243
sowej, zwiększona jest erozja katody. Temperatura w kanale wyładowań jest o 5000-6000°C mniejsza od temperatury w kanale wyładowań przy obróbce elektroiskrowej. Dlatego w obróbce elektroimpulsowej część obrabianą podłączamy tak, aby była katodą (-). Anodą (+) jest elektroda robocza (narzędzie), a więc odwrotnie niż przy obróbce elektroiskrowej.
Generator impulsowy (niezależny) (rys. 13.6) z wielobiegunową prądnicą prądu stałego 1 nie posiada kondensatora sterującego wyładowaniami w obwodzie elektrycznym. Dodatkowymi elementami są w tym obwodzie włączniki elektryczne długości impulsu 2, częstości impulsu 3 oraz element wzmacniający 4. Przedstawiony na rys. 13.6 układ pozwala ustalać niezależnie od siebie czas trwania impulsu tc oraz czas przerwy tp.
Największą energię mają impulsy jednoimienne prostokątne. W praktyce takich impulsów nie daje się wygenerować. Są one zniekształcone głównie w pierwszej fazie. Ważną zaletą generatorów impulsowych jest możliwość sterowania czasem cyklu tc oraz współczynnikiem trwania cyklu tc/t0. Współczynnik trwania cyklu winien być tak dobrany, żeby czas przerwy tp był wystarczający na dejonizację dielektryka.
Rys. 13.6. Schemat drążarki z generatorem impulsowym do obróbki EDM: 1 - prądnica prądu stałego, 2 - włącznik długości impulsu, 3 - włącznik częstości impulsu, 4 - wzmacniacz, S - szczelina iskrowa, vf - prędkość posuwowa katody
Przebieg zmian napięcia i natężenia prądu w czasie trwania jednego impulsu pokazano na rys. 13.7. W momencie rozpoczęcia przebiegu impulsu napięcie początkowe u0 spada do wartości początkowej napięcia granicznego u^. Podczas wyładowania napięcie wyładowania dalej spada.
Chwilową wartość napięcia granicznego u^ można określić ze wzoru:
gdzie: b - współczynnik określany z wykresu napięcia, tw = tc - czas trwania impulsu.
Natężenie prądu w czasie trwania impulsu pozostaje prawie stałe.