IMG†04

64 lUIGf flRANDI LLO

OJCIEC

Nić, mówię, te zrodzeni dla sceny, ponieważ...

DYREKTOR

E, cóż znowu, pan już musiał kiedyś graćl

OJCIEC

Ależ nie, proszÄ™ pana, tyle, co każdy gra w roli, jakq tobie wyznaczyÅ‚ albo jakÄ… inni mu wyznaczyli w życiu. Ale widzi pan, gdy namiÄ™tność moja zanadto siÄ™ rozpali, staje siÄ™ sama przez siÄ™ trochÄ™ teatralna... Jak zresztÄ… u wszystkich ...

DYREKTOR

Dajmy spokój, dajmy spokój! Pan rozumie, drogi panie, że bez autora... Mógłbym skierować pana do któregoś...

OJCIEC

Ależ nie, wie pan co: niech pan będzie autorem!

DYREKTOR

Ja? Co też pan mówi?

OJCIEC

Tak jest, pani Pani Dlaczego nie?

DYREKTOR

Dlatego, że ja nigdy nie byłem autorem.

OJCIEC

Czyż nie mógÅ‚by pan być nim teraz? Nie potrzeba do tego wiele. Tylu to robiÅ‚ Zadanie pana Jest uÅ‚atwione przez fakt, że jesteÅ›my tu wszyscy żywi przed panem.

DYREKTOR

Ale to nie wystarcza!

OJCIEC

Jak to: nie wystarcza? Widząc, jak przeżywamy nasz dramat...

DYREKTOR

Tak> taki Ale zawsze trzeba kogoÅ›, kto by go napisali OJCIEC

Nie, kto by go co najwyżej spisał, mając go tak przed sobą — w akcji — scena po scenie. Na początku wystarczy lekko naszkicować t — próbować!

DYREKTOR

wchodzi na zetnÄ™, ulegajÄ…c pokusie Hm... Kusi mnie to niemaL... Tak, dla zabawy... Można by naprawdÄ™ spróbować...

OJCIEC

Alei tak, proszę pana) Zobaczy pan, jakie sceny z tego wyjdąl Zaraz mogę je panu naszkicowaćl

DYREKTOR

Kusi mnie to... Kusi mnie. Spróbujmy... Cbodźmy do mego gabinetu.

Zwracając się do Aktorów

Państwo jesteście wolni na chwilę, ale proszę nie odchodzić. Za kwadrans, za dwadzieścia minut proszę być znowu na miejscu.

Do Ojca

Zobaczmy, spróbujmy... Może z tego wyjdzie coś naprawdę niezwykłego...

OJCIEC

Ależ bez wątpienia! Jak pan sądzi, czy nie lepiej byłoby zabrać także ich?

Wskazuje na Inne Postacie DYREKTOR

Dobrze, niech państwo idąt