image 027

Impedancja wejściowa i rezystancja promieniowania 27

Jako, że spadkowi zysku o 7 dB odpowiada obniżenie jego warości do ok. 20% wartości pierwotnej, tj. G^u/Gn =0,2, z (1.38) otrzymujemy:

i?(/«0,45 •/?    (1.39)

Tak więc zasięg łącza zmaleje do mniej niż połowy swojej pierwotnej wartości.

W celu obliczenia zwiększonego poziomu mocy nadajnika, która służyłaby do skompensowania utraty zysku anteny, skorzystamy ponownie z (1.36):

Pwe • Gn = P_weu * GffU    (1.40)

gdzie P_weu oznacza moc nadajnika w przypadku pracy z uszkodzoną anteną.

Uwzględniając fakt, że Gnu/Gn =0,2 stwierdzamy, że dla utrzymania pierwotnego zasięgu należałoby pięciokrotnie zwiększyć moc nadajnika.

1.6 Impedancja wejściowa i rezystancja promieniowania

Impedancję wejściową anteny można zdefiniować jako impedancję widzianą na zaciskach wejściowych anteny, czyli jako stosunek napięcia do prądu na w/w zaciskach. W zakresie wyższych częstotliwości posiłkujemy się definicją impe-dancji wejściowej jako stosunku odpowiednich składowych pól: elektrycznego i magnetycznego. W takim przypadku należy pamiętać o zgodności definicji impedancji wejściowej anteny oraz toru zasilającego. W ogólności impedancja wejściowa anteny jest wielkością zespoloną:

Z we — Pwe + jX_we    (1.41)

gdzie Rwę to rezystancja wejściowa, a X_we to reaktancja wejściowa anteny.

Rezystancja wejściowa anteny składa się z dwóch składników: rezystancji związanej z mocą wy promieniowaną przez antenę (rezystancja promieniowania) oraz rezystancji strat w antenie (strat różnego typu np. strat przewodzenia ew. strat dielektrycznych)

Znajomość impedancji wejściowej anteny jest niezbędna do optymalizacji własności energetycznych systemu: w przypadku anteny nadawczej, aby uzyskać maksymalną moc wypromieniowaną należy spełnić znany warunek dopasowania energetycznego:

- Z*_we    (1.42)

gdzie Zq jest impedancją wejściową generatora, symbol (*) oznacza zaś wartość zespoloną sprzężoną.

W przypadku pracy anteny jako odbiorczej obowiązuje analogiczna zależność.