IMG�34

124 ŁUKI ZlftANDill • >

SYN

Ach, tak! Dziękujęl Więc pan Jaszcze nie zrozumiał. U «u uda się panu zagrać taj sztuki? My przecięć nie Jesteim* w panu, a pańscy aktorzy patrzą na nas z zewnętrz, pan# ta motna tyć przed zwierciadłem, które nie dość. ż₀ mrozi nas odbiciem naszego własnego wyrazu, ale pona. dto oddaje nas w Jakimś grymasie, w którym sami siebie nie motamy rozpoznać?

OJCIEC

To prawda! To prawda! Niech pan to zrozumie!

DYREKTOR

Do Aktora Młodego I Drugiej Aktorki Dobrze, proszą sią usunąć!

SYN

To zbyteczne! Ja sią nie dam utyć!

DYREKTOR

Niechże pan teraz będzie cicho i pozwoli mi wysłuchać tego, co mówi pańska matka!

Do Matki

A więc? Weszła pani?

MATKA

Tak, panie, do jego pokoju, bo już nie mogłam dłużej wy* trzymać! Chciałam zrzucić z serca ten cały niepokój, który mnie drączy. Ale zaledwie ujrzał mnie w drzwiach...

SYN

Nie było żadnej sceny! Wyszedłem, wyszedłem, żeby nie urządzać sceny. Bo ja nigdy nie urządzałem scen, rozumie pan?

MATKA

To prawda! Tak, to prawda!

DYREKTOR

Teraz Jednak truba zrobić tą Ktną mlądzy panią a nim. To nieodzowne!

MATKA

Jcieli o mnie chodzi. Józiem gotował Modo pan zachca umożliwić mi rozmową z nim, iabym mogła wypowiedział wszystko, co mi laty na sercu*

OJCIEC

podchodząc do Syna, bardu* gwałtownie Zrobisz tol Dla twojej matki! Dla twojaj matki!

SYN

łonem /ezzeze bardzie! zdecydowanym Nie zrobią nic!

OJCIEC

chwytafąc go za pierś I potrząsa(ąc nim Na Boga. bądi posłuszny! Bądź posłuszny! Nie słyszysz. Jak mówi do ciebie? Nie masz żadnych uczuć synowskich?

SYN

chwytając go również Nie! Nie! Przestań już razi

Ogólne poru*zenie. Matka, przerażona, umiłuje wdać etą w to i rozłączyć ich

MATKA lak wyżej

Na miłość boską! Na miłość boską!

OJCIEC

nie puBzezaJąc go

Musisz być posłuszny! Musisz być posłuszny!

SYN

walcząc z nim i w końcu powalając go na ziemie wśród ogólnego przerażenia