45
określona w układzie narzędzia jest podstawą do wykonania, ostrzenia i sprawdzenia narzędzia.
W celu jednoznacznego określenia geometrii ostrza wprowadzono zgodnie z PN-92/M-01002/01 następujące płaszczyzny, przechodzące przez rozpatrywany punkt M położony na krawędzi skrawającej (rys. 3.8):
- płaszczyzna podstawowa Pr, prostopadła lub równoległa do elementów bazowych narzędzia, tzn. jego osi lub podstawy, i możliwie prostopadła do przewidywanego kierunku mchu głównego,
- płaszczyzna krawędzi skrawającej Ps, styczna do krawędzi skrawającej w rozpatrywanym punkcie i prostopadła do płaszczyzny podstawowej Pr,
- płaszczyzna przekroju głównego P0, przechodząca przez rozpatrywany punkt M i prostopadła do płaszczyzn Pr i Ps,
- płaszczyzna boczna Pf, prostopadła do płaszczyzny Pr i możliwie równoległa do przewidywanego kierunku mchu posuwowego narzędzia, przechodząca przez punkt M,
- płaszczyzna tylna Pp, prostopadła do płaszczyzn Pr i Pf, przechodząca przez rozpatrywany punkt M,
- płaszczyzna normalna Pn, przechodząca przez rozpatrywany punkt M i prostopadła do krawędzi skrawającej.
W przypadku gdy rozpatrywany punkt leży na pomocniczej krawędzi skrawającej oznaczenie płaszczyzn uzupełnia się symbolem „prim”, np. Ps’, Pcj itd.
Opisany zespół płaszczyzn pozwala wyznaczyć odpowiednie kąty' dla różnych narzędzi skrawających w układzie narzędzia (rys. 3,9-3.12).
W płaszczyźnie podstawowej Pr rozróżniamy:
- główny kąt przystawienia Kr,
- pomocniczy kąt przystawienia kt’,
- kąt wierzchołkowy er.
W płaszczyźnie krawędzi skrawającej Ps rozróżniamy:
- kąt pochylenia głównej krawędzi skrawającej A,s.
W płaszczyźnie przekroju głównego P0 mamy:
- główny kąt natarcia y0)
- główny kąt przyłożenia a0,
- główny kąt ostrza po,
- kąt skrawania S0.
W płaszczyźnie normalnej Pn rozróżniamy:
- normalny kąt natarcia yn,
- normalny kąt przyłożenia o,,,
- normalny kąt ostrza pn.
W płaszczyźnie bocznej Pf:
- boczny kąt natarcia yf,
- boczny kąt przyłożenia af,
- boczny kąt ostrza J3f,