DSC03125 (2)

Przez punkt widzenia rozumieć będę czynnik podmiotowo-kul-turowyTcTecydujący o sposobie mówienia o przedmiocie, w tym m.in.

0    kategoryzacji przedmiotu, o wyborze podstawy onomazjologicznej przy tworzeniu jego nazwy, o. wyborze cech, które są o przedmiocie orzekane w konkretnych wypowiedziach i utrwalone w znaczeniu. Przyjęty przez podmiot mówiący jakiś punkt widzenia funkcjonuje więc jako zespół dyrektyw kształtujących treść i strukturę treści słów

1    całych wypowiedzi, dających też podstawę do identyfikacji gatunków mowy i stylów językowych. Jak istotny to czynnik w odczuciu użytkowników języka, świadczy choćby wiersz ludowej poetki, Kazimiery Sekułowej, pt. Chłopski punkt widzenia:

Romantycy, marzyciele z głowami w obłokach, wam się na wsi zorze palą, zboża szumią morską falą, srebro drży w potokach.

Ciepła wiosna mąci w głowach, nęka niepokojem, gra zielenią szmaragdową, kusi wonią jaśminową...

A mnie pachnie gnojem!

Lato kwitnie wam bławatkiem,

pachnie miodem z pól,

lan pszenicy błyszczy złotem.

A mnie pachnie żniwnym potem, lamie w kościach ból.

Ja nie piszę poematów i uczonych ksiąg, gdzież mi marzyć o przestworzach, gdy czekają łany zboża na trud moich rąk.

Kiedy jesień wam purpurą zakwitnie na niebie,

złote liście wiatry niosą, babie lato srebrzy rosą — ja myślę o chlebie.

(Ojczyzna 1987, s. 186)

By nie zabrakło w żadnym domu na wsi ani w mieście chleba, mleka ani jarzyn, by spokojnie mogli marzyć o wiosce poeci.