnie hamuje aktywność cholinesterazy, nasila działanie acetylocholiny, pobudza układ przywspółczulny. W miastenii poprawia przewodnictwo nerwowo-mięśniowe, zwiększa amplitudę skurczów mięśni prążkowanych. Działa pobudzająco na mięśnie gładkie jelit i pęcherza moczowego, słabiej na mięśnie oskrzeli, moczowodów i dróg żółciowych. Zwężą źrenice i obniża ciśnienie śródgałkowe oka. Pobudza wydzielanie gruczołów ślinowych, potowych śluzowych i łzowych. Powoduje nieznaczne zwolnienie czynności serca i obniżenie ciśnienia tętniczego.

Lek stosowany jest w diagnostyce i leczeniu miastenii, pooperacyjnej atonii jelit. Stosowany również w jaskrze i zatruciach lekami zwiotczającymi typu kurary, atropiną.

Drogi podawania:

Podskórnie

Domięśniow

Dawkowanie:

Dorośli:

0,25-0,5-1,0 mg 1-3 razy dziennie

Dzieci:

w 3 m. ż 0,1-0,15 mg/ dobę

w 4-12 m. ż. 0,15-0,2 mg/ dobę

w 2-3 r. ż. 0,2-0,25 mg/ dobę

w 4-7 r. ż. 0,2-0,35 mg/ dobę

w 8-18 r. ż. 0,35-0,5 mg/dobę

Przeciwwskazania:

Propranolol

1 mg/1 ml, 5 mg/5 ml

Działanie:

Nieselektywny betabloker, obniża aktywność bodźcoprzewodzącą węzła zatokowego, zwalnia przewodnictwo w węźle przedsionkowo-komorowym, wydłuża okres refrakcji, zwalnia czynność serca w spoczynku i podczas wysiłku oraz odruchową i ortostatyczną tachykardię, obniża aktywność reninową osocza, działa hipotensyjnie, zmniejsza zużycie tlenu przez miesień sercowy.

Wskazania to leczenie doraźne ostrych stanów tachykardii zatokowej, węzłowej, migotania i trzepotania przedsionków, komorowych zaburzeń rytmu, zapobieganie i leczenie zaburzeń rytmu podczas znieczulenia ogólnego.

Drogi podawania:

Dożylnie po rozcieńczeniu 0,9 % NaCl z szybkością nieprzekraczającą 1 mg/ min. pod ścisłą kontrolą ciśnienia i ewentualnie EKG.

Dawkowanie:

Dorośli:

5-10 mg

Przeciwwskazanie:

Pyralginum

1 g/2 ml, 2,5 g/5 ml

Działanie:

Działa przeciwbólowo, przeciwgorączkowo silniej od pochodnych kwasu acetylosalicylowego, przez hamowanie aktywności cyklooksygenazy prostaglandynowej w o.u.n., działa też słabo spazmalitycznie.

Stosowany jest jako lek przeciwbólowy w bólach różnego pochodzenia, w chorobach reumatoidalnych (bóle stawowe mięśniowo-powięziowe, zapalenie korzonków nerwowych). Jako lek przeciwgorączkowy w leczeniu objawowym. Ze względu na możliwość podania parenteralnie znajduje zastosowanie u chorych niemogących przyjmować leków przeciwbólowych drogą przewodu pokarmowego (np. w bezpośrednim okresie pooperacyjnym, w chorobach przewodu pokarmowego).

Drogi podawania:

Domięśniowo podawać głęboko

Dożylnie w dużym rozcieńczeniu w 0,9% NaCl podawać powoli

Dawkowanie:

Dorośli:

100mg i.m. 2-3 razy dziennie. 1000-2000 mg i.v. jednorazowo.

Max. jednorazowa dawka domięśniowa 1000 mg, dożylna 2500 mg,

Max. dawka dobowa domięśniowo 3000 mg, dożylnie 2500 mg

Przeciwwskazania:

Relanium

10 mg/2 ml

Działanie:

Pochodna benzodiazepiny. Wykazuje działanie hamujące na układ limniczny, wzgórze i podwzgórze. Charakteryzuje się silnym działaniem przeciwlękowym, uspokajającym i przeciwdrgawkowym. Wykazuje również silne działanie nasenne i rozluźniające napięcie mięsni. Zmniejsza napięcie, lęk, drażliwość, pobudliwość i agresywność. Po podaniu dożylnym działa natychmiastowo.

Wskazania to stan padaczkowy, napady gromadne. Ostre stany lękowe połączone z pobudzeniem ruchowym, agresywnością. Zespół majaczenia alkoholowego. Lek wspomagający w leczeniu tężca. Podawany również przed kardiowersją.

Drogi podawania:

Domięśniowo podawać do dużej grupy mięśni, lek wchłania się powoli.

Dożylnie po rozcieńczeniu w 20 ml 0,9% NaCl lub 5% glukozy, wlew kroplowy to 100 mg leku rozcieńczone w 500 ml0,9% NaCl lub 5 % glukozie podawany z szybkością 40 ml/h.

Dawkowanie:

Dorośli:

5-10 mg i.v. w stanie padaczkowym, można powtarzać aż do całkowitej ilości 30 mg.

2-5 mg i.v. lub i.m. w umiarkowanych stanach lęku napięcia i niepokoju.

5-10 mg jednorazowo w ciężkich stanach lękowych.

10 mg przed zabiegiem w premedytacji

Dzieci:

1 m.ż. do 5 r.ż. 0,2-0,5 mg i.v. co 5 minut w stanie padaczkowym do max. 5 mg.

Powyżej 5 r.ż 1mg i.v. co 5 min. do max. 10 mg.

W przypadku tężca u dzieci między 1 m.ż. - 5 r.ż. 1-2 mg i.m. lub i.v.

Powyżej 5 r.ż. 5-10 mg.

Przeciwwskazania:

Salbutamol

0,5 mg/1 ml

Działanie:

Sympatykomimetyk o wybiórczym działaniu pobudzającym receptory beta2 w oskrzelach. Podawany miejscowo w inhalacjach szybko rozkurcza mięśnie gładkie oskrzeli nie wpływa przy tym na układ sercowo-naczyniowy. Podawany parenteralnie działa silnie rozkurczająco na oskrzela, a także wywiera wpływ na receptory beta w sercu, naczyniach krwionośnych i macicy. Przyspiesza czynność serca, rozszerza obwodowe naczynia krwionośne, nie ma większego wpływu na ciśnienie tętnicze krwi, hamuje czynność skurczową macicy.

Stosowany jest przy stanach astmatycznych.

Drogi podawania:

Dożylnie po rozcieńczeniu w 0,9% NaCl podawać powoli w ciągu 5 min. lub we wlewie ciągłym.

Domięśniowo i podskórnie.

Dawkowanie:

Dorośli:

0,25-0,5 mg/dawkę i.v. powtórzyć w razie potrzeby po 4-6 h.

0,25-0,5 mg/dawkę i.m.

Przeciwwskazania:

Solu-Medrol

40 mg, 125 mg, 500 mg, 1000 mg.

Działanie:

Syntetyczny kortykosteroid o silnym działaniu przeciwzapalnym (około 6 krotnie silniejszy niż hydrokortyzon). Nie powoduje zatrzymania sodu i wody w organizmie nieznacznie wpływa na wydalanie potasu. Posiada umiarkowany wpływ hamujący podwzgórze i przysadkę mózgową. Ponieważ zwiększa przesączanie kłębkowe i nie zatrzymuje jonów sodu w kanalikach nerkowych, może być podany w jednorazowej dawce pozajelitowo do wywołania obfitej diurezy w stanach obrzękowych. Efekt terapeutyczny leku ujawnia się już w kilka sekund po podaniu.

Wskazania pilne to wstrząs anafilaktyczny, ostre odczyny uczuleniowe, choroba posurowicza stan astmatyczny, ostre zapalenie dróg oddechowych z zagrożeniem ich drożności, obrzęk mózgu w przebiegu pierwotnego lub przerzutowego nowotworu, śpiączka hipoglikemiczna, uogólnione zakażenie o ciężkim przebiegu z powikłaniami krążeniowymi i mózgowymi. W neurologii ostry uraz rdzenia kręgowego, ostry rzut stwardnienia rozsianego.

Drogi podawania:

Dożylnie

Domięśniowo

Dawkowanie:

Dorośli:

10-500mg/dobę jednorazowo

Dzieci:

5-20 mg/dobę

Stany zagrożenia życia i urazy rdzenia kręgowego: początkowo 30 mg/kg m.c./ dawkę w 10-20 minutowym wlewie dożylnym.

Przeciwwskazania:

Sorbonit

Działanie:

Lek o bezpośrednim działaniu na mięsnie gładkie głównie naczyń krwionośnych, z grupy organicznych azotanów. Mechanizm działania zbliżony do nitrogliceryny. Rozszerza łożysko żylne, zmniejsza obciążenie wstępne lewej komory, zmniejsza zapotrzebowanie na tlen mięśnia sercowego, nieznacznie zmniejsza naczyniowy opór obwodowy oraz zastój płucny, korzystnie wpływa na naczynia wieńcowe. Rozszerzenie łożyska naczyniowego powoduje obniżenie tętniczego ciśnienia skurczowego i nieco bardziej rozkurczowego ze zwiększeniem amplitudy ciśnienia. Łatwo wchłania się z błon śluzowych i przewodu pokarmowego.

Stosowany w leczeniu i profilaktyce w przewlekłej niewydolności naczyń wieńcowych (dusznica bolesna, zapobieganie bólom wieńcowym, stan po zawale mięśnia sercowego) w leczeniu zastoinowej niewydolności krążenia, przewlekłej niewydolności mięśnia sercowego, nadciśnieniu płucnym.

Drogi podawania:

Podjęzykowo i doustnie.

Dawkowanie:

Dorośli:

5-10 mg w napadzie bólu wieńcowego, w leczeniu przewlekłym 5-10 mg 4-6 razy/dobę

Przeciwwskazania:

Thiopentall

500 mg, 1000 mg

Działanie:

Barbituran z grupy o ultrakrótkim działaniu. Popadaniu dożylnym w kilkanaście sekund powoduje senność, uspokojenie, głęboki sen (znieczulenie ogólne), czas i efekt działania zależy od podanej dawki. Mechanizm działania związany jest z hamowaniem czynności neuronów tworu siatkowatego pniu mózgu. Nie wykazuje działania przeciwbólowego, w małych dawkach obniża próg bólowy. Zmniejsza wrażliwość układu oddechowego na hiperkapnię i hipoksję, powoduje hipowentylację, po szybkim podaniu dożylnym - bezdech. Zmniejsza naczyniowy opór obwodowy zmniejsza kurczliwość mięśnia sercowego i objętość wyrzutową, powoduje spadek ciśnienia tętniczego. Obniża przepływ mózgowy, ciśnienie śródczaszkowe, zmniejsza konsumpcje tlenu i metabolizm mózgu. Obniża filtrację kłębkową (obkurcza naczynia nerkowe). Wykazuje działanie przeciwdrgawkowe.

Stosowany jest w indukcji znieczulenia ogólnego, jako składowa tzw. krótkiego znieczulenia dożylnego. W intensywnej terapii w leczeniu stanów po ostrym niedokrwieniu mózgu - tzw. śpiączka barbituranowa.

Drogi podawania:

Dożylnie po dużym rozcieńczeniu w 0,9 % NaCl należy uważać gdyż bardzo podrażnia naczynia,

Dawkowanie:

Dorośli i dzieci:

W indukcji znieczulenia ogólnego 2-5 mg/ kg m.c. początkowo podaje się ok. 1/5 dawki jako dawkę testową następnie po ok. 15 s. uzupełnia się dawkę aż do uzyskania odpowiednio głębokiego snu. Tzw. krótkie znieczulenie dożylne dla zapewnienia snu lub uspokojenia w połączeniu z innymi lekami zapewniającymi efekt przeciwbólowy lub z anestetykami ogólnymi dawka wstępna 2-3 mg/kg m.c. dożylnie zaleca się stosowanie roztworu 2,5 % tiopentalu.

Przeciwwskazania:

Tramal

50 mg/1 ml, 100 mg/2 ml

Działanie:

Lek przeciwbólowy o działaniu agonistycznym stosunku do receptora opioidowego. Efekt przeciwbólowy związany jest również z hamowaniem zwrotnego wychwytu noradrenaliny w synapsach zstępującego układu hamowania bólu na poziomie rdzenia. Wykazuje działanie sedatywne, przeciwkaszlowe. W danych klinicznych nie wpływa na funkcje układu oddechowego oraz w znaczący sposób na parametry hemodynamiczne, nie zmienia ciśnienia w tętnicach płucnych, nieznacznie zwalnia perystaltykę jelit bez wywoływania zaparć

Stosowany jest w silnych i średnio silnych bólach ostrych i przewlekłych: urazach, złamaniach, bólach w chorobach nowotworowych, w bólach pooperacyjnych. Może być stosowany w bólach towarzyszących dusznicy bolesnej.

Drogi podawania:

Podskórnie, domięśniowo. Dożylnie po rozcieńczeniu w 0,9% NaCl podawać powoli.

Dawkowanie:

Dorośli i dzieci:

50-100 mg i.m.

Średnia dawka dobowa 100-200 mg dawka max. 400 mg/dobę

Przeciwwskazania:

Vitacon

1 mg/0,5 ml, 10 mg/1 ml

Działanie:

Jest to naturalnie występująca witamina działająca przeciwkrwotocznie. Bierze udział w syntezie wątrobowej protrąbiny i czynników krzepnięcia. Stosowany w stanach niedoboru protrąbiny działa najszybciej i najdłużej ze wszystkich stosowanych witamin K.

Wśród wskazań wymienić należy: skazę krwotoczną spowodowaną zaburzeniami syntezy czynników krzepnięcia, przedawkowanie leków przeciwkrzepliwych przeciwkrzepliwych grupy pochodnych kumaryny.

Witamina K nie jest antidotum przy przedawkowaniu heparyny.

Drogi podawania:

Domięśniowo.

Dożylnie po rozcieńczeniu w 100 ml 0,9% NaCl we wlewie kroplowym. Wyjątkowo 10 mg w rozcieńczeniu solą fizjologiczną do 10 ml wstrzykując bezpośrednio dożylnie w ciągu 10 minut.

Dawkowanie:

Dorośli:

10 mg i.m. w razie potrzeby dawkę powtórzyć po 8-12 h

10 mg i.v. we wlewie kroplowym trwającym 20-30 min. .

Przeciwwskazania:

Fenactil

25 mg/5 ml; 50 mg/2 ml

Działanie:

Lek o silnym działaniu przeciwpsychotycznym a także o silnym działaniu uspokajającym. Wykazuje również umiarkowane działanie przeciwautystyczne i przeciwlękowe. Nie posiada właściwości przeciwdepresyjnych. Działa przeciwwymiotnie, zwiększa wydzielanie protaktyny.

Stosowany we wszystkich stanach pobudzenia psychoruchowego, stanach maniakalnych, psychozach, w powikłaniach psychotycznych, jak również w leczeniu objawów abstynęcji w toksykomanii. Także w tężcu w leczeniu ostrej przerywanej porfirii.

Drogi podawania:

Dożylnie wlew 100 mg w 500 ml 5% glukozy lub 0,9% NaCl z szybkością 1 mg/2 min.

Domięśniowo lek wstrzykuje się w 0,5 % roztworze głęboko w pozycji leżącej po czym chory powinien odpoczywać w pozycji leżącej ok. 1 godziny.

Dawkowanie:

Dorośli:

25-50 mg 1-4 razy dziennie domięśniowo,

leczenie psychoz w warunkach szpitalnych 250-600 mg dziennie,

w leczeniu tężca zależnie od stanu 25-50 mg,

w ostrym lub przewlekłym alkoholizmie 50-100 mg

w premedytacji przed anestezją 50 mg

Dzieci: jedynie w ciężkich przypadkach 0,5-1 mg/kg m.c.

Przeciwwskazania:

Fentanyl

0,1 mg/1 ml; 0,5 mg/10 ml

Działanie:

Lek przeciwbólowy działa bardzo silnie i krótkotrwale. Po podaniu dożylnym efekt natychmiastowy, krótki czas działania wynika z redystrybucji do tkanek. Po stosowaniu w dużych dawkach efekt działania utrzymuje się kilka godzin. Ma niewielki wpływ na układ krążenia. Ma zastosowanie we wprowadzeniu do znieczulenia złożonego. Nieznacznie obniża przepływ mózgowy, znacznie słabiej niż morfina wpływa na motorykę układu pokarmowego. Wykazuje wszelkie typowe dla opioidów działanie ośrodkowe w tym zmniejszenie wrażliwości ośrodka oddechowego. Wywołuje nudności i wymioty.

Stosowany jako silny lek przeciwbólowy w bólach ostrych (urazowych, pooperacyjnych, w bólach zawałowych). Jako składowa przeciwbólowa w znieczuleniu ogólnym złożonym, wspomagająco w innych znieczuleniach, w zwalczaniu bólu pooperacyjnego i przewlekłego.

Drogi podawania:

Dożylnie bez rozcieńczenia

Zewnątrzoponowo

Podpajęczynowo

Podskórnie

Dawkowanie:

Dawka dobrana indywidualnie do nasilenia bólu, wieku, masy ciała, stanu klinicznego pacjenta oraz planowanego rodzaju znieczulenia.

Dorośli dożylnie przy oddechu spontanicznym 0,05-0,2 mg jednorazowo lub 0,8-16 mikrograma/kg m.c. jako dawka wstępna i 0,3 mikrograma/kg m.c. wlew ciągły.

Jako lek przeciwbólowy w znieczuleniu złożonym:

Dawki niskie drobne zabiegi 2 mikrogramy/kg m.c.

Dawki średnie większe zabiegi 2-10 mikrogramów/kg m.c.

Dawki wysokie duże zabiegi 20-50 mikrogramów/kg m.c.

Dawki uzupełniające 20-250 mikrogramów/bolus.

Dawki anestetyczne 20-50 mikrogramów/kg m.c.

Zewnątrzoponowo: 0,025-0,1 mg/dawkę pojedynczą, 0,025-0,1 mg wlew ciągły.

Podpajęczynówkowo: 0,005-0,025 mg/dawkę

Dzieci: powyżej 2 r.ż. dożylnie 2-5 mikrogramów/kg m.c.

Diphergan

50 mg/2 ml

Działanie:

Lek o silnych właściwościach przeciwhistaminowych, przeciwuczuleniowych, neuroleptycznych. Działa także przeciwwymiotnie, przeciwświądowo, nasennie i miejscowo znieczulająco. Działanie przeciwhistaminowe utrzymuje się 6-12 h.

Wskazania to ciężkie stany astmy oskrzelowej, pokrzywki, choroba posurowicza, skórne odczyny alergiczne stosowany także w przygotowaniu pacjenta do znieczulenia ogólnego, nakłucia rdzeniowego, encefalografii, endoskopii.

Drogi podawania:

Domięśniowo powoli i głęboko

Dożylnie po rozcieńczeniu 0,9 % NaCl

Dawkowanie:

Dorośli: domięśniowo 25-50 mg/dobę w 1-3 dawkach

Dzieci: od 2 r.ż. 1 mg/kg m.c./dobę

Przeciwwskazania:

Fenicort

25 mg

Działanie:

Lek o silnym działaniu przeciwzapalnym. Glikokortykosteroid około 4-krotnie silniejszy od hydrokortyzonu. Nieznacznie wpływa na zatrzymanie sodu i wody w organizmie oraz na wydalanie potasu. W umiarkowany sposób hamuje podwzgórze i przysadkę mózgową. Wykazuje nieco bardziej opóźnione działanie przeciwzapalne po podaniu domięśniowym niż dożylnym. Efekt terapeutyczny po podaniu dożylnym np. we wstrząsie anafilaktycznym występuje po kilku sekundach od iniekcji.

Wskazania to pilne i bezpośrednio zagrażające życiu stany jak: wstrząs anafilaktyczny, ostre odczyny uczuleniowe, choroba posurowicza, ostre zapalenie dróg oddechowych z zagrożeniem ich drożności, obrzęk mózgu, śpiączka hipoglikemiczna, uogólnione zakażenie o ciężkim przebiegu z powikłaniami krążeniowymi i mózgowymi, zachłystowe zapalenie płuc.

Drogi podawania:

Domięśniowo

Dożylnie

Dawkowanie:

Dorośli: 25-50 mg

Dzieci: 1,5-2,5 mg/kg m.c.

Przeciwwskazania:


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
leki na SOR, Ratownicto Medyczne, Farmakologia
4. Leki przeciwpadaczkowe, Ratownictwo Medyczne, FARMAKOLOGIA, 2 ROK, 4
leki tel, Ratownicto Medyczne, Farmakologia
5. Leki przeciwparkinsonowe, Ratownictwo Medyczne, FARMAKOLOGIA, 2 ROK, 4
2 Hormony i leki p.cukrzycowe, Ratownictwo medyczne, Farmakologia, Farmakologia
Narkotyczne i nienarkotyczne leki przeciwbólowe, Ratownictwo medyczne, Farmakologia, Farmakologia
3. LEKI PSYCHOTROPOWE, Ratownictwo Medyczne, FARMAKOLOGIA, 2 ROK, 4
1. Leki przeciwbólowe, Ratownictwo Medyczne, FARMAKOLOGIA, 2 ROK, 4
3. LEKI ANTYALERGICZNE, Ratownictwo Medyczne, FARMAKOLOGIA, 2 ROK, 5
6. LEKI ANTYARYTMICZNE, Ratownictwo Medyczne, FARMAKOLOGIA, 1 ROK, 2
Leki zwiotczajace, Ratownictwo Medyczne, Farmakologia
Leki nasenne, Ratownictwo medyczne, Farmakologia, Farmakologia, Anestezjologia (agasozynek)
4. Leki przeciwpadaczkowe, Ratownictwo Medyczne, FARMAKOLOGIA, 2 ROK, 4
Leki inotropowe i pwstrząsowe, Ratownictwo medyczne, Farmakologia, Farmakologia
1. LEKI PRZECIWZAKRZEPOWE I FIBRYNOLITYCZNE, Ratownictwo Medyczne, FARMAKOLOGIA, 1 ROK, 3
8. LEKI MIEJSCOWO ZNIECZULAJĄCE, Ratownictwo Medyczne, FARMAKOLOGIA, 2 ROK, 4
Leki w ratownictwie, Ratownictwo Medyczne, Farmakologia, Leki

więcej podobnych podstron