I w odmianach czasu smak jest 97

MACIEJ KAZIMIERZ SARBIEWSKI

Natura krwi wspanialszej dość; w polne turnieje Z lochów i jam utajonych

W otwarty czyn wywodzi. Wychodzi z wzgardzonych Łożysk lew, a zwierza tęgą

W przestrzeniu mnóstwem kładzie sił swoich potęgą. Bystrolotny orzeł w góry,

Pod niebo wylatuje, a mężnymi pióry Na powietrzu się przestroncm

Rozcgaawszy, ptactw różnych obławia sic plonem. Znieś nieprzyjaciela w czole,

Odbierz siły', zetrzyj mu moc, otrzymaj pole!

Miasta i fortece samy

Na zwyciężnc twe imię swe-ć otworzą bramy.

Tą cnotą Władysławowie

Słynęli i dziełami; tą Bolesławowie Oni dawni, którzy kędy

Odra płynie białymi w Baltyde zapędy I gdzie Dniepr w zarannej stronie

I Nicstr płynie, a w Morzu Euksynowym tonie,

Te kraje po morza dwóje

Zhołdowali i wzięli pod cne imię swoje.

A żeby pod prawa obce

Prace dzieła ich nic szły⁷, kolumny i kopcc Na znak granic tam stawiali,

By się późni wnukowie do nich odzywali.

A my co? Pomnimyż na nie?

I mamyż to w dziedzictwie przodków swych staranie?