0000001 53

172 Fizjoterapia w chirurgii

Fizjoterapią _w neurochirurgii

*    profilas

•    masaż t

neurologicznych ogranicza czynny udział pacjenta. Dlatego wykonuje się ćwiczenia bieme k odczyn niedowbdnyęh oraz kończyn nieobjętych deficytem neurologicznym Wczesne uruchomienie i pionizacja zapobiega powikłaniom, a rozpoczęcie pionizacji oraz nauki chodzenia po widu tygodniach bez wyraźnych do tego wskazań pogarsza ostateczne wyniki usprawniania.

Wraz z poprawą stanu ogólnego oraz neurologicznego priorytetem staje się nauka czynności związanych ze zmianą pozycji w łóżku oraz pionizacja funkcjonalna. Postawione cele funkcjonalne na!cżv realizować, stosując metody neurofizjologiczne, np. metoda PNF, metoda Bobath. Zaburzenia równowagi oraz niezborność ruchowa są wskazaniem do zastosowania ćwiczeń równoważnych i koordynacyjnych, np. metoda Frenkela oraz odpowiednio dobrane techniki metody PNF. O wyborze sposobu leczenia decyduje współudział pacjenta i możliwość skompensowania uszkodzenia.

Brak poprawy stanu neurologicznego warunkuje ukierunkowanie fizjoterapii na postępowanie zapobiegawcze i paliatywne, czyli ochronę przed powikłaniami w narządzie ruchu oraz w układzie oddechowym i krążeniowym. Wykorzystuje się w tym celu zasady profilaktyki funkcjonalnej oraz. adaptacji funkcjonalnej. W przypadku braku możliwości odzyskania umiejętnośd chodzenia należy przystosować chorego do korzystania z wózka inwalidzkiego. Postępowanie usprawniające u osób po operacjach guzów mózgu powinno być stale modyfikowane i dostosowywane do zmian w stanie klinicznym chorego.

13.6. Fizjoterapia po leczeniu operacyjnym guzów rdzenia kręgowego

—    lvłaściwc ułożenie oraz częstą zmianę pozycji.

—    ćwiczenia bierne kończyn.

—    ćwiczenia czy nne kończyn nieobjętych deficytem neurologicznym.

—    pionizację Ińemą na stole pioni/acyjnym.

W późniejszym okresie pooperacyjnym postępow anie fizjoterapeutyczne rozszerza się o cci j funkcjonalne, związane z nauką czynności samoobsługi oraz odzyskiwania aktywności w codziennych zadaniach:

—    nauta czynnej zmiany pozycji.

—    pionizacja funkcjonalna,

-*■ odtwarzanie wzorców chodu.

—• nauica samoobsługi.

W prz padku utrwalonych zmian neurologicznych ważny staje się dobór i nauka wykorzy: tania zaopatrzenia ortopedycznego, a w przypadku braku możliwości loko-mocyjnydt - przystosowanie chorego do korzystania z wózka inwalidzkiego.

Działa ua o charakterze zapobiegawczym i paliatywnym obejmują:

•    profila stykę ogólnoustrojową i funkcjonalną:

ćr iczcnia oddechowe,

—    w aściwc ułożenie oraz częstą zmianę pozycji,

-*■ ćwiczenia bierne kończyn,

iczenia czynne kończyn nieobjętych deficytem neurologicznym.

;tykę przeciwbólową, ończyn,

•    adaptację funkcjonalną:

—    pr ystosowanic do korzystania z wózka inwalidzkiego,

-*• do )ór i nauka wykorzystywania zaopatrzenia ortopedycznego,

-*■ przystosowanie mieszkania i środowiska do możliwości pacjenta.

13.7.

fizjoterapia po leczeniu operacyjnym Urazów rdzenia kręgowego

'■ ^N°^W0C7esnr^{; ,cchniki} Stabilizacji kręgosłupa z użyciem implantó w powodują, że

_lp_____, » ^    ....jriHIIf •• pzwvuuj.|, cv

operacyjne (ngercncjc nie wymagają długotrwałego untenichop*^:cnia chorych w łóżku i umożliwiają wczesną pionizację.

O sposobie dojścia operacyjnego do kręgosłupa i rdzenia kręgowego powir-.z decydować rozległość uszkodzenia kręgosłupa i rodzaj ucisku na rdzeń kręgowy.

Celem postępowania fizjoterapeutycznego u osób po urazie rdzenia kręgowego jest uzyskacie j.ik największej samodzielności w życiu codziennym wraz z adaptacją społeczną, zawodową i środowiskową. Postępowanie usprawniające po urazach