116
oznaczającej uśrednioną po zbiorze wszystkich możliwych realizacji procesu uczenia wartość obiektu • (konkretna interpretacja tego obiektu będzie dalej określona). Wartość oczekiwana jest warunkowa (co zapisano z użyciem symbolu |W). Na przykład można zapisać, że
E { X | W } = X
gdzie X oznacza wartość średnią X, ponieważ X jest. statystycznie niezależne od W.
Rozważmy teraz zmienność kąta 0 pomiędzy wektorami X i W w toku procesu uczenia. Ponieważ z definicji
„ XTW
przeto
Rozpisując dalej tę równość otrzymujemy:
f t/(XrW)/<lt _ (X7 W) f/(||W||)/«// 1
l ||X|| ||W|| ||X|| ||W|P 1 j
Składnik dy ,ll°żc być obliczony przez pomnożenie obu stron równania =
(oI —0WWT)X przez czynnik ||xjf |[tv|| • Podczas obliczania składnika ^ haIi
można wziąć pod uwagę równość 4 W- = 2||1V|| —Po uwzględnieniu tych tożsamości uzyskuje się zależność:
E{rf(cos0)/r/f| w} =
<y ||X||2 - 0 (XTW)2 IIX|| ||W||
(Xr W)2 (o - j) ||W||)2 ||X|| ||W|p
która po uproszczeniu przyjmuje postać:
E {</ |c«6)/ <11 | W} = - sin (-)
Łatwo zauważyć, że dla niezerowych wartości X „uśredniany” w toku procesu uczenia kierunek wektora W zmierza monofonicznie do kierunku wyznaczonego przez X. Ponieważ wyżej wykazano, że długość wektora W jest. zbieżna do pewnej ustalonej wartości ||W“||2 = 2, zatem ogólnie można wykazać, że W w trakcie procesu uczenia zmierza do wektora W“ = W(oc), przy czym
W*