Tu vas bien ? — Oui.
Tu as faim ? — Non.
Tu ne vas pas a Paris ? - Si.
Tu n'es pas d'accord ? — Non.
Zdania pytające ogólne to takie, na które możemy ^ odpowiedzieć za pomocą słówek oui, non lub si. W języku '
francuskim istnieją trzy możliwości budowania takich pytań:
W pytaniu intonacyjnym zachowana jest taka sama kolejnośćelementóiu jak w zdaniu twierdzącym. Pojawia się jedynie intonacja pytająca. Ten typ pytania pojawia się najczęściej w języku mówionym.
Est-ce que tu vas bien ?
Est-ce que Michel est deja parti ? Est-ce que tu vas a Paris ?
Po konstrukcji est-ce ąue pojawia się ten sam szyk co w zdaniu twierdzącym. Ten typ pytania pojawia się zarówno w języku mówionym, jak i pisanym.
Partez-vous souvent en vacances ?
Et votre femme ? Ne prend-elle pas la voiture ?
Et votre oncle ? Parle-t-il bien le franęais ?
Zachodzi tu inwersja, czyli zamiana miejsc podmiotu i orzeczenia. Gdy podmiotem jest zaimek 3. osoby liczby pojedynczej {U, elle, on), zaś orzeczenie jest formą kończącą się na -e lub -a, wóiuczas dodajemy spółgłoskę-t-.
N a-t-il pas fait de progres ? W zdaniu pytającym z przeczeniem ne stoi przed formą
odmienną czasownika, pas po podmiocie. Zdanie tego typu jest częstsze w języku pisanym.
Vos enfants partent-ils en vacances ? Yotre femme ne prend-elle pas
la yoiture ?
Votre oncle parle-t-il bien le franęais ?
Inwersji możemy dokonać tylko wtedy, gdy podmiot jest wyrażony przez zaimek. Gdy w zdaniu mamy bardziej rozbudowany podmiot, wówczas pozostawiamy go na początku, a następnie dokonujemy inwersji orzeczenia i podmiotu powtórzonego w formie zaimkowej.
127