686

Uogólnienia

Uogólnienie pojawia się wtedy, gdy ktoś na podstawie pojedynczego doświadczenia formułuje regułę, a następnie stosuje ją do wszystkich podobnych zdarzeń. Niektórych uogólnień jednak wcale nie zauważa.

Kiedy dana osoba mówi: „Na przyjęciu wszyscy byli dla mnie niemili!”, możesz ją zapytać: „Dla kogo jeszcze byli niemili?”. Gdy odpowiada: „Wszyscy się znali i tylko wobec mnie byli złośliwi”, wiesz, że nie ma pojęcia, czy ktokolwiek inny czuł się tam niekomfortowo.

Gdy powiesz: „Aha, czyli zmartwiło ich twoje przyjście, a ucieszyli się, kiedy wychodziłaś", dana osoba być może zacznie myśleć o wyjątkach i poda choćby jeden, mimo że nadal będzie się wydawała przywiązana do myśli o niechęci, która ją spotkała.

Wówczas błędna dotąd składnia będzie mogła odzwierciedlić bardziej adekwatną mapę wewnętrzną, tj. dana osoba zda sobie sprawę z tego, że istniały wyjątki od stworzonego uogólnienia.

W efekcie dana osoba uzyska nowy zasób: wiedzę o tym, że istnieją ludzie, którzy ją lubią.

G»