Przekazuje wam oto opracowanie , które zawiera cytaty z hommo communicansa i innych takich książek które trzeba było mieć. I znalazły się w moich rękach.

Nie musicie więc już tego wypożyczać czy coś tam.

Wesołych Świat (przynajmniej dużo%%) wam życzę i do zobaczenia po sylwestrze- mam nadzieję że wszyscy przeżyjecie......

Trzymta Się tam!!!!!!!!!!!!!!!!

Mery krismas end niu jiir i takie tam hehe ;D

ENDŻOJ....

Oprac by Miłka zawiera:

III. Media

- Pojęcie „medium” wg Gobana-Klasa i Marshala McLuhana

-4 aspekty medium (kody, nośniki sygnałów, instrumenty powielające,

transmitujące i odbierające oraz instytucje).

- Media pierwotne, wtórne, stacjonarne, mobilne, osobiste,

- Media masowe - definicja, charakterystyka i ich rola

T. Goban-Klas: Cywilizacja medialna. Geneza,

ewolucja, eksplozja, Fragm. Mowa utrwalona,

Media i terminy pokrewne [s. 16-21], Media masowe

[s.23-26]

IV. Rodzaje komunikacji społecznej;

komunikacja niewerbalna

- Komunikowanie interpersonalne i masowe - cechy wyróżniające,

komplementarność tych rodzajów komunikowania, komunikowanie medialne,

- Komunikowanie informacyjne i perswazyjne - cechy charakterystyczne,

pojęcie manipulacji i perswazji,

- Komunikowanie werbalne i niewerbalne - przykazania efektywnego

komunikowanie werbalnego

M. Filipiak: Hommo communicans,

rozdz. Rodzaje komunikacji społecznej [s. 30-53].

McLuhan-medium:

media to rozszerzenie ludzkich zdolności:”koło jest przedłużeniem nogi, książka jest przedłużeniem wzroku. Ubranie przedłużeniem skóry. Obwód elektryczny- centralnego układu nerwowego”.Media są przedłużeniem ludzkich efektorów i receptorów, służących do odbierania i emitowania przekazów.

Goban-Klas-Medium

Jednak chociaż sam termin „medium" i to - w liczbie mnogiej „media", jest dzisiaj często używany, to nie zawsze jest stosowany ze zrozumieniem. Medium (od łacińskiego słowa medius wskazującego na pośrednika, środek, przekaźnik) w terminologii nowej dziedziny naukowej, zwanej nauką (wiedzą) o komunikowaniu (komunikologią), oznacza narzędzie przekazywania znaków, czyli środek komunikowania. Pojęcie „nauki o komunikowaniu" nie odnosi się oczywiście do nowo zrodzonej dyscypliny akademickiej, lecz do nagromadzonej wiedzy o komunikowaniu i obiegu informacji w społeczeństwie.

Przykład: Widzenie wymaga narządu-oka, obiektu postrzeganego , oraz medium (oświetlenie i fale świetlne)

Sygnał- nośnik informacji umożliwiający przesyłanie jej na odległość lub w czasie (rejestracja). Sygnał może przybierać formę umownego znaku lub wielkości fizycznej, której co najmniej jeden parametr (np. częstotliwość zależy od przesyłanej wiadomości. Nośniki sygnałów: elektrycznych, akustycznych, optycznych, analogowe i cyfrowe.

Postrzeganie ludzkie opera się na zmysłach i na mediach. W tym aspekcie mówi się o kanałach- audialnych , wizualnych, zapachowych, dotykowych i smakowych. Przewód tel. i fale radiowe nazywa się kanałami sygnału. Widać wyraźnie , że medium (głos) , nośnik (fala) i kanał (przewód, częstotliwość) są wzajemnie powiązane i często mylone.

4 aspekty mediów:

• kody, które są oparte na konwencjach i pozwalają konstruować przekazy (alfabet, alfabet Morse'a, sygnalizacja);

• nośniki sygnałów (wibracje powietrza , fale świetlne , papier , taśma filmowa, płyta);

• instrumenty pozwalające na powielanie, transmisję lub odbiór przekazu (prasa drukarska, radiostacja, odbiornik radiowy , odbiornik telewizyjny);

• instytucje, które tworzą przekazy (np. prasa, radio, tv)

Środki prymarne (pierwotne) - mowa artykułowana,gest , mimika itd.

Media wtórne- gdy nie jest dostępny kontakt bezpośredni. Medium to techniczne urządzenia modyfikujące naturalne, biologiczne środki i formy przekazywania myśli. ( rzeźby, malowidła, ubiory, dźwięki)

P.Levinson

media stacjonarne- nieprzenośne

media mobilne- ruchome i przenośne

media osobiste-należące do jednego użytkownika który tworzy przekazy.

Media które wymagają operatora i profesjonalnych dostawców treści (kontentu)-prasa, radio ,tv

M.Mrozowski- podział na 3 kategorie

1.Środki wyrażania.

2.Środki rejestracji.

3.Środki transmisji

Mass Media

Media to wszelkie środki techniczne przenoszenia informacji w czasie i przestrzeni , np. telefon, to media w społecznym sensie są instytucjami (prasa , radio i tv), które pośredniczą, sekcjonują i tworzą przekazy medialne. Termin”media masowe” odnosi się zatem do instytucji i technik tworzenia i przekazywania jednakowych treści wielkim oraz rozproszonym zbiorowościom ludzkim.

Do mediów masowych zalicza się także plakat, film i płyty. Termin ten obejmuje także instytucje produkujące różne przekazy.

Komunikowanie jednokierunkowe, nadawcami są branżowi komunikatorzy, przekazy tworzą profesjonaliści i następnie są one transmitowane przez techniczny aparat ,transmisji , dystrybucji i odbioru.

Występuje niepełne sprzężenie zwrotne(akceptacja lub odrzucenie przekazu).

Mass media są liczne , systematycznie działające , masowo odbierane i tworzą przez to podstawowy system informacyjny współczesnego społeczeństwa.

Media tworzą rolę społeczną:

• stanowią forum , na którym sprawy powszechne mogą być publicznie prezentowane i roztrząsane

• media to jeden z instrumentów władzy społecznej , narzędzie kontroli , zarządzania społecznego.

• stymulują rozwój cywilizacji w jej aspekcie symbolicznym , artystycznym jak i obyczajowym i normatywnym

• są dominującym źródłem kształtowania indywidualnej wyobraźni rzesz odbiorców , czyli praktycznie całego społeczeństwa

• tworzą rozwijający się sektor życia zbiorowego, dostarczają pracy, są wielkimi instytucjami z zasadami działania i powiązaniami z innymi instytucjami.

Media masowe czyli inaczej:

• okno na wydarzenia i przeżycia innych, które rozszerza ludzkie doznania i widzenie świata, umożliwia poznanie tego, co się dzieje w świecie;

• zwierciadło wydarzę zakładające odbicie (choć niekiedy ze zniekształceniem obrazu) rzeczywistości, którego kat i kierunek jest określany przez dysponentów mediów, zatem jesteśmy ograniczeni w tym co widzimy;

• filtr selekcjonujący, przybliżający pewne wydarzenia, eliminujący inne;

• drogowskaz, przewodnik, interpretator wskazujący sposób i wydobywający sens z wydarzeń, które są zaskakujące zdumiewające, izolowane, sporadyczne;

• forum lub scena prezentacji informacji i idei dająca możliwość publicznej debaty;

• ekran co podkreśla , iż media dostarczają selektywnych informacji mogą oddzielać nas od rzeczywistości, uprawiać polityczną propagandę

Prosument- użytkownik medium , który występuje w roli twórcy, producenta i konsumenta.

Komunikowanie interpersonalne jest definiowane jako: proces przekazywania i odbierania informacji miedzy dwiema osobami lub pomiędzy mała grupą osób, wywołujący określone skutki i rodzaje sprzężeń zwrotnych” . Komunikowanie interpersonalne ma charakter dwustronny; jego uczestnicy obecni bezpośrednio wymieniają się rolami nadawcy i odbiorcy, dzięki czemu możliwa jest natychmiastowa reakcja na komunikat - tzw. sprzężenie zwrotne..Kom. Dwustronna (interaktywna) ma miejsce również wtedy, gdy kom. przybiera formę monologu , a jeden z uczestników swój udział wyraża za pomocą sygnałów niewerbalnych.

Zawartość komunikowania interpersonalnego można przeanalizować na trzech poziomach: fatycznym, instrumentalnym i afektywnym.

Poziom fatyczny -komunikowanie ma charakter swobodnej rozmowy,nie zawiera wpływu na partnera komunikacji. Zwykle jest poświęcone wymianie wrażeń, sprzyja tworzeniu atmosfery towarzyskiej a nie na wym. informacji.

Poziom instrumentalny- któraś ze stron komunikacji ma intencję wywarcia wpływu na interlokutora (osiągnięcie porozumienia , modyfikacja jego opinii, postaw , zachowań)

Poziom afektywny to poziom związany z ujawnieniem i wymianą poglądów, wartości i uczuć - gdy rozmówcy są otwarci i emocjonalnie zaangażowani w rozmowę. Celem jest wzajemne poznanie się i zrozumienie

Komunikowanie interpersonalne może mieć charakter formalny i nieformalny, specyficzną formą komunikowania interpersonalnego jest kom. medialne-osoby są pozbawione bezpośredniego kontaktu fizycznego.(telefon,internet,chat...itd)

KOMUNIKOWANIE MASOWE ( (pośrednie)

- jest cechą char. społ. które osiągnęły określony poziom rozwoju ekonom. i technologicznego, jest komunikowaniem zorganizowanym i zbiorowym. Pojawiło się ze społeczeństwem masowym i ulega udoskonaleniom. Pośrednikiem w komunikowaniu masowym są środki masowego przekazu, to jest urządzenia techniczne niezbędne do reprodukcji pisma,przekazu głosu oraz obrazu i dźwieku. Środki te służą do emisji komunikatów od nadawcy medialnego do publiczności środków masowego przekazu.

Cechą charakterystyczną komunikowania masowego jest:

1.masowość odbioru-->komunikowanie jest skierowane do zróżnicowanej, niestrukturalizowanej publiczności która ma charakter impersonalny (anonimowość nadawcy i odbiorcy).Bez sprzężenia zwrotnego.

Nadawca nie jest w stanie przewidzieć reakcji potencjalnych odbiorców. Przekazy masowe muszą się różnic od komunikatów fachowych (dla audytoriów) stąd media starają się określać swoich typowych odbiorców

4 Typy polityki komunikowania ukazujące ich historyczny proces ich doskonalenia się:

paternistyczny -nadawca to przewodnik i wychowawca

specjalistyczny- nadawca różnicuje przekazy do rożnych kategorii odbiorczych -dzieci,kobiety,studenci itd.

stosownie do ich zainteresowań

profesjonalistyczny- przekazy nadawane do specjalnych grup zawodowych.

rytualistyczny -media starają się włączyć w organizację czasu wolnego typowego odbiorcy.(np kawa czy herbata)

+ partnerski-wciąganie odbiorców do udziału w programie

typy te mają charakter modelowy-typy te mogą się wzajemnie mieszać.

2.Masowość produkcji i dystrybucji samych przekazów-używanie technicznych środków zwielokrotniających ilość i szybkość przekazów. Nadawcą jest sformalizowana grupa profesjonalnie przygotowanych ludzi.

3.Nietrwałość przekazów radiowych i telewizyjnych - audycje i programy i giną zastępowane przez nowe. kom. masowe jest na ogół periodyczne i schematyczne--> poszczególne formy przekazów docierają do odbiorców z ustalona częstotliwością.

4.Funkcja gate-keepera- osoby redukując,selekcjonujące i wybierające informację która dochodzi do ośrodka komunikowania. Są to selekcjonerzy którzy „rządzą podrożą informacji w kanałach komunikacyjnych”

Wiadomości prasowe radiowe i tv , które docierają do odbiorców są rezultatem ich działalności.

Między treściami mającymi źródło w kontaktach interpersonalnych oraz w komunikowaniu masowym istnieje nie tyle opozycja , ile komplementaryzm. Każde ważniejsza zdarzenie, fakt, czy wiadomość wywołuje potrzebę pogłębienia informacji, zasięgnięcia dodatkowych wyjaśnień, przedyskutowania ich z innymi. Stwierdzono, że im większa waga zagadnienia , tym silniejsza potrzeba dzielenia się z opiniami bliskich osób. Specyfika obu procesów jest odmienna , ale komplementaryzm ubogaca jakość treści docierających do odbiorców.-->zapewnia ich weryfikacje,dokładniejsze zrozumienie elementów informacji , może tez prowadzić do zmiany postaw. Informacje interpersonalne stanowią więc niejako przedłużenie komunikowania masowego, jego dokończenie i czynnik kontrolny, ale mogą także być przygotowaniem do odbioru kom. masowego.-->konkurencyjność

Komunikowanie informacyjne

-nadawca ma na celu wyłącznie przekazanie informacji i wyjaśnień, natomiast nie jest jego intencją wpływanie na postawy i zachowania odbiorców.

Przejawia się ono w formach:

-opisu konkretnego przedmiotu, sytuacji

-narracji

-definiowania czyli wyjaśniania i klasyfikowanie pojęć

-demonstracji-czyli połączenia przekazu werbalnego z równoczesnym wykonywaniem czynności ilustrujących i ułatwiających nabycie praktycznych umiejętności.

Efektywność zależy od: wiarygodności nadawcy, nowości i doniosłości informacji i sposobu jej przedstawienia.

Komunikowanie perswazyjne to kompleksowy, interaktywny proces, w którym nadawca i odbiorca są połączeni werbalnymi i niewerbalnymi symbolami, poprzez które perswadujący próbuje wpłynąć na drugą osobę po to, aby zmienić jego reakcje, zachowania, ukształtować nowe postawy lub zmodyfikować już istniejące i sprowokować do akcji/działania. Przedmiot oddziaływania perswazyjnego-jednostka lub grupa osób - w sposób dobrowolny odrzuca lub akceptuje to działanie zależnie od czy spełnia ich potrzeby.

Kom. perswazyjne:

-jest procesem dwukierunkowym i symetrycznym

-symbole werbalne i niewerbalne.

-zamierza do utrwalenia postaw i zachowań odbiorców lub do ich zmiany, lub ukształtowania postaw całkowicie odmiennych.

K.P rożni się od informacji , tym, że jej celem nie jest czysta i obiektywna informacja , lecz wywołanie zamierzonej zmiany we wzorach zachowań odbiorcy. Temu celowi jet podporządkowana treść przekazu albo przynajmniej sposób jej dowodzenia lub przedstawienia. W tym sensie perswazja jest procesem celowym

Manipulacja posługuje się technikami socjotechnicznymi i potrafi narzucić określone wzory zachowań.

Perswazja może być:

-przekonująca-->obie strony dokonują dobrowolnej transakcji

-nakłaniająca-->A nakłania B do zaakceptowania propozycji A. W zależności od celu jaki stawia sobie nadawca ten typ perswazji może być pozytywny lub negatywny.(propaganda,reklama)

-pobudzająca-A pragnie narzuć B określony wzór zachowań. Forma perswazji wątpliwa z etycznego punktu widzenia.

Komunikacja werbalna - (łac.verbum-słowo)

Formą tej komunikacji są słowa mówione (oralne) i pisane (nieoralne). Werbalne to nie to samo co oralne ponieważ:

a)werbalne to także słowa pisane

b)oralne lub nieoralne są także formy komunikacji niewerbalnej.

	Oralne	Nieoralne
Werbalne	Słowa mówione	Słowa pisane
Niewerbalne	Ton głosu, westchnienia,krzyk itp	Gesty,ruchy, wygląd ,ekspresja,dotyk itp

Zasady efektywnej komunikacji:

1.. należy używać słów jednoznacznych.

2.W stosowanej terminologii należy uwzględniać fakt , że rzeczywistość, którą nazywamy , nieustannie się zmienia.

3.W sytuacjach budzących kontrowersje należy używać określeń które ułatwiają akceptacje przez wszystkich-eufemizmy.

4.Język służy do realizacji działań. Kiedy coś mówimy również to robimy..

5.Ubogacanie słownictwa

6.Język niewykluczający i pełen szacunku.

7.Język jest świadectwem tego kim jesteś.

---