IMGh19

!l . w isr ■    >

Lista Celów Edukacji:

(Alexander King, Bertrand Schneider „Pierwsza rewolucja globalna. Jak przetrwać?” Raport Rady Klubu Rzymskiego.)

Wykształcenie każdego człowieka, w dowolnym wieku, musi obejmować

liczne etapy będące niejako kamieniami milowymi procesu uczenia się, prowadzące człowieka ku jego najbliższej przyszłości.

Kształcenie to ma na celu:

-    zdobycie wiedzy

-    ukształtowanie inteligencji i rozwinięcie zmysłu krytycznego

-    lepsze poznanie samego siebie i świadome rozpoznanie własnych zdolności i ograniczeń

-    zdobycie umiejętności pokonywania własnych niepożądanych popędów i destrukcyjnych zachowań

-    trwałe rozbudzenie zdolności twórczych i wyobraźni

-    zdobycie umiejętności pełnienia odpowiedzialnej roli w życiu społecznym

-    zdobycie umiejętności porozumiewania się z innymi ludźmi

-    pomaganie innym w przystosowywaniu się do zmian i przygotowania ich do nich

-    umożliwianie każdemu człowiekowi wyrobienia sobie własnego, jak najbardziej wszechstronnego i całościowego poglądu na świat

-    wyrabianie w ludziach większej operatywności i gotowości do rozwiązywania licznych nowych problemów.

Ocenianie.

O tym, że ocena jest stresogenna — wiedzą wszyscy.

Cechą oceny (czy oceniania) jest powszechność. Cały czas od małego jesteśmy poddawani permanentnej ocenie (robisz to dobrze, źle, tak, nie tak...). Oceny wypowiadane przez kogoś (dopóki nie nauczymy się dystansować od zdania i opinii innych), przenikają bardzo głęboko, konstruując matrycę pewności, własnych kompetencji, obrazu samego siebie i poczucia własnej wartości. Jak już kilkakrotnie była mowa — kolein na całe życie. I to jest właśnie podstawowy powód dla którego jakość komunikatów oceniających jest tak ważna.

.Ocena konstruktywna to ocena zachęcająca do dalszych prób, ocena w części instruktażowa. Ocena powinna zawierać opis tego, co potrafisz, a co jeszcze jest do poprawienia. Jest to potrzebne ponieważ motywację do dalszych prób buduje się na fundamencie kompetencji już posiadanych.

Uczenie to przecież nabieranie nowych doświadczeń, zatem z perspektywy nauczyciela, to inaczej dotarcie do modelu świata (reprezentacji poznawczej) ucznia i tworzenie nowych połączeń.

W praktyce najczęściej jest odwrotnie — paradoksalnie —

to uczeń ma dołączyć do modelu świata nauczyciela! Co o tym sądzisz?

Spójrzmy na sytuację dziecka w szkole.

Na przykład uczeń uczęszczający do szkoły do klasy VIII, spędził już w szkole ok. 13 tysięcy godzin plus kilka tysięcy nad „odrabianiem lekcji”. Powinno być wirtuozem w przynajmniej kilku dziedzinach.

I być może jest, tylko ty o tym nic nie wiesz?

— 165 —