Sprawozdanie z wykonanego ćwiczenia |
|||
TEMAT: Badanie wzmacniacza operacyjnego |
|||
IMIĘ I NAZWISKO: Krzysztof Daroń |
GRUPA: IZ-11 |
||
ZESPÓŁ: 5 |
DATA: |
OCENA: |
PODPIS: |
1. OPIS TEORETYCZNY
Wzmacniaczem operacyjnym nazywamy wzmacniacz prądu stałego o dużym wzmocnieniu pracujący z zewnętrznym układem silnego ujemnego sprzężenia zwrotnego, które zapewnia lepszą stałość pracy, zwiększa zakres dynamiki, poprawia liniowość i poszerza pasmo przenoszenia wzmacniacza.
Wzmacniacze operacyjne w zależności od charakterystyki częstotliwościowej lub przejściowej mogą dokonywać operacji dodawania, odejmowania, całkowania, różniczkowania, logarytmowania i wielu innych i dlatego są stosowane w maszynach liczących, w przetwornikach analogowo-cyfrowych (A/D) i cyfrowo-analogowych (D/A) oraz w układach pomiarowych.
Oznaczenia schematowe
powszechnie stosowany symbol
dodatkowo zaznaczone napięcia zasilające oraz napięcia wejściowe i wyjściowe
Idealny parametry wzmacniacza operacyjnego:
- nieskończenie dużym wzmocnieniem przy otwartej pętli sprzężenia zwrotnego (K → ∞),
- nieskończenie szerokim pasmem przenoszenia częstotliwości,
- nieskończenie dużą impedancją wejściową, zarówno między wejściami, jak i między każdym z wejść a ziemią,
- impedancją wyjściową równą zeru,
- napięciem wyjściowym równym zeru przy równości napięć wejściowych (Uwy = 0 przy Uwe1 = Uwe2),
- nieskończenie dużym dopuszczalnym prądem wyjściowym,
- zerowym prądem wejściowym,
- wzmocnieniem idealnie różnicowym, tzn. nieskończenie dużym współczynnikiem tłumienia sygnału nieróżnicowego (definicję tego współczynnika podano w dalszej części opracowania),
- zachowaniem powyższych właściwości przy zmianach temperatury.
Wtórnik napięciowy jest specjalnym przypadkiem wzmacniacza nieodwracającego,
w którym R1→ ∞, co powoduje, że wzmocnienie napięciowe układu jest równe 1. Ponieważ rezystancja wejściowa wtórnika jest bardzo duża, to układy te są stosowane w celu odseparowania źródła sygnału od odbiornika.
Wzmacniacz operacyjny w układzie odwracającym
Zakładamy, że wzmacniacz operacyjny ma właściwości idealne. Zatem jego rezystancja wejściowa Rd → ∞ i do wejść wzmacniacza nie wpływają żadne prądy.
Czyli I1 = I2, więc
Jak widać z rysunku potencjał na wejściu nieodwracającym jest równy potencjałowi masy (przez rezystor R3 nie płynie żaden prąd).
Zatem:
W idealnym przypadku, gdy K → ∞, napięcie Ur jest bliskie zeru, potencjał punktu Z jest bliski potencjałowi masy. Z tego powodu punkt ten nazywamy masą pozorną. Zakładając, że Ur = 0 otrzymujemy z powyższych wzorów wartość wzmocnienia napięciowego wzmacniacza odwracającego:
Rezystancja wejściowa tego układu jest równa R1. Wartość rezystora R3 należy dobrać równą rezystancji połączenia równoległego R2 i R1. Uzyskuje się wówczas najmniejszy błąd spowodowany napięciem niezrównoważenia, powstającym na skutek przepływu wejściowych prądów polaryzujących.
W ogólnym przypadku rezystory R1 i R2 należy zastąpić impedancjami Z1 i Z2 ma to niekiedy istotne znaczenie. Wówczas uogólniony wzór określający wartość wzmocnienia napięciowego wzmacniacza odwracającego przyjmuje postać:
Wzmacniacz operacyjny w układzie nieodwracającym
W układzie nieodwracającym przedstawionym na rysunku napięcie doprowadza się do wejścia nieodwracającego, do drugiego wejścia jest doprowadzana przez dzielnik oporowy część napięcia wyjściowego.
Zgodnie z oznaczeniami na rysunku 7.6 otrzymujemy:
Zatem mamy:
Stąd:
Przyjmując, że K → ∞ (wzmacniacz idealny) uzyskujemy wzór końcowy określający wzmocnienie napięciowe układu:
Wzmocnienie układu jest zawsze równe lub większe od jedności i jego wartość zależy tylko od wartości rezystorów w układzie sprzężenia zwrotnego. W układzie wzmacniacza nieodwracającego nie ma punktu masy pozornej. Z warunku K → ∞ wynika fakt, że Ur → 0. Zatem w praktyce różni-ca napięć między wejściami wzmacniacza operacyjnego jest w tym układzie bardzo mała. Rezystancja wejściowa układu rzeczywistego jest bardzo duża. Jednak w układach ze sprzężeniem bezpośrednim większe znaczenie niż rezystancja wejściowa ma wejściowy prąd polaryzujący i spadek napięcia, jaki daje on na rezystancji źródła sygnału.
2. SPIS PRZYRZĄDÓW
Zestaw labolatoryjny:
IDL-600 ANALOG LAB 010757
Uniwersalny miernik cyfrowy:
DM830D DF: 0841218
Zasilacz:
NO: DE-60-24
3. SCHEMATY POŁĄCZEŃ
4. TABELE Z WYNIKAMI POMIARÓW
Tabela 1. Wyniki pomiaru charakterystyki przejściowej wzmacniacza odwracającego.
Zasilanie z +5V |
Zasilanie z -5V |
||||||
L.p. |
Uwe [mV] |
Uwy [V] |
kuf [V/V] |
L.p. |
Uwe [mV] |
Uwy [V] |
kuf [V/V] |
1. |
5 |
-0,5 |
-100 |
1. |
-5 |
0,5 |
-100 |
2. |
10 |
-1,02 |
-100 |
2. |
-10 |
1,06 |
-100 |
3. |
20 |
-2,07 |
-100 |
3. |
-20 |
2,08 |
-100 |
4. |
30 |
-3,1 |
-100 |
4. |
-30 |
3,1 |
-100 |
5. |
40 |
-4,14 |
-100 |
5. |
-40 |
4,15 |
-100 |
6. |
50 |
-5,17 |
-100 |
6. |
-50 |
5,18 |
-100 |
7. |
60 |
-6,23 |
-100 |
7. |
-60 |
6,23 |
-100 |
8. |
70 |
-7,23 |
-100 |
8. |
-70 |
7,28 |
-100 |
9. |
80 |
-8,28 |
-100 |
9. |
-80 |
8,31 |
-100 |
10. |
90 |
-9,33 |
-100 |
10. |
-90 |
9,31 |
-100 |
Tabela 2. Wyniki pomiarów Uwy = f (Uwe) wzmacniacza nieodwracającego.
Zasilanie z +5V |
Zasilanie z -5V |
||||||
L.p. |
Uwe [mV] |
Uwy [V] |
kuf [V/V] |
L.p. |
Uwe [mV] |
Uwy [V] |
kuf [V/V] |
1. |
5 |
0,5 |
100 |
1. |
-5 |
-0,5 |
100 |
2. |
10 |
1 |
100 |
2. |
-10 |
-0,98 |
100 |
3. |
20 |
1,98 |
100 |
3. |
-20 |
-1,95 |
100 |
4. |
30 |
2,94 |
100 |
4. |
-30 |
-2,94 |
100 |
5. |
40 |
3,92 |
100 |
5. |
-40 |
-3,95 |
100 |
6. |
50 |
4,98 |
100 |
6. |
-50 |
-4,9 |
100 |
7. |
60 |
5,86 |
100 |
7. |
-60 |
-5,92 |
100 |
8. |
70 |
6,87 |
100 |
8. |
-70 |
-6,86 |
100 |
9. |
80 |
7,81 |
100 |
9. |
-80 |
-7,99 |
100 |
10. |
90 |
8,82 |
100 |
10. |
-90 |
-8,82 |
100 |
5. WYNIKI OBLICZEŃ
5.1. Obliczenie napięcia niezrównoważenia.
5.2. Wyznaczenie wzmocnienia wzmacniacza odwracającego.
Korzystamy ze wzoru:
5.3. Wyznaczenie wzmocnienia wzmacniacza nieodwracającego.
Korzystamy ze wzoru:
6. WYKRESY
Wykresy zostały zamieszczone w załączniku.
7. ANALIZA METROLOGICZNA WYNIKÓW
Niepewności standardowe wielkości mierzonych bezpośrednio obliczałem korzystając ze wzoru:
.
Napięcie mierzone woltomierzem cyfrowym (Uc).
Rozdzielczość przyrządu przy zakresie do 2V wynosiła: 0,01[V].
Obliczając ze wzoru: u(Uc) = 0,0058 [V]
Rozdzielczość przyrządu przy zakresie do 200 mV wynosiła: 0,1[mV].
Obliczając ze wzoru: u(Uc) = 0,058 [mV]
8. WNIOSKI
- Celem ćwiczenia było zmontowanie układu wzmacniacza operacyjnego ULY 7741 na płycie łączeniowej, zgodnie z rozkładem wyprowadzeń i przeprowadzenie badań zastosowań liniowych wzmacniacza.
- Ewentualne błędy mogły być wynikiem wpływu nieporządnych oporności (rezystancje mierników, przewodów połączeniowych, rezystancje na stykach przewodów), a także błędami wprowadzanymi przez mierniki. Nie miało to jednak znaczącego wpływu na ogólny sens ćwiczenia i otrzymane wyniki.