166
wająca zużywa się bardziej niż na skutek skrawania. Wióry gromadzą się przed frezem i wpadają we wręby, utrudniając chłodzenie, co przyspiesza zużycie ostrzy. Są to wady frezowania przeciwbieżnego.
Zaleta tej odmiany frezowania występuje w obróbce powierzchni surowych przedmiotów walcowanych lub lanych z naskórkiem, bowiem kolejno przystępujące do skrawania ostrze trafia na powierzchnię już obrobioną, dzięki czemu zwiększa się trwałość frezu.
Przy frezowaniu współbieżnym grubość warstwy skrawanej jest największa na początku pracy ostrza frezu i najmniejsza pod koniec jego pracy. Również opory skrawania maleją pod koniec jego pracy, Nie występuje zjawisko tarcia krawędzi skrawającej o powierzchnię obrobioną przed rozpoczęciem skrawania. Powierzchnia obrobiona w ten sposób jest gładsza niż w przypadku frezowania przeciwbieżnego.
Trwałość tak pracującego frezu jest większa, a więc większa jest też jego wydajność. Jednakże przy obróbce części o powierzchni surowej z naskórkiem ostrze frezu tępi się szybko. Poza tym przy frezowaniu współbieżnym nie dość sztywnej części obrabianej może nastąpić uszkodzenie frezu łub części obrabianej. Luzy mechanizmu posuwowego frezarki muszą być skasowane, aby zapewnić natychmiastowe włączenie się posuwu po uruchomieniu obrabiarki (rys. 10.8). Frezarka powinna być dostatecznie sztywna i mieć specjalną konstrukcję napędu stołu, j
Rys. 10.8. Zwroty sil działających na nakrętkę i śrubę pociągową w napędzie posuwu frezarki podczas frezowania: a) przeciwbieżnego, b) współbieżnego
| We frezowaniu czołowym, ze względu na położenie narzędzia w stosunku do części obrabianej, można rozróżnić następujące odmiany:
- frezowanie pełne, przy którym szerokość frezowania B jest równa średnicy frezu d (rys. 10.9a),
- frezowanie czołowe niepełne symetryczne, przy którym szerokość frezowania B jest mniejsza od średnicy d frezu przy symetrycznym położeniu narzędzia w stosunku do części obrabianej (rys. 10.9b),
- frezowanie czołowe niepełne niesymetryczne, przy którym szerokość frezowania B jest mniejsza od średnicy frezu d, a jego położenie względem części obrabianej jest niesymetryczne (rys. 10.9c). \