CAŁKOWANIE FUNKCJI WYMIERNYCH
(zobacz przykład 1.3). Wobec tego
CAŁKOWANIE FUNKCJI WYMIERNYCH
•x -2x + 4x -4x + 3
‘' ' ‘ x 1 (t-l) 'x-l 3
X +
+31n|x|-2—^--ln|x-l| = — x - x--— +In——+C
x-\ 3 x-l |jc — l|
3.5. Proces liczenia całki
1
2xł+2x + 13
xs-2x* +2x3-4x2 + x-2
dx
należy poprzedzić ustaleniem, iż jest to całka z funkcji wymiernej, w której stopień licznika jest silnie mniejszy od stopnia mianownika i która sama nie jest ułamkiem prostym. Dlatego też najpierw trzeba rozłożyć mianownik, tj. wielomian*' - 2x4 + 2x3 - 4x2 + * - 2, na czynniki liniowe lub czynniki kwadratowe z wyróżnikiem ujemnym. W tym celu, korzystając z twierdzenia 3.1 C, stwierdzamy, że wspomniany mianownik może mieć pierwiastki wymierne jedynie postaci: -1, +1, -2, +2. Aby sprawdzić, iż któraś z tych liczb jest rzeczywiście pierwiastkiem mianownika stosujemy schemat Homera (twierdzenie 3.3):
1 |
-2 |
2 |
-4 |
1 |
-2 |
1 |
-3 |
5 |
-9 |
10 |
-12 |
1 |
-1 |
1 |
-3 |
-2 |
-4 |
1 |
0 |
2 |
0 |
1 |
0 |
*0 * 0
Stąd wynika, iż liczba 2 jest pierwiastkiem mianownika oraz, że
x5 - 2*4 + 2x3 - 4*2 + * - 2 = (x- 2)(*4 + 2x2 +1) = (x- 2)(x2 +1)2.
Wobec tego możemy już przystąpić do rozkładu funkcji podcałkowej na ułamki proste:
2x2 +2*+ 13 _ 1 3x + 4 x + 2
(x-2)(x2 + l)2 ~ x-2 (x2+l)2 *2 + l
(zobacz przykład 1.4). W rezultacie:
2x2 +2x + 13
x5-2x4 +2x3 -4x2 +x-2
dx-
' x + 2 x2+r
dx -
= ln|x-2|-
-[......~x 2dx+4f & 2
3J(x2+l)2 J(x2 + 1)2
2x
dx + 2
dx
1(3-7)
34