IMG066

60

8.8. azot i tles w węcLU KAinnnmi

Zawartość azotu oznacza eię metody KJeldahla. Zasada oznaczania polega na utlenieniu substancji organicznej węgla za poroocę stężonego kwasu siarkowego w obecności katalizatora. Produktami utleniania sę dwutlenek węgla i woda. Azot zawarty w paliwie przechodzi w tych warunkach w amoniak, który reaguje z kwasem siarkowym dfjęc siarczan amonu. Amoniak zwięzany w tej postaci oznacza się ilościowo, lalety nadmienić, te uzyskane przy pomocy metody KJeldahla wyniki eę niedokładne i rwykle zaniżone (ze względu na niektóre związki azotowe nie ulegajęcv rozkładowi ilościowemu w warunkach oznaczania). Kłopotliwy sposób oznaczania azotu w węglu kamiennym i mała dokładność wyników sprawia, że dla celów technicznych podaje się Jegc zawartość łgcenie z tlenem, tym bardziej że-dla danego gatunku węgla ilość azotu Jest stała, na przykład: dla węgli górnośląskich wynosi zazwyczaj 1,3 do 1,5*. Ogólnie dla węgli kamiennych nie przekracza 2,0$.

Tlen znajduje się zarówno w substancji organicznej. Jak i nieorganicznej węgla. Zawartość tlenu Jest zależna od stopnia uwęglenia - największa dla węgli młodych i maleje wraz ze stopniem uwęglenia w sposób liniowy. Bezpośrednia metoda oznaczania tlenu została opracowana przez Unterzauchera. Według tej metody próbkę węgla poddaje aię pirolizie w strumieniu azotu. Utworzone w wyniku rozkładu termicznego węgla związki tlenowe poddaje się ilościowej konwersji nad warstwy rozgrzanego węgla (sadzy/ na tlenek węgla, który następnie utleniB się pięciotlenkiem Jodu do dwutlenku węgla. Wydzielony z reakcji równoważny ilość Jodu chwyta eię w KaOH i następnie oznacza przez miareczkowanie tiosiarczanem sodowym. Z ilości zużytego tiosiarczanu sodowego oblicza się zawartość tlenu całkowitego w węglu. Opisana metoda wymaga dużej precyzji w wykonaniu. Dla celów technicznych mogę służyć metody obliczeniowe pozwalajęce na przybliżone określenie zawartości tlenu według następuj ęcych wzorów:

1)    O⁸ - 100 - (W® «• A® ♦ C® ♦ H® ♦ H® ♦ Sj_młm)

2)    0®    . 100-(W®*M®+C®+H®4-F® +S®    )

org    org

gdzie: W®    - zawartość wilgoci w węglu powietrzno-suchym, $,

A®    - zawartość popiołu w węglu powietrzno-euchym, $,

C®    - zawartość węgla pierwiastkowego w węglu powietrzno-

suchym; $,

zawartość wodoru w węglu powietrzno-suchym, %, zawartość azotu w węglu powietrzno-suchym, $, zawartość siarki palnej w węglu powietrzno-suchym, %,

zawartość Blarki organicznej w węglu powietrzno-suchym,%, zawartość substancji mineralnej w węglu powietrzno-suchym, $.