160
błoną zewnętrzną.. Zewngjac2naJfełona mitochondriów pod względem składu chemicznego przypomina ER. Wykazano doświadczalnie', że może wymieniać ^ nią jiiektóre fosfolipidy. Błona ta jest przepuszczalna dla wielu" substanc.li. Zawiera ęńzymy^^'ta^TiSnu^5usz?^w^r^eJ
[katalizuj ijca rozkład monoamin do aldehydu i^amaniaky,^ wnętrzna błon a grubo ść3T' 6^ig' ;m^wrzy^ grze-
s^ruktury. ^^^ze\mętrzr^^owierzchnla^Jest gład*af w»»wrn>tryna o wybarwieniu negatywowym ma powtarzające sle jednostki \ zM&ne^ (ryc.~1CTt1IJ)'. Jednostkom" t^'prżvp^rr?ej,,^gi"C7zd.olność do syntezy
kazać buławkowatych struktur najprawdopodobniej dlatego, że płaszczyzna roz_§z.Cże^a3£lK^"błony przebiega przez .ie.i, środek. Uważa siąT -że"bułaWk2i:-wvłai>ii'a';ią-"5lę ze zwartej struktury błony dopiero po jej rozerwaniu. Krioryty błon wewnętrznymi ujawniają natomiast ich ^lobularną.strukturg_(ryc. 10.3). Globularne białka są różnej wielkości i mogą tworzyć różne układy. Znanych jest wiele modeli przedstawiających molekularną organizację błony mitochondrialnej. Dominują
Ryc.10.3* Przestrzenne rozmieszczenie kompleksu łańcucha oddechowego oraz jego wy-' miary. Pewne składniki kompleksu występują na różnej głębokości błony, co uwzględniono częściowo na ryc.5. F - czynnik sprzęgający fosforylację (wg Musila i wsp, 1977}
FP - flawóproteid; b, ct'a,a^ - cytochromy
różne modyfikacje modelu płynnej mozaiki. Oryginalny model podano na rycinie 10.1S, według którego cząstki białkowe w_wewnętrznej błonie_ tworzącej gra&:hfeTrrrTTp&k^wańeJ_są ściśle.a nieid^re--z._nixh.Łbedące wielocząsteczkowy-mi kompleksami tworzą charakterystyczne wydłużone formy.W tym miejscu jedynie sygnalizujemy-©-tej nowej”koncepcji budowy~6Iony mitochondrialnej, odbiegającej od modelu płynnej mozaiki,ze względu na jej dyskusyjność.Zainteresowanych odsyłamy do pracy SjBstranda (1978). |Wpwnetgzna--błona^1rv r,^ll.»Jrn..o_-H|y-iYln mfl-łyeh-cząsteczek: organicznych fosforanów, ADF, ATP, aminokwasowT"kwasów tłuszczowych,...kwasów dwu- 1~ udziale^specyfT^griytarTgSenośnikóyf.-Warstwa lipidowa tej błoftr^
nętrzną jgowierzchnlą tej błony .^^eptydy pirymidynowe,
stawo^fl:ol5_^_p_ełnieniu przez mlto<diondria lhzasadnicz£ui-^nk&^-twcw
rżenia ATP^Przy teo'' samej liczbie mitochondriów może występować więcej grzebieni zwiększających tę powierzchnię, np. w metabolicznie aktywnych komórkach wydzielniczych, mitochondria mają silnie rozwinięty system grzebieni, w komórkach endodermy-słabo. Nie zawsze istnieje jednak prosta zależność między liczbą i wielkością grzebieni a ich funkcją (patrz rozdz. 10.5).
10.2.3. Matriks
enzvmv Katall
genu,syntezę białek i kwasów nukleinowych,Enzymem/markerowym matriks _-.1fes.t__ ;ryhlanowa występu^ąca~łT^?^Ti£^TMhfta--tf^matrikaMMUgtóżaiAjaQż«a..
?tru^u^^^y^;jRo^onentów (ryc7 10.2):
a\ ^b.sza^^nu^Ipnl^onndabnA^r.nukleoidyjwidOGZne ną,j^trsu^ęn^ai_^raw-. kaćhjako miejsca o mniejszej^ ,g!|stości_ elektronowej i pierś ci eniowatym, pozbawionym histonów DNA dłiigości byc
jeden-taki- obszarnp'^fr HccTmórkach llści buraka, lub może być ich więcej, zwłaszcza w dużych mitochondriach*-
b VjFfa>>ftgornv o właś ciwo ściach,, zbliżony chdo^rybosomów. organizmów pro -
kaMptycznych 1 chloroplastowych (patrz rozdz. 6.1); Obecność DNA,. rybóso-mów oraz wszystkich innych czynników potrzebnych do^transLLacji i iranskryp-
cjf "śprawia, że w mitochondriaćh zachodzi iczęśclowo__synt-ez.a»Xch___własnych
b^ałeK^^cHoc wlekśzósć "ijiałek mitohondr^aljm^h.. synbetjzowaną jest w cyto-p 1 azmie-pr z y wykorzystaniu informacjT genetycznej jądra
c)> Grarialrelj^5ć¥'~wlswvm składzie gł o^g^^oglpran wapni a, a nie lipidy jakie występują liT^Sialdgrcznych pod ^względem kształtu 1 g ę śt oś ci 'elektronowej utworach plastydowych zwany^lpiąg^^i^iaSti^r*"*4?
dT^^az^^^^^^^^^^sporadyc^nie^a^adzl^i^^p^hod^n najczęściej nieznanym*