Zdjęcie0174 (2)

Rozdział II Samogłoski

1. Uwagi wstępne.

Samogłoski można potraktować jako klucz do rozpoczęcia metodyczne) mokry językowej mowy akustycznej i pisanej. Są one głoskami dźwięcznymi i otwartymi, nie wymagają zatem większego wysdtai artykulacyjnego oraz wydechowego Ze względu na czystość brzmienia, a także dłuższy iloczas, dają się lepiej i dłużej postrzegać słuchowo oraz wypowiadać w me-zmiemoncf postac i Tego uzyskać me można w przypadku izolowanego wytwarzania spółgłosek które zasadniczo zawsze współbrzmią z przyąłoasm y’'

Samogłoski mają wtaScrwok* rgłoskotwórczs. tzn stają się ośrodkiem tworząc vm iylabę gdvz wisie łączą się pod względem artykulacyjnyna r mgMt/s/ą spółgłoską lub spółgłoskami, niekiedy tez same tworzą sylabę Kę/ultatcm połączenia samogłosek ze spółgłoskami są dwa typy sylab otwartych sylaby otwarte w których wszystkie samogłoski łączą się z tą samą spółgłoską, np la, lo. te. lu. li, lą, lę łub sylaby, w których ta sama samogłoska łączy się z różnymi spółgłoskami, np ta, la, ma. pa. ha Spółgłoski przeciwnie nigdy same przez się sylaby nie tworzy ma mogą tez być w mej samodzielnie wymawiane, gdyż mówiąc me wypowiadamy pojedynczych głosek lecz ich

39