10144

nie: a mianowicie bibliografii dążących do rejestracji całego dorobku piśmiennictwa naszego kraju. Miejsce podstawowe zajmuje tu przede wszystkim Bibliografia polska Karola Estreichera, wielotomowe pomnikowe dzieło, spis druków polskich i Polski dotyczących od początku drukarstwa do końca XIX w. Od roku 1928 wychodzi w formie periodycznej bieżący rejestr wszystkich druków polskich i poloników, noszący do 1939 r. tytuł Urzędowy Wykaz Druków, a od 1946 r. do dziś egzystujący jako Przewodnik bibliograficzny. Urzędowy wykaz druków. Uzupełnieniem tej bieżącej bibliografii jest niezmiernie pożyteczna Bibliografia zawartości czasopism, wydawana bieżąco przez Instytut Bibliograficzny przy Bibliotece Narodowej w Warszawie od 1947 r.: obejmuje ona materiały z czasopism od tygodnika do rocznika włącznie (także z kilku wybranych dzienników) i z wydawnictw zbiorowych. Wydane po wojnie polonica (bo dawniejsze uwzględniła Bibliografia Estreichera oraz Urzędowy Wykaz Druków) starała się zebrać J. Zabielska (.Bibliography of Books in Polish or rela-ting to Poland published outside Poland. T. 1-2. London 1957 --1959).

Zwróćmy jeszcze na koniec uwagę na dzieło, nie będące wprawdzie typową bibliografią, będące natomiast niezbędnym narzędziem dla wszystkich, mających na co dzień do czynienia z dawną książką lub czasopismem. Chodzi tu o Słownik pseudonimów i kryptonimów pisarzy polskich oraz Polski dotyczących ... Adama Bara (T. 1-3. Kraków 1936 -1938).

O współczesnej problematyce związanej z bibliografiami historii sztuki informuje Bibliographie d’histoire de Fart. Paris 1969 -«ColIoques internationaux du Centre National de la Recherce Scientifique».

Janina Wiercińska