Twierdzenie 2. 4 .Jeżeli ciąg (an) jest zbieżny, to ciąg (a'n) powstały z ciągu ;cn) ■przez przestawienie, usunięcie lub dołączenie skończonej liczby -wyrazów, jest także zbieżny i ma tę sama granicę co ciąg (an).
Twierdzenie 2. 5 (o działaniach arytmetycznych na granicach)
Jeżeli
lim a--. = a i lim K = b.
n—.20 n—^20
io
lim (on + brJ\ = a + b. lim (o* — = a — b. lim (cm ■ bn) = a ■ b.
rj—CC ' '20 ' '' ■ rj.—*oe
oraz przy dodatkowym założeniu, że 6,-. yś O i b # O
lim ^ = -.
n—30 &
Ciąg {an; jest:
rozbieżny do -oc linm.^ an = -cc s=> ¥s>0RJi;€n^Wo^ > £. rozbieżny do -cc- ■==■ limn_co a* = -cc <=> V^<D5r<6^V;,>noG,; < .7.
W przypadku rozbieżności (an; do cc mówimy, że (an) ma granicę niewłaściwą.
Twierdzenie 2. 6
lim ar — O i a., > O =■ lim — = — 00.
n.—cc ' ■ *—:o aTj lin:. an = 0 i a., < O => lim — - —00.
r.-.ce an
lim ! a- != +cc i an == O =?■ lim — = 0. n—c-c 1 ■ «—co an
Zad. 2.9. Pokazać z- definicji, że liiru,._.:o = 3.
Rozwiązanie. Niech £ oznacza dowolną liczbę dodatnią. Należy wskazać.'.liczbę n-c £ N taką, by dla. n > n0 zachodziła nierówność
3 77 - 1 n — 1
-3
< £.
Po elementarnych przekształceniach lewej strony nierówności, mianowicie
n i- I n — i ' n — 1 ' « + 1 n — 1''
otrzymujemy < s. skąd n > 7 — ;.. Wystarczy zatem przyjąć za no liczbę naturalną większą bądź równą 7 — 1.
i O