bio0

Część

ucha

Ogólna funkcja

Nazwa

elementu

przewód

słuchowy

Budowa i funkcje

Nieco kręty kanał, długości oł^pT, r*---1-----!-    ' -•    cm

Przekazuje fale dźwiękowe na b|_0n bębenkową. Obecne w nim są wio"! (ochrona przed wnikaniem ciał obcy^

gruczoły woskowinowe (przeks;

^;Małcont

N

c

—

c<

3

z potowych) i łojowe. Ich wydzi_e|j_na bogata w tłuszcze natłuszcza przewjffl słuchowy i błonę bębenkową, substancje bakteriobójcze.

błona

bębenkowa

Elastyczna, cienka i delikatna błona łącznotkankowa. grubości zaledwie 0.1 mm. wprawiana w drgania przez falc dźwiękowe, które wiernie powtarza. Zamyka przewód słuchowy zewnętrzny. Po uszkodzeniu może się odbudowywać.

Wzmocnienie i przeniesienie drgań wywołanych przez fale akustyczne z powietrza do środowiska wodnego w uchu wewnętrznym

jama

bębenkowa

kosteczki

słuchowe:

-    młoteczek

-    kowadełko -strzemiączko

Przestrzeń w kości skroniowej wypełniona powietrzem, zawierająca kosteczki słuchowe. Pojawiła się już u

s

3

Jt

■o

c

u

3

Najmniejsze w całym organizmie człowieka kosteczki, połączone ze sobą. Przenoszą drgania z błony bębenkowej na okienko przedsionka. Połączenie ich w ciąg dźwigni umożliwia wzmocnienie dźwięku około 20 razy (stanowią układ mechaniczny przenoszący drgania powietrza na drgania płynu).

trąbka

słuchowa

(Eustachiusza)

Umięśniony przewód łączący ucho środkowe z gardłem. Przeważnie j zamknięty na skutek skurczu mięśniówki. Otwiera się w przypadku zmian ciśnienia atmosferycznego (w celu wyrównania ciśnienia w jamie bębenkowej z ciśnieniem na zewnątrz) oraz przy okazji połykania lub ziewania.

Stanowi ochronę przed rozerwani® błony bębenkowej w przypadku fali dźwiękowej, daje możliwość odbierania dźwięku w różnych warunkach ciśnienia).__

Ogólna funkcja

t)

s

0 6

1

Zamiana bodźców mechanicznych (drgań płynu wypełniającego błędnik błoniasty) w impulsy nerwowe odbierane przez nerw słuchowy

i przekazywane do mózgu

Nazwa elementu	Budowa i funkcje
	Gdyby trąbka była stale otwarta, słyszałoby się zjawiska akustyczne od strony gardła, głównie szum powietrza podczas oddychania. Dłuższe zamknięcie trąbki powoduje z kolei wchłanianie powietrza z ucha środkowego, bolesne wciąganie błony bębenkowej i upośledzenie słuchu. U dzieci trąbki słuchowe są krótsze i szersze - stąd częste infekcje ucha środkowego.
błona okienka przedsionka	Cienka błona, drgając, wytwarza falc w płynie błędnika błoniastego ślimaka.
przedsionek	Przylega do ucha środkowego, łączy ślimaka i kanały półkoliste. Składa się z woreczka i lagiewki: wysłany częściowo nabłonkiem rzęskowym.
kanały półkoliste	Trzy rurkowate przewody ułożone w trzech wzajemnie prostopadłych płaszczyznach. Wypełnione są płynem (tzw. endolimfą). który, poruszając się, drażni komórki zmysłowe, dzięki czemu odbieramy wrażenia o ruchach obrotowych, przyspieszeniach, spadaniu itp. Za rejestrowanie ruchów endolimfy odpowiadają tzw. otolity. Wszystkie kręgowce posiadają trzy kanały półkoliste (wyjątek: bezżuchwowce -dwa).
ślimak	Spiralny kanał zwijający się jak muszla ślimaka (od 2,5 do 2,75 zakrętów u człowieka). Wypełniony jest płynem (endolimfą) i zawiera tzw. narząd spiralny (Cortiego), zbudowany m.in. z komórek zmysłowych (włoskowatych), odbierających drgania wywołane falami dźwiękowymi i przekazujących impulsy do nerwu słuchowego.
nerw słuchowy	Przesyła impulsy nerwowe z komórek zmysłowych do kory mózgowej (pola słuchowego w płacie skroniowym). Tam zamieniane są na świadome informacje o położeniu ciała i docierających dźwiękach.