0000029(1) 2

KINEZYTERAPIĄ

Ryc. 199 Stopień 2 Pozycja wyjściowa, stabilizacja i odciążenie przed wykonaniem ruchu.

Ryc. 200 Stopień 2. Pozycja końcowa po wykonaniu ruchu.

1 - Pozycja wyjściowa - leżenie przodem. Kończyna testow ana ułożona w zdłuż tułowia leży na podłożu.

-    Stabilizacja nie jest potrzebna.

-    Podczas próby ruchu czynnego wyprostu kończyny gómej w stawie ramien-nym wyczuwa się palpacyjnic napięcie mięśniowe na tylnej powierzc. ramienia i na tylno-boczncj powierzchni tułowńa (ryc. 201).

0 - Przy zachowaniu wszystkich parametrów badania jak w stopniu 1 napi; mięśniowe nic jest wyczuwalne.

Ryc. 201 Stopień 1-0. Badanie napięcia mięśniowego na tylno-bccznei powierzchni tułowia i tylnej powierzchni ramienia lewej kończyny górnej.

IV. Zespół mięśniowy odwodzący kończynę górną w stawie ramiennym:

1. in. naramienny - część barkowa (ryc. I65b), m. nadgrzcbicniowy (ryc. 166a).

3.    m. podgrzcbieniowy - część górna (ryc. 166b),

4.    m. dwugłowy ramienia - głowa długa (ryc. 170a),

3- tn. naramienny (część obojczykowa i grzebieniowa) - dopiero po zapocząt-kowaniu ruchu przez pozostałe mięśnie tej grupy (ryc. 165a i c).

Test ruchu odwodzenia kończyny górnej w stawie ramiennym

3 - Pozycja wyjściowa - siad. Kończyna górna strony testowanej swobodnie zwieszona wzdłuż tułowia.

Stabilizacja obręczy barkowej po stronie testowanej, od góry. na obojczyku i łopatce, przyśrodkowo od stawu barkowo-obojczykowego ręką badającego. Dodatkowo należy ustabilizować boczną powierzchnię tułowia po stronie nie testowanej, co zabezpieczy tułów przed skłonem w bok w stronę nie testowaną. Można to osiągnąć polecając np. badanemu usiąść nic badanym bokiem przy ścianie (ryc. 202).

" Puch odwiedzenia ramienia w stawie ramiennym w płaszczyźnie czołowej przeciw sile ciążenia, do kąta 90° (ryc. 203).

^ - Pozycja wyjściowa, stabilizacja i ruch takie same jak w stopniu 3. Na boczną powierzchnię dalszej nasady ramienia, nad stawem łokciowym, ręką badającego należy przyłożyć opór mniejszy od maksymalnego (ryc. 204).