„I gniazdem są owadów, i gajów okrasą ”
charakter bytowania grzybów endofitycz-nych, bytujących w zdrowych tkankach roślinnych bez wywoływania symptomów obecności. Zalicza się do nich m.in. grzyby powodujące przedwczesne opadanie igieł sosny.
Przedwczesne i masowe opadanie igieł sosny było jednym z niepokojących symptomów' obserwowanych w uprawach i drzewostanach w naszym kraju począwszy od lat siedemdziesiątych, zaś w okresie ostatnich kilku lat występuje lokalnie w' sposób wzmożony i dotyczy nawet 25% drzew. Również w Europie Zachodniej w' latach sześćdziesiątych odnotowano podobne objawy choroby miodnikowej. Zjawisko to można nazwać przedwczesnym, ponieważ dotyczy igieł ubiegłorocznych, objawy obserwowano są już w sierpniu, a po zimie następnego roku pędy pozbawione są całkowicie igieł. Pewne podobieństwo do symptomów' na igłach jednorocznych powodowanych przez grzyby wywołujące tzw. osutkę wiosenną (Lopho-dermium sedidiosum) skłoniło do nazwania tej choroby w podręcznikach fitopatologii jesienną osutką igieł sosny.
Zamieranie i odpadanie w okresie jesiennym igieł trzeciego rocznika w obecnych warunkach jest dla sosny zwyczajnej zjawiskiem naturalnym, jakkolwiek ich pozostawianie na pędzie i udział wre wzroście drzew7 nie należy do rzadkości i świadczy o dobrej kondycji drzewa i braku czynników7 stresowych. Wzmożone opadanie igieł dwuletnich w wieku uprawy budzi niepokój, gdyż przypuszcza się, że może w7 istotny sposób wpływać zarówno na obniżenie jakości cech hodowlanych, jak i na zmniejszenie odporności drzew7 na czynniki abiotyczne i biotyczne. Wiadomo bowiem, że igły dwuletnie sosny zwyczajnej w7 uprawie siedmioletniej na siedlisku BMśw uczestniczą w7 kształtowaniu 51% bieżącego przyrostu wysokości drzew oraz 70% bieżącego przyrostu ich grubości. Brak rocznika dwuletniego igieł może mieć określone konsekwencje gospodarcze z uwagi na trzykrotnie większy wpływ tych igieł, w7 porównaniu z igłami jednorocznymi, na sumaryczną wielkość przyrostu grubości i miąższości drzew. Wykazano również, że drzewa pozbawiane części igieł w koronie, rosnąc w warunkach stresu huby korzeni, szybciej i w7 większym stopniu ulegają chorobie niż drzew7a niedefoliowane.
Jedną z wymienianych w7 literaturze przyczyn przedwczesnego zrzucania starszych igieł jest równoczesne oddziaływanie imisji przemysłowych, jednak wydaje się, że podobnie jak niedostatek związków7 biogennych w7 glebie czy susza, jest to czynnik wtórny, przyspieszający pojawianie się symptomów7 chorobowych. Silne skażenie imisjami wpły-
89