DSCI0059

I

Diwwnl

301

nic znosił* kuchni

Aiejak na MU pn>«n(owalaś lo wmkepszwie MŁODSZA

OnatoUfoatyuln

tUDWIK

ft*»sltj»lwlc(oodłiiMli'

MJnttoicakUkkdr STARSZA Mo chciałam

fcbyAnittbyfetuwcM klctyarócittila siebie LUDWIK

WWctez d» skbie nfcfei do siebie Jaty tur Jntem u skłuć ■ykkwhsttho

Jak poddamy sic rąbkami chirurgicznemu lo t sęn^jącyeh okoltendficlaeh M łyac mozc ukt ptttdliMu afcJMrflj nie chce nknattfae praiidopodobkitetw STARSZA ehtr mu nntoć sosu nu tnlerc. ale on odmawia LUDWIK

7mfrrwy rwrryillclr

P"mmm ***B!fi

każda umów* musi być złamana Jol podpbal&m Jaka* umw*

lO OUiailY ^ rfjlŁ#

un»iy* czymS ufofzyin Juź od dłuższego czmu na po na spogląda na utozq* cy na ścianie napr/ttiutio niego porirrt qf(a Albo żadnych nfc podpisujemy albo jc&U JakąA podpftsalttiny to musimy ją złamać cała ludzkość poaUŁina Jest umowami iltotUinkleuiMraiyJądu&fa

wokp. pnkhntń do portretu dra. obraca ttę ku mak* czonym stosinm nasfcpnk zdejmuje porirrt u kiony l pt/yciihw go do skbk. móu%

Balem stę tej chwili

kiedy będę musiał zająć dokładnie to miejsce iu którym siedziałem

pna cale d/ieciitalwo i pracz ikkuą r/rść mojej

młodości

naprzeciwko ojca

Zawaat go nienawidziłem

Pragnąłem jegp śmierci

Jefio śmierć nie miała na moja nienawiść odnefto vplyvu

stawia portret na ziemi i jxtf/zqc m pozrolałe portrety irólOte nn vwnarh. morf

Wszystko wstrętni ludzie

którym zawdzięczamy wszystko co mamy

Nk ma /.uliicflo powodu

żeby /nów nawiązywać koniaki z umartymi

Nasi rodflcklc

żle się nam odpłacili za lo

żc byliśmy U h dziećmi

NleJCBlcsmy przecież produktami ich ducha

siada przy siak dokładnie naprzeciwko miasta, na

którym siedział, zanim ustał

Tak naprawdę

wszystko sUnowi wyłganie proco prrnli rriniania STARSZA w*lqłc. przynooi mu loka i atutu i imfua, un fctóryw skriztał prsrdkin LUDWIK podań gdy siostra min naktta m $m na Mn Jadalnia

lu ale zaczęło ciiIi* lo nieszczęście Ojciec matka dzieci Jako protaftonlścl pieklą zawsze wszystko co miało Jakąś wartość lando

w zupach I sosach