I w odmianach czasu smak jest 86

MACIEJ KAZIMIERZ SARBIEWSKI

Szlachta nic lubi I tym się chlubi. Swoje) wolności 1 dostojności Dać niegotowi Plcbcjuszowi,

Aby ci byli.

Kim by rządzili.

Żyją w swym stanic ²⁰ Jako ziemianie.

Gdy służyć w boju Albo w pokoju Ojczyźnie mają.

Zysku patrzają. Mandaty z nieba, Kiedy potrzeba. Boskie rygory I święte wzory Sami stosują -⁴⁰ 1 mitygują.

Nic chcą do tego Więzić żadnego.

Aż przekonany i prawem wzdany. Skąd od możniejszych Ucisk jest mniejszych. Zabiwszy kogo.

Płacą niedrogo. Królów szanują,

⁴⁰ A prawa psują.

W rzeczach nieskryci. Płaczą ubici.

Są utratnymi,

A nic chciwymi.

Jak bez warunku.

Tak bez frasunku Bezpiecznie żyją. Jedzą i piją.

Dobru przyszłemu.

^,0 Jako i złemu Nic zabiegają,

Za nic to mają.

Kędy biesiada.

Tam zaraz zwada.

Że wypróżniona.

Nic jest spełniona, Zdrajcą każdego Zową takiego. Śmierdzące mają,

⁰⁰ Co w nich mieszkają. Chaty’ z cielęcy,

Z świńmi, prosięty. Tamże i dzieci U prostych kmieci. Nic ma, co trzeba. Gość ani chlcba.

Ci, co panami Są z dostatkami. Wysokie dachy ⁷⁰ I pańskie gmachy Kosztem stawiają.

W których mieszkają. Lecz zbudowane, Wnet zaniedbane.

Aż ciecze z góry.

Gdy zewsząd dziury. Tak pałac wczora, Dzisia obora.

W wierze trwałymi. ⁸⁰ Nie gorliwymi,

Księży się boją.

Przy’ prawdzie stoją. Posty chowają.

Nic nie zmyślają,

A z przyrodzenia Strzegą sumienia. Tym polska strona Jest zwyczajona.

212