325

■8MH-M814-0. <51>> WN PWN 2<HI7

312 CZĘŚĆ II Polityka handlowa

Jeżeli taka argumentacja jest prawdziwa, to promowanie w pełni wolnego handlu może być korzystniejsze, mimo że w teorii istnieją lepsze rozwiązania.

Trzy argumenty przedstawione w poprzednim podrozdziale najprawdopodobniej odzwierciedlają poglądy większości ekonomistów zajmujących się ekonomią międzynarodową (przynajmniej w Stanach Zjednoczonych):

1.    Tradycyjnie mierzone koszty odstępstw od wolnego handlu są duże.

2.    Istnieją inne korzyści z wolnego handlu, które zwiększają koszt polityki protekcjonistycznej.

3.    Każda próba odejścia od wolnego handlu przy zastosowaniu polityki optymalnej Z punktu widzenia efektywności będzie zniekształcona przez grę interesów politycznych.

Niemniej jednak istnieją poważne argumenty przemawiające za odejściem od liberalnej polityki i zasługują one na przedstawienie.

STUDIUM PRZYPADKU

Jednolity rynek europejski i korzyści z handlu

W roku 1987 narody Wspólnoty Europejskiej (teraz Unii Europejskiej) przyjęty Jednolity Akt Europejski, którego celem było utworzenie prawdziwie zunifikowanego rynku europejskiego. Ponieważ akt ten miał wejść w życie w ciągu pięciu lat. środki, które wówczas przedsięwzięto, nazywane są często .Programem 1992'

N ezwyktość tego programu polegała na tym. ze Wspólnota Europejska byfa już unią celną, a więc ze juz wcześniej zn-esiono 'a i kwoty importowe w nandiu wewnątrz-eureoejskim. Co zaten pozostało do zliberalizowania? Zwolennicy .Programu 1992" twierdzili, ze w Europie nadal istnie.ią istotne bariery w handlu międzynarodowym. Niektóre z ntch związały s-ę z kosztami przekraczania granic. Na przykład już to. ze ciężarówki przewożące towary między Francją i Niemcami musiały się zatrzymywać w celu dopełnienia formalności, powodowało przestoie, a więc straty czasu i paliwa. Pcdcbne koszty ponosili biznesmeni, którzy lecieli z Londynu do Paryża gedzinę, ale następną godzinę zabierała im kontrola graniczna i celna. Zakres integracji rynków ograniczały także różnice w przepisach Na przykład Z powodu Odmiennych przepisów sanitarnych dotyczących żywności w krajach europejskich nie można było po prostu załadować ciężarówki brytyjskimi towarami zawieźć ich do Francii lub odwrotnie.

Likwidowanie tych subtelnych przeszkód w handlu było bardzo trudnym procesem politycznym. Po-wiedzmy, że Francja pozv.nl> na to, aby dobra z Niemiec wjeżdżały na |cj terytorium bez źadnoj kontroli. Co mc>2c ustrzec f rancuzów przed dobrami przemysłowymi. które nie spełniają francuskich standardów bezpieczeństwa, przed żywnością me spełniającą francuskich kryteriów zdrowotnych czy lekarstwami, które nie zostały zaaprobowane przez francuskich lekarzy? Jedynym sposobem na prawdziwe otwarcie granic jest zgoda zainteresowanych krajów na ustalenie wspólnych standardów. tak aby dobro spełniające francuskie wymagania było akceptowane w Niemczech i odwrotnie. Głównym zadaniem negocjacji z 1992 roku była zatem harmonizacja przepisów dotyczących setek przypadków, a negocjacje byty często bardzo trudne ze względu na różnice narodowych kultur.