czerwonych, dwubocznic symetrycznych oraz o kwiatach białych, promienistych. W wyniku tej krzyżówki, cale F, miało wygląd jednolity: różowe kwiaty o dwuboczncj symetrii (por. Ryc. 96). Skrzyżowane ze sobą dały w F, sześć klas fcnotypowych (jakościowych): rośliny o kwiatach czerwonych, dwubocznic symetrycznych (63, czyli 18,86%): o kwiatach różowych, dwubocznic symetrycznych (125 roślin, czyli 37.42%); o kwiatach białych, dwubocznic symetrycznych (61, czyli 18,26%); o kwiatach czerwonych, promienistych (22, czyli 6,59%); o kwiatach różowych, promienistych (40, czyli 11.98%) oraz o kwiatach białych, promienistych (23. czyli 6,89%). Razem; F2 = 334 osobniki.
p. kwiaty czerwone, kwiaty białe, dwubocznic symetryczne promieniste /l/l Błł X aabb kwiaty różowe, dwubocznic symetryczne F,: AaBb |
DANE: A — czerwona barwa a — biała barwa II — dwubocznic symetryczny b — promienisty DETERMINACJA JEDNOGENOWA DZIEDZICZENIE NIEZALEŻNE Dominacja: w obrębie A — niezupełna, w obrębie H — zupełna | |||||
/\B |
Ab |
dB |
ab | |||
/\ABB |
/\ABb |
AaBB |
AaBb | |||
AB |
czerwone |
czerwone |
różowe |
różowe | ||
dwub. symetr |
dwub. symetr. |
dwub. symetr |
dwub. symetr. | |||
AABb |
AAbb |
AdBb |
Adbb | |||
Ab |
czerwone |
czerwone |
różowe |
różowe | ||
dwub. symetr |
promieniste |
dwub. symetr. |
promieniste | |||
F2- |
AaBB |
AaBb |
aaBB |
a aBb | ||
aB |
różowe |
różowe |
białe |
białe | ||
dwub. symetr |
dwub. symetr. |
dwub. symetr. |
dwub. symetr. | |||
AaBb |
Adbb |
d aBb |
adbb | |||
ab |
różowe |
różowe |
białe |
białe | ||
dwub. symetr |
promieniste |
dwub. symetr. |
promieniste | |||
czerwone różowe |
białe czerwone różowe białe | |||||
dwub. |
symetr. dwub. symetr. dwub. symetr. promieniste promieniste promieniste | |||||
Ilość: 63 |
125 |
61 |
22 |
40 23 | ||
Procentowo: 18.86% |
37.42% |
18.26% |
6.59% |
11.98% 6.89% | ||
Proporcje |
Proporcje | |||||
barwy: 4 |
: 8 ; 4. czyli 1:2: |
1 kształtu: 12 |
: 4. czyli 3 : 1 | |||
Ogółem: 3 : |
6 : |
3 : |
1 |
2 1 |
Ryc. 96. Wyjaśnienie cyników krzyżówki dnngenowej pomiędzy odmianami lwiej paszczy różniącymi się ban\ ą i kształtem kwiatów (opis w tekście).
Pozornie wygląda to na bardzo skomplikowaną krzyżówkę, ale w rzeczywistości tak nic jest. Mamy tu do czynienia z dwiema cechami i jednorodność F, wskazuje, że P było homozygotyczne. Niech więc A oznacza allcl barwy czerwonej kwiatów, zaś d — barwy białej. Jak wiesz, dominacja niezupełna między nimi tłumaczy obecność jedynie różowych kwiatów w F,. Można też przyjąć, iż kształt kwiatu determinowany jest przez jeden gen, którego allcl li determinuje dwuboczną symetrię, zaś b symetrię promienistą.
Zanalizujmy teraz wyniki uzyskane w F, pod kątem każdej cechy z osobna. Tak więc, w F. było 85 roślin o kwiatach czerwonych (25,4%), 165 roślin o kwiatach różowych (49.4%) oraz 84 rośliny o kwiatach białych (25,1%). Jest to typowe dla dominacji niezupełnej rozszczepienie, gdy krzyżowane są ze sobą heterozygoty (1:2:1). Jednocześnie w F, było 249 roślin o kwiatach dwu-bocznie symetrycznych (74,4%) i tylko 85 roślin o kwiatach promienistych (25,6%). Po przeliczeniu okazuje się, że jest to proporcja 3:1. Patrząc teraz na krzyżówkę całościowo widać, że wystąpienie 6 klas jakościowych wynika z trzech kombinacji pomnożonych przez dwie inne, stąd 3:6:3:1:2:1.
Dla osób z większym zacięciem matematycznym można byłoby przedstawić tę sytuację następująco: (1C + 2R + 1B)(3D + 1P) = 3CD + 6RD + 3BD + 1CP + 2RP + IBP; gdzie C — czerwona barwa, R — różowa, B — biała. D — dwuboczną symetria, P — symetria promienista (te symbole literowe nic oznaczają genów, a jedynie cechy fenotypowe).
Wnioski:
1. Jest to przykład krzyżówki dwugenowej (pokolenie wyjściowe było homozygotyczne —AABB i ddbb).
2. Obie analizowane cechy determinowane są jednogenowo.
3. Geny warunkujące analizowane cechy leżą na różnych chromosomach, są więc niesprzężone.
4. W analizowanych loci dominacja iest różna. W obrębie loeus genu A jest niezupełna, natomiast w loeus genu B zupełna. W porównaniu do krzyżówek podwójnych heterozygot z dominacją zupełną, nastąpiło zwiększenie liczby klas jakościowych z czterech do sześciu.
Ćwiczenie: Zanalizuj dziedziczenie dwóch par allcli, gdy obie determinowane przez nie cechy wykazują dominację niezupełną. Porównaj ze sobą proporcje fenotypowe i genotypowe. Zwróć uwagę na nieparzystą liczbę klas jakościowych i zastanów się, co z tego wynika.
2. Geny sprzężone ze sobą parami.
Przykład 13: Dziedziczenie kształtu owoców i wysokości pędu u pomidora.
A) Krzyżowano ze sobą pomidory — rośliny o owocach gładkich i wysokich pędach z roślinami O owocach omszonych i pędach karłowatych (por. lewa strona Ryc. 97). Całe F, miało wysokie pędy i wydawało gładkie owoce. Krzyżowane ze sobą dały w F, następujący rozkład feno-typowy: 215 roślin o gładkich owocach i wysokich pędach. 8 roślin o owocach omszonych i wysokich pędach, 9 roślin o omszonych owocach i pędach wysokich oraz 66 roślin o owocach omszonych i pędach karłowatych (razem — 298 roślin). Wyniki już wstępnie sugerują, że mamy tu do czynienia z parą genów sprzężonych.
145