skanowanie0020

118 Harold Pinter

MEG

Stanley Weber.

GOLDBERG

Ach tak? Pracuje tutaj?

MEG

Dawniej pracował. Jako pianista. Na molo, w orkiestrze. GOLDBERG

Ach tak? Na molo? Ładnie gra?

MEG

Ślicznie. (siada przy stole) Kiedyś dał koncert.

GOLDBERG No? Gdzie?

MEG (niepewnie)

W... wielkiej sali. Jego ojciec postawił mu szampana. Ale zamknęli gmach i nie mógł wyjść. Dozorca poszedł do domu. Więc musiał czekać do rana, zanim się wydostał, (poufnie) Byli mu bardzo wdzięczni.

Pauza.

A potem wszyscy chcieli mu coś poradzić. No, więc usłuchał ich rady. No, i potem wsiadł do pociągu i przyjechał.

GOLDBERG

Naprawdę?

MEG

Tak. Prosto tutaj.

Pauza.

Chciałabym, żeby zagrał dziś wieczór.

GOLDBERG Dlaczego dziś wieczór?

MEG

Dzisiaj są jego urodziny.

GOLDBERG

Urodziny?

MEG

Tak. Dzisiaj. Ale powiem mu o tym dopiero wieczorem. GOLDBERG

To on nie wie, że są jego urodziny?

MEG

Nic o tym nie wspominał.

GOLDBERG (zamyślony)

No, no, no. Niech mi pani powie... Czy będzie jakieś przyjęcie?

MEG

Przyjęcie?

GOLDBERG

Nie miało być przyjęcia?

MEG (zdziwiona)

Nie.

GOLDBERG

No, ale oczywiście musi być przyjęcie, (wstaje) Urządzimy mu przyjęcie, dobrze? Co pani na to?

MEG O, tak!

GOLDBERG

Pewnie. Przyjęcie na jego cześć. Już ja się tym zajmę.

MEG

Ależ to cudowne, panie Gold...

GOLDBERG

Berg.

MEG

Berg.

GOLDBERG Dobry pomysł?

MEG

Ach, tak się cieszę, że panowie dzisiaj przyszli!

GOLDBERG

Gdybyśmy nie przyszli dzisiaj, to przyszlibyśmy jutro. Ale jestem rad, że przyszliśmy dzisiaj. Akurat na jego urodziny.

MEG

Chciałam urządzić przyjęcie. Ale do przyjęcia potrzebni są goście.

GOLDBERG

Więc teraz ma pani McCanna i mnie. McCann jest duszą każdego towarzystwa.

Z kuchni wchodzi McCann.

MEG

Po południu zaproszę Lulu. (do McCanna) Dziś wieczór urządzamy przyjęcie.