Zawojski03 jpeg

nie. Po to bowiem, by móc rozprawiać o naturze życia, o tym jak działa nasz mózg i ciało - musimy odwołać się do podstawowych pytań filozoficznych osadzonych w szerokim kontekście zagadnień kulturowych. Książka ta ma charakter popularny, zaprezentowano w niej dziesiątki prac artystów i naukowców z lat 2000-2007, podzielonych na takie kategorie jak biologia molekularna, systemy żyjące, biologia humanistyczna, nauki fizyczne, kinetyka i robotyka, alternatywne interfejsy, algorytmy i informacja. Dzisiaj nie brzmi już specjalnie odkrywczo stwierdzenie, że nauka zdecydowanie odeszła od prostego empiryzmu i falsyfikacjonizmu; w tym samym czasie artyści zaczęli stosować procedury wcześniej zarezerwowane dla naukowców i badaczy. Można powiedzieć, iż to artyści są większymi beneficjentami owego zbliżenia świata sztuki ze światem nauki, co jest zresztą często uznawane przez krytyków tych zjawisk za powód do specyficznego rodzaju sceptycyzmu wobec współdziałania artystów i naukowców. Nie można bagatelizować tych argumentów. Nie sposób jednak zaprzeczyć, że „artyści mogą działać jako badacze i twórczy innowatorzy, wynajdujący i przekształcający nowe technologie oraz wykorzystujący powstającą wiedzę’¹. Nauka stara się bowiem zrozumieć procesy naturalne poprzez badania i używanie metod naukowych, w czym pomaga jej technologia, która jest niczym innym jak specyficznym zastosowaniem wynalazków technicznych, próbą odpowiedzi na pytanie „jak coś wykonać”. Sztuka w tym kontekście może być obszarem integrującym te zadania, bowiem artyści starają się zarówno zrozumieć, opisać i zinterpretować rzeczywistość, w jakiej żyjemy, jednocześnie pomagają im w tym zwłaszcza nowe technologie, czyli de facto nauka zastosowana w praktyce poznawczej.

Pionierskie przedsięwzięcia służące zbliżeniu i interdyscyplinarnej współpracy pomiędzy artystami i naukowcami są jedną z podstawowych cech charakteryzujących poszukiwania w zakresie nowych strategii artystycznych w ramach cyberkul-tury. Technologiczny i techniczny horyzont eksperymentów artystycznych w dużej mierze wyznaczany jest przez nowe rozwiązania na poziomie zarówno hardwareow jak i softwareow, by jednak kooperacja taka była możliwa potrzebna jest przede wszystkim świadomość teoretyczna zarówno artystów jak i naukowców, którzy nie rezygnując z autonomii własnych działań poszukują dla siebie obszarów wspólnych. W fundamentalnej pracy poświęconej krzyżowaniu się sztuki, nauki i technologii zatytułowanej Information Arts. Intersections of Art, Science, and Technology wspominany przed chwilą Stephen Wilson, artysta, teoretyk, historyk (sztuki) mediów

31

1

Ibidem, s. 12.