35

66

sin AA

sin AA

Ze wzoru cosinusów:

Mp — A', -f A; - 2 A,A₂ cos AA

co po podstawieniu daje:

sin* AA

M; »    -- (A^ ♦ A²U - 2 A, A„ cos AA)    (3.23)

Wykonanie dwóch obserwacji w takich samych warunkach |x>woduje uzyskanie różnych wartości błędów Aj i A_n i większej liczby n obserwacji, a także otrzymanie różnych wartości błędów:

(3.24)

Składniki ze znakami sumy przy nieograniczonym wzroście liczby obserwacji n można przyjąć jako wartości błędów średnich; ostatecznie:

sin AA

gdzie k oznacza współczynnik korelacji między ogólnymi średnimi błędami alp.

Wzrór (3.25) służy do określenia radialnego błędu pozycji z dwóch alp oraz - po pewnej modyfikacji - również do określenia błędu pozycji z dwóch alp zliczeniowo-obserwowanych. Uwzględniając w tym wzorze wartości współczynnika korelacji: zapisujemy:

M - ~r~—    ♦ ^mii “ 2 O² cos AA    (3.26)

sin AA

oraz dJa pozycji sprowadzonej do wspólnego miejsca (zenitu):

M = yfm* + mf, +    - 2 O² cos AA (3.27)

sin AA

przy czym błąd zliczenia:

m_A = ^m; cos^:q + mj[S sin² q    (3.28)

gdzie:

S - przebyta droga między obserwacjami, m, - średni błąd w przebytej drodze. n\ - średni błąd w kierunku (kursie).

q - kąt kursowy, „azymut minus kurs” (A - K), jak w poprawce sprowadzenia do wspólnego zenitu

(wzór (2.2) ).

Wzór (3.28) sporządzono do oceny dwóch niejednoczesnych obserwacji również dla pozycji zliczeniowo-obserwowanych.