Podstawowe koncepcje i definicje 673
Trzeba też zaznaczyć, że nawet jeśli system ten dawał zysk na jakimś rynku, to i tak jego skuteczność była wyraźnie gorsza od większości innych systemów podążających za trendem zastosowanych w tym samym okresie.
Sprawa była jasna. To był zły system. Ale patrząc tylko na ów specjalnie dobrany przykład, można było odnieść wrażenie, że to jest coś, czym posługiwał się Jesse Livermore w swoich najlepszych latach. Między percepcją a rzeczywistością czasami pojawia się luka.
System ten dawał tak wielkie i regularne straty, że można by się zastanowić, czy odwracanie jego sygnałów nie byłoby dobrą strategią transakcyjną. Większość strat to jednak rezultat dużej czułości systemu i - co za tym idzie - wysokich kosztów transakcyjnych. (Koszty transakcyjne obejmują prowizję i poślizgi cenowe, o których więcej powiemy za chwilę). Czułość systemu czasami bywa korzystna, jak to było w przypadku franka szwajcarskiego w 1980 roku. Ogólnie rzecz biorąc, jest to jednak podstawowa słabość tego systemu.
Straty wynikające z kosztów transakcyjnych nie stałyby się zyskami w rezultacie odwracania sygnałów systemu. Postępowanie wbrew wszystkim sygnałom spowodowałoby takie same koszta transakcyjne, a zatem i to nie miałoby sensu.
Morał jest prosty: nie należy wyciągać żadnych wniosków na temat systemu (lub wskaźnika) na podstawie odosobnionych przypadków. Jedynym sposobem określenia wartości systemu jest testowanie go w długim okresie na wielu rynkach.
System transakcyjny to pewien zespół reguł Wykorzystywany do generowania sygnałów. Parametr to pewna wielkość, którą można swobodnie zmieniać w celu różnicowania czasu pojawiania się sygnałów. Na przykład w systemie opartym na wybiciu parametrem jest N, czyli liczba dni, z których maksimum lub minimum musi zostać przekroczone, by wystąpił sygnał. Wprawdzie działanie reguł tego systemu będzie takie samo niezależnie od tego, czy N równa się 7, czy 40, ale moment pojawienia się sygnałów będzie bardzo różny (patrz na przykład diagram 17.5 i w poprzednim rozdziale).
Większość systemów transakcyjnych ma więcej niż jeden parametr. W systemie przecięcia dwóch średnich kroczących są na przykład dwa parametry, to znaczy długości krótszej i dłuższej średniej. Każda kombinacja wartości parametrów zwana jest zestawem parametrów. W powyższym systemie takim konkretnym zestawem może być na przykład 10 i 40. W systemach z tylko jednym parametrem (na przykład