STL postać literacka (1)

bezwiednie, w mowie dunoj osoby mn ouresionoj grupy społecznej; np. niech mnie kule biją. mu

Posłowie (nng. ąfterworibi, fr. postface, nlem. Nachwori, ros, nocjwcAoeue) — /umieszczone nu końcu -» książki uwagi o opublikowanym dziele, okolicznościach jego powstawania lub innych związanych z nim spruwuch, które autor chce podać do wiadomości czytelników. Por. słowo wstępno, przedmowa, wstęp, ik

Postacie aktywne (fr. personnages act(fx, niem. akllve Helden, akllve Figuren) zob. Postać literacka

Postacie epizodyczne zob. Postać literacka

Postucie główne (nng. main characters, fr. prota-gonliiex, niem. Haupt helden, Hauptgestalten, ros. ,‘jKunuiic eepou) zob. Postać literacka

Postacie pasywne zob. Postać literacka

Postacie uboczne (fr. personnages secondalres, niom. Nehengestalten, ros. timopocmenemiMe .■<*-pou) zob. Postać literacka

Postać literacka (ung. characler, fr. personnage, niem. literarischer Held, Hterarische Gestalt, lite* rarlsche Figur, ros. mpconuotc) — fikcyjna osoba występującu w -* świecio przedstawionym dziełu lit,i w utworach dramatycznych i opickich (z wyjątkiem form narracji w pierwszej osobie) zachowująca niezależność względom ~+ podmiotu literuckiogo, w utworuch lirycznych często z nim tożsama. P.l. jest całością zbudowaną z różnorodnych ■*+ motywów: składują się nu nią cechy (wyglądu i charakteru), działaniu, myśli, przypisywano jej wypowiedzi; o ich powiązuniu decyduje okroślony wzór integrucji, którego zewnętrznym wykładnikiem jost imię włusne p.l., wyodrębniające ją spośród elomentów świata przedstawionego. Wzór tuki jost każdorazowo wypudkową trzech składników: I. -* sterootypu iitorackiego utwierdzonego w tradycji danego gatunku; 2. poza literackiego modelu osobowego ukształtowanego w warunkuch. społecznych podlegających obser-

pudającą pod kryteriui społecznego, obyczajów go, często także pod I zwłaszcza wtedy gdy o realne indywiduum, np. nej; dominacja i trzccięg nosicielu - zwykle sc wychowawczych, znak \ autora (-* bohater poz; (-* bohater negatywn w utworze określają zi i -* motywacji. Szczegc wzajemnego stosunku i -+ charakterystycznoś wość p.l. to zarówno jej sunku do pewnych zi społecznych, jak i zgoi łonami osoby przedsta terystyczność polega na indywidualne i niepowi potrójnej odrębności: I utworu, wobec tradycyfl wobec pozaliterackich I charakter). Schematyczl ciwa postaciom występ! daktycznej literatury, nl kterystyczność znamiol matu romantycznego cl ści psychologicznej. Ról stanowiła ideał poety! noweli i dramacie. W I wionego dziełu p.l. spe strukcyjne: współtwórz) a ponadto wiąże w \ fabularne, zwłaszcza z względu na zasięg tych trzy kategorie p.l.: do | które pozostąją relatyw powiązań z innymi post lub pośrednio uczcstnic niach utworu; taką ośroi główna, zwunu inaczej I której losy stanowią za: teresowuń autora (np. V kategoria obejmuje p. ul wek któro pozostąjąc j