30 Leki anksjołityczne (anksjolityki) i zaburzenia lękowe
Tabela 2.9. Objawy odstawienia anksjolityków benzodiaze-pinowych (i meprobamatu)
Informacje podstawowe
• Objawy odstawienne występują najczęściej po nagłym przerwaniu stosowania krótko działających benzodia-zepin, są najsilniej wyrażone pomiędzy 2 a 10 dniem po odstawieniu leku i mogą się utrzymywać do 1 miesiąca. Postępowanie lecznicze polega na zastosowaniu średniej dawki długo działającej ben-zodiazepiny, a następnie bardzo powolnej (stopniowej) redukcji dawki.
Objawy odstawienia
• Zaburzenia snu (bezsenność)
• Lęk, niepokój
® Dysforia, drażliwość
« Mialgia, skurcze mięśni
• Drżenie mięśniowe
• Bóle głowy
• Nudności, wymioty, zmniejszenie łaknienia
• Zlewne poty
• Zamazane widzenie
• Nadwrażliwość na hałasy, światło, zapachy
• Zaburzenia cenestyczne
« Poczucie derealizacji, depersonalizacji
Ciężkie powikłania
• Majaczenie (u około 7%)
a Napady drgawkowe (niekiedy gromadne) (u około 4%)
Tabela 2.10. Zasady stosowania anksjolityków benzodiaze-pinowych
9 Przed rozpoczęciem kuracji starannie rozważyć wskazania, planowaną długość leczenia, rodzaj leku oraz możliwość zastosowania alternatywnych metod terapii
• Stosować najmniejsze skuteczne dawki
• Unikać stosowania dłużej niż 4 miesiące w terapii zaburzeń lękowych i 1 miesiąc przy bezsenności (wzrost tolerancji, spadek skuteczności)
® Odstawiać stopniowo (przy długotrwałym stosowaniu dużych dawek — w ciągu kilku tygodni). Przy długotrwałym stosowaniu krótko działających ben-zodiazepin najpierw zastosować lek działający długo, a potem stopniowo redukować jego dawkę
® Unikać stosowania (lub ograniczyć czas stosowania) u osób ujawniających skłonności do uzależnienia lub z wyraźnymi zaburzeniami osobowości
• Unikać stosowania u osób w wieku podeszłym (ryzyko zaburzeń pamięci)
• Nie łączyć z lekami wchodzącymi w niebezpieczne interakcje (por. tabela 2.15).