Część ucha |
Ogólna funkcja |
Nazwa elementu |
*---^ Budowa i funkcje |
SJ c u Hu* c » N |
przewód słuchowy |
Nieco kręty kanał, długości około 2,5 cm" Przekazuje fale dźwiękowe na błonę bębenkową. Obecne w nim są włosy (ochrona przed wnikaniem ciał obcych), gruczoły woskowi nowe (przekształcone z potowych) i łojowe. Ich wydzielina bogata w tłuszcze natłuszcza przewód słuchowy i błonę bębenkową, zawiera substancje bakteriobójcze. | |
O JS |
błona |
Elastyczna, cienka i delikatna błona | |
3 |
bębenkowa |
łącznotkankowa. grubości zaledwie 0.1 mm. wprawiana w drgania przez faic dźwiękowe, które wiernie powtarza. Zamyka przewód słuchowy zewnętrzny. Po uszkodzeniu może się odbudowywać. | |
Wzmocnienie |
jama |
Przestrzeń w kości skroniowej wypełniona | |
i przeniesienie drgań wywołanych przez |
bębenkowa |
powietrzem, zawierająca kosteczki słuchowe. Pojawiła się już u płazów | |
fale akustyczne |
kosteczki |
Najmniejsze w całym organizmie | |
z powietrza do |
słuchowe: |
człowieka kosteczki, połączone ze sobą | |
środowiska wodnego |
- młoteczek |
Przenoszą drgania z błony bębenkowej | |
.5 ■u |
w uchu wewnętrznym |
- kowadełko -strzemiączko |
na okienko przedsionka. Połączenie ich w ciąg dźwigni umożliwia wzmocnienie dźwięku około 20 razy (stanowią układ mechaniczny przenoszący drgania powietrza na drgania płynu). |
trąbka |
Umięśniony przewód łączący ucho | ||
u |
słuchowa |
środkowa z gardłem. Przeważnie | |
£ u 3 |
(Eustachiusza) |
zamknięty na skutek skurczu mięśniówki. Otwiera się w przypadku zmian ciśnienia atmosferycznego (w celu wyrównania ciśnienia w jamie bębenkowej z ciśnieniem na zewnątrz) oraz przy okazji połykania lub ziewania. Stanowi ochronę przed rozerwaniem błony bębenkowej w przypadku silnej fali dźwiękowej, daje możliwość odbierania dźwięku w różnych warunkach ciśnienia). |
fci& uch*L- |
Ogólna funkcja |
Nazwa elementu |
Budowa i funkcje |
Gdyby trąbka była stale otwarta, słyszałoby się zjawiska akustyczne od strony gardła, głównie szum powietrza podczas oddychania. Dłuższe zamknięcie trąbki powoduje z kolei wchłanianie powietrza z ucha środkowego, bolesne wciąganie błony bębenkowej i upośledzenie słuchu. U dzieci trąbki słuchowe są krótsze i szersze - stąd częste infekcje ucha środkowego. | |||
błona okienka przedsionka |
Cienka błona, drgając, wytwarza falc w płynie błędnika błoniastego ślimaka. | ||
i? 1 s o s B c & S u |
Zamiana bodźców mechanicznych (drgań płynu wypełniającego błędnik błoniasty) w impulsy nerwowe odbierane przez nerw słuchowy i przekazywane do mózgu |
przedsionek |
Przylega do ucha środkowego, łączy ślimaka i kanały półkoliste. Składa się z woreczka i łagiewki: wysłany częściowo nabłonkiem rzęskowym. |
kanały półkoliste |
Trzy rurkowate przewody ułożone w trzech wzajemnie prostopadłych płaszczyznach. Wypełnione są płynem (tzw. cndolimfą), który, poruszając się, drażni komórki zmysłowe, dzięki czemu odbieramy wrażenia o mchach obrotowych, przyspieszeniach, spadaniu itp. Za rejestrowanie ruchów endoliinfy odpowiadają tzw. otolity. Wszystkie kręgowce posiadają trzy kanały półkoliste (wyjątek: bezżuchwowce -dwa). | ||
ślimak |
Spiralny kanał zwijający się jak muszla ślimaka (od 2,5 do 2,75 zakrętów u człowieka). Wypełniony jest płynem (endolimfą) i zawiera tzw. narząd spiralny (Cortiego). zbudowany m.in. z komórek zmysłowych (włoskowatych), odbierających drgania wywołane fałami dźwiękowymi i przekazujących impulsy do nerwu słuchowego. | ||
nerw słuchowy |
Przesyła impulsy nerwowe z komórek zmysłowych do kory mózgowej (pola słuchowego w płacie skroniowym). Tam zamieniane są na świadome informacje o położeniu ciała i docierających dźwiękach. |
205