• Ostre zaburzenia krążenia mózgowego

• Udar mózgu

• Omówienie:

• Udar mózgu jest najczęstszą przyczyną kalectwa i trzecią pod względem częstości przyczyną zgonów (po chorobach serca i nowotworach).

• Pod względem ekonomicznym jest to choroba „rujnująca” - z powodu wysokich kosztów hospitalizacji i pozbawienia pacjentów zdolności do pracy, jak i kosztów rehabilitacji.

• Choroba jest również znacznym obciążeniem emocjonalnym dla pacjentów i ich rodzin.

• Udary niedokrwienne

• Udary zakrzepowe

• Miażdżyca tętnic: tworzenie blaszek miażdżycowych prowadzi do zwężenia naczyń i adhezji płytek krwi, a w następstwie do zamknięcia tętnicy i zawału zaopatrywanego przez nią obszaru.

• Udary zatorowe

• zakrzep odrywa się z proksymalnego odcinka układu krążenia i zatrzymuje w naczyniu obwodowym.

• Najczęstszymi źródłami materiału zatorowego są serce i duże naczynia (tętnice szyjne, kręgowe).

• Udary krwotoczne

• Krwotok śródmózgowy (krwawienie bezpośrednio do miąższu mózgowego)

• Etiologia: następstwo przewlekłego nadciśnienia tętniczego

• Patofizjologia: małe naczynia wewnątrzmózgowe są uszkadzane przez trwające nadciśnienie, co prowadzi do ich pęknięcia i krwotoku.

• Krwotoki najczęściej występują w skorupie i torebce wewnętrznej, wzgórzu, moście i móżdżku.

• Krwotok podpajęczynówkowy (skutek pęknięcia tętniaka)

• 
  

• Obraz kliniczny

• Tętnica środkowa mózgu:

• przeciwstronne porażenie połowicze, zniesienie czucia, niedowidzenie połowicze jednoimienne

• Tętnica przednia mózgu:

• niedowład i upośledzenie czucia w obrębie przeciwstronnej kończyny dolnej, nietrzymanie moczu

• Tętnica tylna mózgu:

• niedowidzenie połowicze jednoimienne - zawał kory wzrokowej

• Układ kręgowo-podstawny:

• zespół Wallenberga wiąże się z uszkodzeniem pnia mózgu i móżdżku

• Ocena:

• ABC:

• Należy ocenić drożność dróg oddechowych oraz czynność oddychania i krążenia.

• Pacjenci ci znajdują się w stanie potencjalnego zagrożenia życia.

• Należy zapewnić im takie środki bezpieczeństwa jak: droga dożylna, monitorowanie czynności serca, możliwość podania tlenu.

• Leczenie

• Udar niedokrwienny

• Leczenie nadciśnienia (gdy skurczowe RR > 220 mm Hg lub rozkurczowe > 120 mm Hg - nagłe obniżenie ciśnienia zwiększa obszar zawału). Celem jest utrzymanie RR rozkurczowego na poziomie ok. 100 mm Hg (nitroprusydek sodu, labetalol, hydralazyna)

• Leczenie przeciwzakrzepowe (heparyna, gdy wykluczono krwotok śródmózgowy)

• Leki przeciwpłytkowe (aspiryna)

• Leczenie operacyjne (gdy obrzęk móżdżku - wklinowanie)

• Leczenie trombolityczne (gdy początek objawów w ostatnich 3 godzinach)

• Udar krwotoczny - pilna konsultacja neurochirurgiczna.

• Terapia podtrzymująca obejmuje różne metody obniżania ciśnienia śródczaszkowego (hiperwentylacja, nimodypina - zmniejszenie skurczu naczyniowego, podawanie mannitolu i leków moczopędnych)

---