18

Wykorzystując zasadę superpozycji, przemieszczenia pionowe punktów i i 2 można określić wzorem:

EJ,

^a=yj;

a *0)    „ _x(²)

5„S^ + 8_i2S^

M ^bi    i-l ^bt

„ _r(2)    „ _T(0'

i=i ^bi    1=1 °i

(7.10)

gdzie:

K-

bjp, m, w) -

przemieszczenie pionowe punktu zamknięcia grodzi poprzecznej 1

z kratą główną od obciążenia wywołanego siłami wewnętrznego

^xi .

oddziaływania kraty pomocniczej na główną , J

°i

przemieszczenie pionowe punktu zamknięcia grodzi poprzecznej 2 z kratą główną od obciążenia wywołanego siłami wewnętrznego

Xj

oddziaływania kraty pomocniczej na główną

przemieszczenie punktu od obciążenia jednostkowego, przyłożonego w punkcie kr,

długości prętów wykratowania poprzecznego i ukośnego;

suma sił poprzecznych działających na kratę główną w przekroju grodziowym (1);

suma sił poprzecznych działających na kratę główną w przekroju grodziowym (2).

Krata główna działa na kratę pomocniczą poprzez pręty wykratowania poprzecznego i ukośnego układem sił ~ (rys. 7.12).

^bi

Przemieszczenia punktów 1 i 2 przekrojów grodziowych można określić wzorami:

•*-k

yi

ej₇

.(2)

SnXf- + S nEf

i=! ^bi    i=l ^bi

n    * _x(»

5₂₂ E^ ₊ 8_2]S^

(=1 ^ui

(7.11)

zastępczy moment bezwładności kraty pomocniczej,

gdzie:

suma sił poprzecznych działających na kratę pomocniczą w przekroju grodziowym (1),

suma sił poprzecznych działających na kratę pomocniczą w przekroju grodziowym (2).

©

Schemat odkształcenia kratowego dźwigara odniesiony do przyjętych założeń obliczeniowych przedstawiono na rysunku 7.13.

Dla prętów LU i CH grodzi poprzecznej 1 obliczeniowy schemat odkształcenia przedstawia rysunek 7.14.

Pręty LU i CH grodzi poprzecznej 1 obciążone są momentem oddziaływania x_x. Zwrot momentu przeciwdziała obrotowi odkształconej osi prętów LU i CH wynikłemu z niejednakowego przemieszczenia punktów zamocowania w kracie głównej i pomocniczej.

127