P1000757

138

nrrr*r* w kaltm oo%acv

iw

jak ta medycyna... ma    -    >■,. _jak

na nauka Idzie dotąd, dokąd aię w nią wf^

a poza tym...

DOKTÓP

zachrypłym gło*em

Co poza tym?

SĘDZIA    Jjj^L

No, to już rzecz prywatna. Co ja wiem? Poi jest każdy człowiek swym własnym sędzią*- tą hm... to bywa

DOKTÓR /. w.    I

SĘDZIA

H.t. T -zęba iść żona cze.ca. robi się ciemno..

hm

DOKTÓR /. W.

Swym własnym... sędzią...

SĘDZIA

podając mu rękę Dobranoc... trzeba iść.

DOKTÓfc    9

2 roztargnieniem A tak... dobranoc...

/w$rie zól/ża t/ę z dziwnym uśmiechem do SĘDZIEGO,

klepiąc go po ramieniu, cicho

v*% jes^f okropny pan

SĘDZIA    I "3

Hę?

DOKTÓR

S^łraszny par. ha, ha!... Pan wie wszystko!

SĘDZIA 1

Ol

- ha.

,,_k .o? co na przy kładł

doktór

_%%; ^rzykted jedną myśl. którą *er*z

-V    _

SĘDZIA

Co pan—

DOKTÓR

O* przywiozłem ją sobie z podróży

L _r. wiedziałem^ dopiero teraz. ■■■

SĘDZIA

Co?

DOKTÓR

No. to. co sędzia przed chwilą mówiL

SĘDZIA    _fc

N.e rozumiem..,

mliczenie. SĘDZIA patrzy na niego, potem pamtmm

1; ;zc:>a iść...

DOKTOR

Tak, trzeba iść... a mnie się zostawia samego

[- •: r.-:^ł Samego z sobą.

SĘDZIA

F rudno... niedługo się zobaczymy

DOKTOR

dziwnym głojen

v:azid myśli?    - ^3jj

- SĘDZIA

•V- rozumiem...