glądów estetycznych. Możliwość określenia kultury popularnej i standardów gustów kulturalnych nie jest ograniczona do sfery ekonomicznej i politycznej przemysłu kultury masowej, chociaż są one kluczowe dla adekwatnej oceny całego procesu. Ważni są także, nawet jeśli jest to zjawisko wtórne, intektualiści lub twórcy idei i ideologii, którzy mogą ustalać reguły dokonywania kulturowych wyborów i wskazujący, co ludzie powinni lubić, a czego nie. Jest oczywiste, jak ujęła to Ang, że ideologia kultury masowej wpływa na oceny publiczności kultury popularnej, łącznie z tymi formami, które dostarczają jej oczywistej przyjemności (1989, rozdz. 3). Wytwarzanie estetycznych sądów wartościujących oraz hierarchii kulturalnego smaku, razem z konfliktami, które one powodują, musi być zatem rozumiane w tym kontekście.
Jednym ze sposobów wyznaczenia rzekomo obiektywnej bazy dla krytyki kultury masowej jest roszczenie do wypowiadania się w imieniu ludzi i wychwalanie autentyczności ich kultury w przeciwieństwie do sztuczności kultury masowej. Kultura masowa z definicji nie może się wywodzić z kultury codziennej i stąd nie ma znaczenia dla życia i doświadczeń ludzi. Cóż jednak znaczy autentyczny i w1 jaki sposób możemy się dowiedzieć, że jakaś kultura jest autentyczna? Czy istnieje coś takiego jak „czysta” kultura zakorzeniona w autentycznych wartościach wspólnotowych, pozbawiona zewnętrznych wpływów i elementów komercyjnych?
Muzyka popularna jest tą sferą, w której korzenie i autentyczność poszczególnych stylów są ważnymi tematami badań i ocen, a stosuje się je, aby określić wyższy status danych gatunków, takich jak folk, blues czy country, w porównaniu ze sztucznym i przemysłowym charakterem głównego nurtu masowej muzyki popularnej. Nawet jednak kryteria oryginalności, korzeni, wspólnoty i autentyczności można wykorzystać jako strategie rynkowe, apelując do poszczególnych rodzajów publiczności muzyki pop. Ponadto, w jaki sposób autentyczność i nieautentyczność wpływa na przyjemność, jakiej muzyka może dostarczyć słuchającym? Czy muzyka popularna nie może być „dobrą”, „wartościową” muzyką? Zakwestionowanie pojęcia autentyczności nie tylko wskazuje na trudności z jego definicją, ale uświadamia także, że można je wyprowadzić raczej z określonego zespołu kulturowych gustów i wartości niż z analizy muzyki popularnej jako takiej. Możemy natychmiast zapytać, czy w ogóle istnieje coś takiego jak autentyczna kultura popularna.
Pojmowanie autentyczności jest w sposób oczywisty powiązane z tym, jak teoria kultury masowej pojmuje przeszłość. Znaną wadę tej teorii stanowi wyidealizowane i pełne romantyzmu spojrzenie na przeszłość społeczeństwa i kultury zrujnowaną przez pojawienie się kultury masowej. Ta ideologia przeszłości została jasno ujęta przez F.R. Lcavisa:
To, co straciliśmy, to organiczna społeczność z żywą kulturą. Pieśni ludowe,
tańce, chatki cotswoldów [rasa długowełnistych owiec — przyp. tłum.l i pro-
45