3

błoną zewnętrzną.. Zewnetęgna^błona mltochondriów pod względem składu chemicznego przypomina ER. Wykazano doświadczalnie, że może wymieniać z nią

a vi '

jiiektóre fosfolipidy. Błona ta jest przepuszczalna .zawiera ęnzymy^metabolizmu tłuszczowego; Jej wyznacz

substancji.

SiŁ^d^^ymoTTtraTTglio^^kataliżując^ rozkład mono amin do₍^aldehydu 10.2.2.2. Wewnętrzna błon a grubo    gr z e-

sbieni&.-W mikroskopie elektronowy nie wykazuje ona typowe-T/fi a błon troi-l^rstjroyre^^^^tiirj^^^^ew^trzna^p^ięr^chnia^iest gładka, wewnętrzna natomiast po wybąrwieniu negatywowym ma powtarzające się jfttfongtffi, )uł^wkajgg“(ryćioyil?)".    do syntezy

i rozkładu ATP. Metodą krior^ow^oiwsTnieTmożna wykazać buła^cowatyS struktur najprawdopodobniej dlatego, że płaszczyzna roz^szozepi^aniKr" błony przebiega przez jej., środek..^Uważa 3i.ę,-_;-_:że^;bułbwl^^v^łani-a'j^~się. ze zwartej struktury- błony dopiero po jej rozerwaniu. Krioryty błon wewnętrznych ujawniają natomiast ich._globułarną.strukturę, (ryc. 10.3). Globularne białka są różnej wielkości i mogą tworzyć różne układy. Znanych jest wiele modeli przedstawiających molekularną organizację błony mitochondrialnej. Dominują

Ryc.10,3. Przestrzenne rozmieszczenie kompleksu łańcucha oddechowego oraz jego wymiary. Pewne składniki kompleksu występują na różnej głębokości błony, co uwzględniono częściowo na ryc.5. F - czynnik sprzęgający fosforylację (wg Musila i wsp. 1977) FP - flawóproteid; b, c_fa,a^ - cytochroray    *

różne modyfikacje modelu płynnej mozaiki. Oryginalny model podano na rycinie 10.1!% według którego cząstki białkowe w wewnętrznej błonie tworzącej grs&b4^TTlT^I~n3p-ak^wane" są ściśle,a nieliare....z_nfch..będace wielocząsteczkowy-mi kompleksami tworzą charakterystyczne wydłużone formy.W tym miejscu jedynie sygnalizujemy o tej~iww^~koncepcji ouuowy Biony mitochondrialnej, odbiegającej od modelu płynnej mozaiki,ze względu na jej dyskusyjność.Zainteresowanych odsyłamy do pracy SjtJstranda (1978)* |Wpwne-tr-zna—błona- —1 fmłwyrze- 1 pugg-c-galmto^tylko a-małych- eząste.cz.glc„:__prgani cznych fosforanów, ADP, ATP,

- a mi no kwa s ówjT. kwasów tłu sz czowych,^.k\^sów"d.wu-    Przy stawtrff^role w pełnieniu ^orzez mltochondrla

r~Db3Xnują w niej białek we-*

rżenia^ ATP.^PrT^l^ej^amej liczbie mltochondriów może występować więcej grzebieni zwiększających tę powierzchnię, np. w metabolicznie. aktywnych komórkach wydzielniczych, mitochondria mają silnie rozwinięty system grzebieni, w komórkach ęndodermy-słabo. Nie zawsze istnieje jednak prosta zależność między liczbą i wielkością grzebieni a ich funkcją (patrz rozdz. 10.5).

10.2.5. Matriks

mitochondrium. Zawiera ókoió

porfbbilinb-

genu,syntezę białek i kwasów nukleinowych.Enzymem/markerowym matriks. ._niJ.ast-sSe^Zjgr^ianowa wyst^u^ącalTsy^^ szaragp^tri^^^eL^fi^Fkbtiiponentów (ryc. 10.2):

a)    jJbazai^^^le-gi^apoAobnf^rf-JiukleoidyJwidoczne n^j^xanlępkidi_^raw-kaćh jako miejsca o. jjuiLej.szft j^gęstości, elektronowe; j_| i pierścjeniowatym,pozbawionym histonów DNA długości

jeddir-taki*-obszar;^^,x^r!^^,,^°i6rkądi....liś.ci Imraka. lub może być ich^więcej p zwłaszcza w dużych mitochondr.iach;-

b)    Ryboanmy^ o właściwościach zbliżonych-do^rybosomów, organizmów pro-

karlptycznych i..chloroplastowych (patrz rozdz. 6.1); Ob^crwść DNA,.ryboso-mow oraz wszystkich innych czynników potrzebnych do    i transkryp-

D4ałek7

Dlazmib

cjf sprawia, że w mitochondriaćh zachodzi częściowo, svntftz.aJuch—własnych białek,'“cHoS’ ^ękśz(ós^^iąłjeirinito<^on(^.ąŁm^ąyntetyzowangi jest w cyto-

plazmib^przy wykorzystaniu informacji genetycznej jądra,

głó^.a_£o._af^an_wapnla, a nie lipidy jakie występują w^HTalOgTcźnych pod ^względem kształtu 4- gęstości elektronowej utworach plastydowych zwany<*|p^ą®fePfi^._;q6ul^i^<"

j)ophod: niu

ściej nieznanym.