P1000694

_T JU1TNBB w MAŁYM DOMKU

12

_T JU1TNBB w MAŁYM DOMKU

12

MARIA

Nasze meble stare, mamy zawsze te same, tylko w pokoju ordynacyjnym męża są nowe, z w,elki**

kwiatami.    JURKIEWICZ

Dom w którym panuje kobieta, jest zawsze Diekrn Czuje się to piękno w powietrzu... mniejsza o mebie. Potrzebuję właśnie tej atmosfery, zęby

istnieć. Tutaj jest ślicznie!

Patrzy się jej w oczy    l

MARIA

cwie tego wzrok, rurmem się i patrzy na swą podarta suknię; od te chw.lt stara się ią ciągle ułożyć tak, zęby me było widać, żc na dole podarto    _s

Nie wiem, co to jest, że jeszcze nie ma męża.

JURKIEWICZ    I

Mąż pani jest nadzwyczajny człowiek... Wszyscy go szanują i wychwalają pod niebiosy.

MARIA

Ludzie nie dają mu spokoju; cały dzień nie ma go w domu.

JURKIEWICZ    *

To są obowiązki, łaskawa pani... zawód lekarza... no, a potem obowiązKi względem miasta. Ja mu zazdroszczę... bo ja mam tylko pracę, a on ma po pracy dom. Kiedy wraca, to te okna witają go już z daleka i te malwy pod oknami... a w oknie niebieskie oczy.

MARIA

Cały ranek w szpitalu. Jakie niebieskie oczy

przychodzą ludzie... Czy jest pan doktor'’.,, czy jest pan doktór?...

pierwszy,

AKT

SCENA TU Kozicki

kosicki

zadyszany

ukazuje się w drzwiach ogrodowych, Czy jest pan doktór?

MARIA śmiejąc się

oi_f Widzi pan... Nie ma, pojechał na operacje.

JURKIEWICZ wskazując KOZICKIEGO

Mój przyjaciel...

MARIA

A tak...

KOSICKI

Przysłał mnie aptekarz.

do JURKIEWICZA

A, jak się masz?... Wszyscy są w ratuszu... niezadługo będzie głosowanie.

MARIA

Niech pan powie, że mój mąż wyjechał.

KOSICKI

O! Tak ważne posiedzenie...

MARIA

No, cóż? On ma operację.

KOSICKI do JURKIEWICZA Tv już tu mieszkasz, Stasiu?