DSC04719

6. Postawa egocentryczna, zamykanie się w sobie, niskie poczucie własnej wartości.	Poprawa samoświadomości i pewności siebie, poprawa jakości kontaktów społecznych	Odblokowanie napięć: *ufne rozmowy z matką przed zaśnięciem, kontakt bezpośredni tzw. szeptanki, zwierzanki, •ćwiczenia z kontaktem dotykowym w parach, lustro ruchowe: dotykowe i bezdotykowe, wygrywanie motywów rytmiczno- ruchowych na plecach kolegi i ich odgrywanie na instrumencie, •dialogi instrumentalne	Nawiązywanie kontaktów z rodzicami i rówieśnikami, wzbudzanie zaufania, zdolność transferu, kształtowanie postawy twórczej, radość z własnej ukierunkowanej aktywności, ćwiczenie umiejętności przestrzegania reguł
7. Lęk, niepokój, nastawienia obronne w związku z odroczonym karaniem i napiętą atmosferą w otoczeniu	Wzmocnienie poczucia bezpieczeństwa	Muzyczne ćwiczenia twórcze: ■    odgrywanie kontrastowych stanów, postaw. ■    tworzenie symboli brzmieniowych do obrazów i tekstów.	Poprawa samooceny, postawa twórcza wobec zadań. Radość z odgadywania wyobrażonego i zaprezentowanego ruchu.
8. Konflikty z rówieśnikami, zachowania agresywne prowadzące do niskiej pozycji w grupie	Poprawa atrakcyjności oraz popularności w grupie	Trening w rolach społecznych poprzez gry komunikacyjne na instrumentach: ‘prowadzenie się po sali i podążanie za dźwiękiem, •muzyczne rozmowy, kłótnie, dedykacje na instrumentach, wspólne działania muzyczne, gra w dyrygenta, inscenizacje, improwizacje muzyczno - ruchowe.	Pewność siebie, swoboda w zachowaniu, umiejętność komunikowania się, współdziałania, przewodzenia
9. Przeciążenie zbyt wysokimi wymaganiami. Zmęczenie psychiczne.	Odprężenie -	Relaksacja, wspólne nucenie w kręgu dowolnego dźwięku z wykonywaniem ruchów kołyszących, wsłuchiwanie się w polifonię głosów, pląsanie.	Odpoczynek, radość śpiewania, poczucie wspólnoty.

Większość gier po ich zakończeniu powinna zostać omówiona. Prowadzący zajęcia zachęca dzieci do podzielenia się swoimi odczuciami, przeżyciami w czasie zabawy. Ponieważ terapeuta prowadząc zabawy jednocześnie dokonuje obserwacji i udziela dzieciom potrzebnej pomocy, powinien ich wypowiedzi traktować jako uzupełniający materiał do początkowej diagnozy oraz jej dalszej weryfikacji w miarę zaobserwowa-nych korzystnych zmian._