0000014 3

30 Leki anksjol i tyczne (anksjolityki) i zaburzenia lękowe

Tabela 2.9. Objawy odstawienia anksjolityków benzodiaze-pinowych (i meprobamatu)

Informacje podstawowe

•    Objawy odstawienne występują najczęściej po nagłym przerwaniu stosowania krótko działających benzodia-zepin, są najsilniej wyrażone pomiędzy 2 a 10 dniem po odstawieniu leku i mogą się utrzymywać do 1 miesiąca. Postępowanie lecznicze polega na zastosowaniu średniej dawki długo działającej ben-zodiazepiny, a następnie bardzo powolnej (stopniowej) redukcji dawki.

Objawy odstawienia

•    Zaburzenia snu (bezsenność)

•    Lęk, niepokój

•    Dysforia, drażliwość

•    Mialgia, skurcze mięśni

•    Drżenie mięśniowe

•    Bóle głowy

•    Nudności, wymioty, zmniejszenie łaknienia

•    Zlewne poty

•    Zamazane widzenie

•    Nadwrażliwość na hałasy, światło, zapachy

•    Zaburzenia cenestyczne

•    Poczucie derealizacji, depersonalizacji

Ciężkie powikłania

•    Majaczenie (u około 1%)

•    Napady drgawkowe (niekiedy gromadne) (u około 4%)

Tabela 2.10. Zasady stosowania anksjolityków benzodiaze-pinowych

•    Przed rozpoczęciem kuracji starannie rozważyć wskazania, planowaną długość leczenia, rodzaj leku oraz możliwość zastosowania alternatywnych metod terapii

•    Stosować najmniejsze skuteczne dawki

•    Unikać stosowania dłużej niż 4 miesiące w terapii zaburzeń lękowych i 1 miesiąc przy bezsenności (wzrost tolerancji, spadek skuteczności)

•    Odstawiać stopniowo (przy długotrwałym stosowaniu dużych dawek — w ciągu kilku tygodni). Przy długotrwałym stosowaniu krótko działających ben-zodiazepin najpierw zastosować lek działający długo, a potem stopniowo redukować jego dawkę

•    Unikać stosowania (lub ograniczyć czas stosowania) u osób ujawniających skłonności do uzależnienia lub z wyraźnymi zaburzeniami osobowości

•    Unikać stosowania, u osób w wieku podeszłym (ryzyko zaburzeń pamięci)

•    Nie łączyć z lekami wchodzącymi w niebezpieczne interakcje (por. tabela 2.15).