RZS (4)

4

4.    czynność mięśni ulega zaburzeniu na skutek bólów wywołujących skurcz obronny mięśni, co z czasem prowadzi do ich przykurczu,

5.    długotrwały przykurcz powoduje nieodwracalne zmiany anatomiczne zarówno-w przykurczonych mięśniach, jak i w ich rozciągniętych antagonistach.

6.    ból występujący przy ruchach w stawie jest przyczyną odruchowego wyłączania czynności mięśni, które ten ruch wykonują.

7: do anatomicznego wyłączenia czynności mięśnia dochodzi po przerwaniu ścięgna zniszczonego przez ziarninę zapalną,

8.    przemieszczenie ścięgna spowodowane zwichnięciem lub podwichnięciem w stawie,

9.    uniesienie ścięgna przez wysięk lub ziarninę zapalną — zmienia kierunek działania siły mięśnia na chory staw, znacznie pogłębiając jego zniekształcenie.

10.    powstawanie i powiększanie się przykurczów w stawach może być również wynikiem sprzężenia czynnościowego w stawach kończyn oraz działaniem siły ciężkości i nacisku:

•    przykurczę w stawach kolanowych powodują wtórne zgięcie w stawach biodrowych i końskie ustawienie stóp,

•    nacisk kołdry na grzbiet stopy chorego sprzyja powstawaniu końskostopia,

•    lub przykurczu palców w zgięciu podeszwowym oraz rotacji kończyny dolnej na zewnątrz,

•    duży wpływ na pogłębianie się zniekształceń narządu ruchu mają czynności wykonywane w pozycjach przymusowych lub nieprawidłowych.

ELEMENTY REHABILITACJI MEDYCZNEJ

W rehabilitacji medycznej chorych na r.z.s należy uwzględnić:

1.    leczenie ruchem,

2.    leczenie farmakologiczne,

3.    leczenia fizykoterapeutyczne,

4.    operacyjne,

5.    zaopatrzenie ortopedyczne

6.    psychoterapia.

Wszystkie te metody ściśle się uzupełniają i są ze sobą kojarzone.

Leczenie ruchem należy rozpocząć od momentu rozpoznania r.z.s i kontynuować je:

■    systematycznie i indywidualnie,

■    unikając nadmiernych obciążeń narządu ruchu wywołujących często zaostrzenie procesu zapalnego w stawach,