FUNKCJA PIERWOTNA, CAŁKA NIEOZNACZONA
Jeśli zaś funkcja/jest w przedziale I ciągła poza ewentualnie punktami, w których ma ona nieciągłość drugiego rodzaju, to / może, ale nie musi mieć funkcji pierwotnej w tymże przedziale (zobacz przykłady 2.2 i 2.3).
Wprost z definicji całki nieoznaczonej oraz funkcji pierwotnej wynika, że jeśli funkcja rzeczywista /jest całkowalna w sensie Newtona w przedziale I <zR, to
gdzie różniczkowanie odnosi się do dowolnej funkcji pierwotnej/w przedziale /, zaś f(x) oznacza w tym przypadku funkcję/określoną w przedziale I, a nie —jak można sądzić — wartość funkcji / w punkcie x (zobacz też wzór (2.1)).
W sposób nie w pełni precyzyjny wzór (2.8) odczytujemy następująco:pochodna całki nieoznaczonej jest równa funkcji podcałkowej.
Twierdzenie 23 (o liniowości operatora całkowania nieoznaczonego)
Jeżeli funkcje rzeczywiste f i g są całkowalne w sensie Newtona w pewnym przedziale, to dla dowolnych liczb A, B e R funkcja Af + Bgjest również całkowalna w sensie Newtona w tymże przedziale, przy czym
(2.9) j[A f(x)+B ■ g(x)]dx = A J f(x)dx +B jg(x)dx.
Uwaga 2.2
Znaki mnożenia i dodawania występujące po lewej stronie wzoru (2.9) odnoszą się do funkcji, po prawej stronie zaś — do klas funkcji (w tym przypadku do całki nieoznaczonej!). Korzystając z wcześniejszych definicji oraz ze wzorów na pochodne podstawowych funkcji elementarnych, otrzymujemy natychmiast następujące wzory podstawowe dla całek nieoznaczonych:
TABLICA 1
1. |
xa*' \xadx=-- + C, gdy <x * -1 a +1 |
2. |
f—= ln|jt|+C J X |
3. |
\a*dx =-+ C, gdya > Oia * 1 J Ina |
4. |
Jsin;n£t = -cosx + C |
5. |
Jcosxdr = sinx + C |
6. |
r dx 1.2= CtgX+C J sin x |
7- J |
2 -tgX+C COS X |
8- . |
dx „ , ■ — - arcsinx+ C yl\-X2 |
9‘ J |
fl+jF =arctet+C |
14