Choroby lasu0069 jpeg

sny, dla którego drugim gospodarzem jest topola osika, gatunek cenny z biocenotyczne-go punktu widzenia! Sytuacja taka miała miejsce w 1997 r. na terenie Puszczy Noteckiej, gdzie chorobę stwierdzono na 80% powierzchni upraw- sosnowych. Podobnym przykładem jest tępiony zwykle trzcinnik, którego obecność na pożarzysku może stwarzać przez pewien okres warunki osłonowa dla sadzonek. W przypadku masowego występowania, na przykład wskutek pocięcia i rozdrobnienia kłączy przez frezowanie gleby pod odnowienia, wprowadzane sadzonki (chodziło o modrzew europejski) mogą być zbyt szczelnie osłonięte przez przewyższające je wzrostem pędy trzcinnika (tu: 125 cm wysokości!), co sprzyja wzrostowi wilgotności powietrza i rozwojowi grzybów pasożytniczych (nastąpiło porażenie pędów przez Botrytis cinerea).

Specyfika profilaktyki i terapii w przypadku występowania chorób korzeni

Przezorny zawsze ubezpieczony - znane hasto zapobiegliwych

Ze względu na specyfikę powstawania i rozwoju chorób systemów⁷ korzeniowych drzew⁷ leśnych, działania zmierzające do ich ograniczania muszą uwzględniać przede wszystkim zagadnienia profilaktyki hodowianej i niezależne od niej uwarunkowania środowiskowe. Nieprawidłowo formujące się systemy korzeniowe drzew mogą być wynikiem niewłaściwego sadzenia, obecności w glebie „podeszwy płużnej” (na gruncie porolnym), czy utrudniającej rozwój korzeni warstwy orsztynu lub rudawca (powstającej w glebach bielicowych na skutek pionowego przemieszczania się i osadzania substancji próchnicowych oraz związków⁷ żelaza i glinu). W preinfekcyjnej fazie choroby jest to istotny czynnik predyspozycyjny, dlatego należy zwracać szczególną uwagę na właściwe przygotowywanie gleby (stosowanie poglębiacza), staranne sadzenie oraz stosowanie zdrowych sadzonek o korzeniach nieprzesuszonych i zaopatrzonych w⁷ odpowiednie mikoryzy ek-totroficzne.

Przebieg w^Tarunków termiczno-wilgotnościowych w⁷ ciągu całego roku ma oczywisty wpływ na kondycję drzew⁷ i kształtowanie się zagrożenia infekcyjnego drzewostanów⁷. W sposób szczególny dotyczy to drzewostanów⁷ iglastych powstałych w wyniku wielko-powierzchniowych zalesień gruntów porolnych. Łagodne bezśnieżne zimy oraz brak opadów i wysoka temperatura w⁷ okresie lata sprzyjają chorobie korzeni, a w konsekwencji zwiększeniu liczby drzew zamierających w⁷ roku następnym. Podobnie w⁷ drzewostanach z udziałem brzozy - wpływ suszy wiosenno-letniej może wyrażać się zaburzeniami w⁷ przebiegu procesów⁷ fizjologicznych drzew⁷ i sprzyjać zarówno atakowi szkodników⁷ owadzich, jak i występujących na danym terenie patogenów korzeni. Profilaktyka w⁷ tym zakresie to przede wszystkim właściwa gospodarka zasobami wodnymi - odtwarzanie starych ciągów⁷ wodnych, jeziorek, budow^ra zastawek, pielęgnacja istniejących strumieni i oczek w⁷odnych.

Wzrost predyspozycji chorobow⁷ej drzew i zwiększanie areału występowania patogenów korzeni następuje również w⁷ wyniku okresowych defoliacji koron drzew⁷ przez ow^ra-dy i zmniejszenia powierzchni asymilacyjnej w⁷ wyniku utrzymującego się poziomu za-

wiosenna

1993    1994    1995    1996    1997    1998    1999

Kolejność występowania chorób infekcyjnych w uprawach na terenach po pożarze