Choroby lasu0025 jpeg

Zamieranie zakończone, czas na regenerację!

grzybów endofitowych, zasiedlających żywe tkanki i w warunkach bezstresowych nie wywołujących żadnych, poznanych dotychczas, symptomów chorobowych. Liście są miejscem rozwoju wielu owadów, pajęczaków i roztoczy. Efekty żerowania i metabolity tych organizmów też odgrywają ważną rolę w cyklu życiowym zasiedlanych tkanek.

Pień, łączący system korzeniowy z koroną, zapewnia wzajemny przepływ asymilatów z korony aż do korzeni drobnych oraz wody, soli mineralnych i wielu innych związków z korzeni do pędów' i igieł. Dzięki takiej wymianie możliwy jest prawidłowy (niczym nie zakłócony) przebieg wszystkich funkcji biochemicznych organizmu. One zapewniają odżywianie komórkowa, wzrost, rozmnażanie - słowem, realizację wszystkich uwarunkowanych genetycznie funkcji życiowych drzewa.

Wzrost i rozw'ój tkanek i organów wyraża zatem aktualne, determinowane przez warunki otoczenia, możliwości realizacji danego genotypu. Przy zmianie aktywności układu: drzewo - czynnik zewnętrzny - środowisko możliwości te są zwykle kształtowane w kierunku pogorszenia kondycji fizjologicznej drzewca, utożsamianej zwykle z jego stanem zdrowotnym. Optymalny w danych warunkach wzrostu stan drzew określa ich kondycję zdrowotną. Każde odstępstwo od tego stanu - czyli sytuacja stresowa, wywołana zarówno przyczynami natury abiotycznej, jak i biotycznej - oznacza zakłócenie równowagi energetycznej systemu (tkanki, drzewa). Ten nowy status rośliny również można nazwać chorobowym.

Choroby poszczególnych drzew dają obraz choroby drzewostanu. Drzewa bowiem zarówno oddziałują na siebie wzajemnym położeniem, pozytywną konkurencją o światło, związki pokarmowa i wodę, nie tylko współdziałają, tworząc korzystne efekty grupy,

■

Zdrowe...    Chore...    Zdrowe...